180 km ligt de "Aeroporte de Porto" ( en niet meer zoals in het Spaans: "Aeropuerto"...) van Pontevedra verwijderd. Een kleine afstand zou je denken , maar met het openbaar vervoer niet makkelijk te overbruggen en dus wordt een AVIS autootje ingeschakeld. De schipper moet hiervoor op een onchristelijk uur (07:30h) zijn bed uit en met de trein naar Pontevedra... enfin, je kent het verhaal. Het juffrouwke van het verhuurbedrijf heeft nog slaperkes in haar oogskes als ze 10 minuten te laat haar boetiek opent. Ik dacht al....
Nadat ze elf-en-dertig papierkes ingevuld heeft en dan ook nog eens alles dubbel op haar PC gezet heeft zijn we klaar. If you do "boum!! zegt ze met een grijns, you pay € 639. A Blue Seat Leon fluistert ze verder nog, en ze wijst naar de parking die nogal vol staat. Ja, kan het iets preciezer aub.. Niet dus; met wat gezwaai maakt ze er zich vanaf. Er staat een schone jongen buiten naar haar te zwaaien waarin ze meer geinteresseerd is. Daar ergens. Ik met dat sleutelke met de knoppekes spelend de parking op.. allez, na een minuut of vijf vind ik dan toch de bewuste kar en weg zijn we.
Pontevedra helemaal rond in de file...., juist...., de verkeerde richting gekozen, 'k ben dus ook nog niet wakker want mijn compas werkt nog niet. Even later de autoroute A9 op. TOLL ! Slechts 45 km tot aan de grens en we rijden zelfs even langs de oevers van de Ria de Vigo... een stuk kleiner dan die waar ik nu lig. Ik moet mij niet haasten. Ik heb nog anderhalve maand. In Tui wordt de Portugese vlag in het stuurboordwant gehesen (ahum) en zien we opeens de eerste bordjes Porto staan... 116 km. He, dat valt eigenlijk nog mee. Met die € 639 in het achterhoofd hou ik mij angstvallig veilig onder de 120km/h grens. Een stuk voor de middag rij ik Porto binnen. Nu de Douro vinden en die volgen naar het Noorden, want ik wil de Marina in Leixoes wel eens gaan bekijken. Simpeler navigatie kan niet, ware het niet dat plots een dikke mistlaag het zicht beperkt tot nog geen 100 m. De zon is ribbedebie en mijn zonnekompas werkt niet meer. Ik rij op het gevoel verder en geraak op een gegeven moment aan de wegwijzers niet meer uit.
Ik stop en steek mijn GPS van BGC maar eens aan. Ja, zo ver zit ik er toch niet naast als het ding zijn positie gevonden heeft. Ik zou echt nog geen zo'n slechte duif zijn. Roekoeroekoekoe.... 2,4 km naar het noorden ligt de zee en de

In een soort koloniale stijl, die toegegeven, betere tijden gekend heeft liggen de terreinen van de "Marina del Porto Atlantico de Leixões", let op het speciale tekentje boven de o, tsjaa, hoe noemt zoiets, een umlaut ???, In het dok liggen een aantal stoere zeiljachten warvan een groot gedeelte waarschijnlijk wacht op een goed weervenster om naar Madeira te gaan. Ja, vandaag lukt dat niet. Ik herken er zelfs een tweetal uit La Coruna.
Ik neus eens rond, het lijkt hier warempel wel een beetje op de RYCO, zowel van grootte, als van, euhh... gezellige verwardheid zal ik het maar noemen, maar het leeft en ik zie het al wat beter zitten. Ik breng de Capitainerie een bezoekje en het is allemaal geen probleem. Kom maar af in Oktober en waarschuw ons een paar dagen vooraf. Ja, en als er dan geen plaats is, werp ik op ?... Mijn bezwaar wordt gewoon weggewuifd. No problems sir, it will be OK.
In de onmiddelijke omgeving van de Marina, aan de overkant van de straat, een echt Portugees havenstadje uit de tijd van.... het lijkt Trinidad op Cuba wel. Klinkers op straat, kleine huisjes in vrolijke kleuren, open barretjes, restaurantjes waar ze precies allemaal hetzelfde klaarmaken . Buiten op straat staan de BBQ's te roken, met daarop grote Sardines met grof zout ingevreven. En lekker dat dat ruikt !!.

De "patron" himself reikt mij in alle haast de menukaart aan, alhoewel dat niet nodig lijkt. Sardientjes he ? De dagmenu, met een groentesoepje vooraf. Broodmand op tafel en een karafje rode wijn. Aan € 0.90 de karaf (0.5l en ik moet nog rijden !!) mag het nog chateau migraine zijn. Ik zal hem toch niet helemaal leegdrinken. Ze blijken hier, in tegenstelling tot Spanje toch wel Engels te kennen. In de Marina vloeiend, hier dus ook al. Ook valt het mij op dat deze mensen hier in dit restaurantje in ieder geval met plezier hun werk doen. Als een dienstertje al zingend voorbij komt en ik replikeer met een "tralalala" krijg ik een mooie glimlach retours....het staat mij hier op het eerste gezicht wel aan. De rekening achteraf is ook niet mis: 6,25 Euro, koffie incluis.

Ik moet er hier wel aan denken niet in het Spaans te beginnen. "Ola, Buenas Dias" wordt hier gewoon "Bon Dias" en "Gracias" is "Obrigada" ; Portugees lezen valt nog wel mee, maar als je de conversaties hoort, zelfs op de radio en dat is toch "schoon" Portugees, gaan je oren gewoon tuiten, daar snap je niks van. Het lijkt wel een Oost Europese taal. Dat wordt weer lachen straks.
Ik loop hier in dit antieke stadje nog wat rond tot een uur of vier en rij dan gewoon verder langs het zeefront tot ik een bordje zie naar het vleigveld, dat hier inderdaad niet veraf is. Een bezoek aan Porto stel ik uit. Misschien volgende week met Erna en daarbij, ik zal ook hier ook nog wel een tijdje vertoeven op het einde van mijn "vakantie" , maar daar zijn we nog niet... nog lang niet.
In de luchthaven: Charleroi... aankomst 16:40h, maar nog geen "Previsto". Ze zijn met een minuut of twintig vertraging vertrokken.... wachten ...
De zeerovers zijn aangekomen ... foto's volgen
daag
Jean
Geen opmerkingen:
Een reactie posten