16 - 19 september ..un poquo de si....

16 september; Porto proeven
Vandaag komt Erna de bemanning van de Billy versterken (ahum.....) . ook zij zal het land moeten ingesmokkeld worden via het Portugese Porto. Wij (ikke, Janna en Ben) terug vroeg op en naar Pontevedra de huurwagen ophalen. Twee uurkes autosnelweg en we besluiten voor het gemak de voituur op het vliegveld achter te laten en met de directe metroverbinding naar het centrum van Porto te trammen. We hebben de tijd (het is pas elf uur en het vliegtuig landt pas tegen halfzes) en dat is straks lekker makkelijk om hier terug weg te geraken.
Porto is wel een geval apart. Mooier, of toch in ieder geval volgens mij typischer en "Portugeser" (wat is dat nu weer voor uitdrukking Dekeyser ?), authentieker dan, als Lissabon op het eerste gezicht. Op het tweede ook, maar zeker niet minder toeristisch dan de Portugese hoofdstad. Vooral de omgeving van de Douro, waar de vele Portoschepen, afgeladen met dagjesmensen een odeur van het rijke verleden pogen weer te geven. De Portohuizen, met grote, bekende en minder bekende namen aan de overkant van de rivier lonken de meeste toeristen naar de brug over de Douro die, naar de constructie te zien, ongetwijfeld uit de tijd van Eifel afstamt. Ijzer en klinknagels a volonté.
Ook wij steken het nat over en flaneren even later tussen de nauwe straatjes en langs de rivieroever. We kunnen het niet laten en gaan een Portootje proeven. Een madammeke geeft ons in vlekkeloos Engels een uitleg over de vele Portosoorten, legt de gevolgen van het ouder worden uit ( de Porto wordt blijkbaar steeds bleker... en lekkerder) en duwt en passant de prijslijst onder onze neus. Het spreekt enigszins in haar voordeel dat het eerste glas gratis is en je niet tot verdere consumptie verplicht wordt. Daar zoon Ben nog nooit Porto geproefd heeft, l(jaja....) aten we ons toch verleiden (!!) tot het savoureren van een 10, 20 en 40 jaar oude Port en het moge gezegd dat de oudste toch duidelijk de voorkeur geniet, en ik enigszins, vooral na het ledigen van mijn glas bijna tot de aankoop ener zeer oude fles was overgegaan, ware het niet dat Janna mij met vrouwelijke takt attent maakt op het prijskaartje van € 1925. Juist... Een volgende keer misschien. Daag !
We zoeken een restaurantje op en laten het ons smaken, honger ! Op de terugweg naar het metrostation, verliezen we bijna onze weg in de wirwar van oude straatjes maar we komen uiteindelijk toch mooi op tijd de luchthaven binnen om het vliegtuig uit Charleroi te zien landen ( op het bord dan toch) Een 10 tal minuten later is Erna er ook en rijden we huiswaards ( naar de Billy) 's Avonds een aperitiefje, vervolgens een beetje kaas, een slaatje en ook de nodige wijn om de aankomst van het vierde bemanningslid te vieren. Tegen Elven ligt iedereen te snurken.
Zeelucht ....
groetjes
Erna, Janna, Ben, Jean

17 september
Janna en Ben laten we eens een ochtendje uitslapen en wij brengen de auto terug. Bezoekje aan Pontevedra - de oude binnenstad - en een grooooooooooote lange wandeling langs de rivier. Ver ook nog eens bij een authentieke ouderwetse Spaanse kapper binnen om mijn hoofdtooi terug een beetje in model te krijgen. Druk manneke, niet echt haute coiffure, mlaar voor €5 mag je niet te kieskeurig zijn....Over de middag lekker een tapas bar binnen en onder de geneugten van een flesje wit, een portie Calamares, een caserol Mejilones (mossels) en als toetje nog een Spaanse tortilla om de gaatjes te vullen, bekijken we met ongeruste blik de teloorgang van de Spaanse zomer met een plassende regen op de blinkende antieke straatstenen.
Moegelopen, 's avonds terug een andere auto ophalen, dit keer een Renault, en terug naar onze thuisbasis.
Janna en Ben steken als twee stoute kindjes hun hoofd uit het voorluik van de Billy als we aankomen. Het aperitief staat al klaar. Wij hebben de ingredienten voor een klassieke Tajine bij. Flesje wijn ook, maar ik bedank want ik heb deze middag reeds gezondigd. Bwahjaaah !
Janna en Ben hebben een aureooltje boven het hoofd hangen want ze zijn deze namiddag naar Santiago de Compostella op beevaart geweest en hebben al hun zonden gebiecht wat wel nodig was uiteraard.

18 september
De kindjes gaan vandaag huiswaards en ik herhaal met Erna nog eens het bezoek aan Porto. We lopen de kleine straatjes af en komen tegen de avond met zere voeten terug in Pontevedra aan. Nu is het weer helemaal van streek en het regent, nee, het giet de ganse nacht. We horen dat het bij ons mooi weer is. Nou, hier dus momenteel niet, maar er wordt beterschap beloofd voor overmorgen. We zullen zien.... Erna is nog hier tot de 25e en het zou toch bar slecht moeten gaan dat er geen paar zomerse dagen meer zouden volgen... Als het kan ook nog eens windstil, zodat we het water opkunnen.....dat is nl de voorwaarde om Erna het nat op te krijgen.

19 september
Nog steeds Spaanse winter lacht mijn vriend Dennis de Marinero verontschuldigend, als we 's morgens gaan douchen. Hij heeft ook info voor mij ivm de bezoeken aan de natuurreservaten Islas Cies, Ons en Salvora. Samen met de man van de Accastillage Diffusion ontleden we de Spaanse tekst voor de aanvraag en kopieren alle nodige papieren. Paspoort, Vlaggebrief, bewijs van Competentie ... gelukkig heb ik een kopie van mijn brevet van Jachtman bij en ook nog de verzekeringspapieren. Dit alles wordt doorgefaxt naar de bevoegde instanties, die mij, als alles ok is, een code zullen doormailen waarmee ik dan op hun site kan inschrijven om op een bepaalde dag , een bepaald eiland te bezoeken. Doe je dit niet, dan hangt je een boete van €6000 Euro boven het hoofd, zoals onlangs een Duits jacht overkwam die, ondanks een waarschuwing van de opzichter zoals wij er ééntje kregen, het toch in zijn zeilhoofd haalde aan wal te gaan op één van de eilanden.... Niet doen dus....
's Middags naar de vismarkt en een portie mosselen gekocht... wat prei en een ajuin, een beetje peper en een stokbrood en ons middagmaal is klaar. Lekker. Beter en veeeeeeeel groter dan de Zeeuwse. Na !
In de namiddag nog een ferme wandeling langs het water.

Sala !
Erna, Jean