Omdat er in heel Vannes geen enkele fiets te huur wordt angeboden en wij wat betreft stappen een beetje gehandicapt zijn ( ik toch) gaan we iets anders doen. We varen, s' avonds nog (17:30h) de Morbihan op. De planning is gewoon onderweg op een boeitje gaan liggen, en dan morgen naar La Trinité te gaan.
We hadden vorige week met Eva en Johan wat weinig tijd, maar ik wil de Menhirs van Carnac ook wel eens zien. Zwaar probleem is dat Erna met de boot mee moet over zee en dat blijkt een dobber te zijn ondanks de weinige wind en bijna niet bestaande deining. Enfin, we geraken er... alhoewel....
Toen we vertrokken uit Vannes had ik al zo'n gevoel dat er iets op mijn maag lag. We hadden 's middag s in een restaurantje gegrillde sardientjes gegeten, die trouwens wel lekker waren, maar die nu met de avond plots niet helemaal dood leken. Toen we om 20:00h of zoiets aan een boeitje gingen liggen naast het eiland "Ile des Moines" bleek het allemaal nog met een sisser af te lopen alhoewel ik mij van het avondmaal grotendeels onthouden heb.
' Nachts echter bleken die verdomde sardientjes toch weer op te spelen en tegen twaalven was het zover, ze wilden zonder pardon terug het ruime sop in... en zo geschiede... tot drie keer toe die nacht hing de schipper aan Stuurboord overboord over de reling.
Erna heeft zowat doodsangsten uitgestaan alleen al door het idee alleen op een schip over te blijven, met een zieltogende kapitein aan boord, in har eentje op de' woeste baren van de Morbihan, met het dichtsbijzijnde schip zeeeeeeeeeeeekerst 20 m van ons verwijderd... aiai......
Goed, na een zware nacht dus de lijnen los en weg... op motor. Terug het vaarwater in. Het moet zijn dat mijn opmerkingsgeest toch door de doorwaakte nacht wat vertroebeld geraakt is, feit is dat ik de tweede groene vaarwaterboei, met vertikale pijl niet gezien heb een gewoon tussen de twee op 20 m van elkaar staande boeien doorvaar. Gevolg; de kiel ( gelukkig slechts even) raakt een onder water liggende rots. We zijn er direct over, het is niet erg maar het blazoen van de kapitein is voor de tweede keer in nog geen 12 uur tijd bezoedeld... Tsjaaa....
Goed, wij de Morbihan uit dus, we worden eigenlijk gewoon door de ebstroom uitgespuwd. Nog een mijltje of vijf, langsheen een eilandje en wat rotsen boeikes pakken en vooral respecteren ( één keer is genoeg vandaag) en we varen La Trinité binnen. De grote Cat ligt er nog steeds, Marc met zijn 60 voeter Safran is niet te bekennen.
We informeren bij de Capitainerie voor fietsen, blijkt dat ze besteld zijn voor gebruik door de ""visiteurs de la Marina, maar pas over 14 dagen geleverd worden. "Vous avez des autres adresses mademoiselle" ? Non-non monsieur, pas a la Trinité..; Kreun...
Een madammeke die ook haar rekening wil betalen geeft ons de goede tip naar Carnac te gaan met de bus. Daar zijn vele verhuurbedrijven. Doen we ! Merci !
Zo komt het dus dat we tegen 15:00h met een tandem (!) de sites van de menhirs, megalites, Cairns, les alignements afrijden. Valt nog serieus tegen zo'n tandem, of komt het door de vele heuveltjes hier, de hitte, of zijn het toch weer die verduivelde sardientjes die opspelen ?
Vanavond vroeg in de kip, we zijn beiden bekaf.
Woensdag vandaag. Sonja en Charlie, op verlof met de mobilhome in Bretagne komen vanavond eten op de Billy. Wij gaan vandaag nog eens de kust afrijden met onze tandem. Het gaat al iets beter dan gisteren, de coördinatie lukt iets beter maar toch een wringgeval hoor, zo’n tandem. Vooraan gaat het nog maar achteraan heb je telkens de neiging mee te sturen en dat gaat niet want je stuur staat vast. Raar gevoel. Soit, de kust is hier prachtig maar het is weeral verschrikkelijk warm en dus moet regelmatig gestopt worden voor een terrasje… Ook leuk natuurlijk.
Het laatste stopplaatsje dient voor de
blog….uiteraard
Morgen solo naar Vannes terug, Erna ziet het niet meer zitten en gaat met de bus.
We hadden vorige week met Eva en Johan wat weinig tijd, maar ik wil de Menhirs van Carnac ook wel eens zien. Zwaar probleem is dat Erna met de boot mee moet over zee en dat blijkt een dobber te zijn ondanks de weinige wind en bijna niet bestaande deining. Enfin, we geraken er... alhoewel....
Toen we vertrokken uit Vannes had ik al zo'n gevoel dat er iets op mijn maag lag. We hadden 's middag s in een restaurantje gegrillde sardientjes gegeten, die trouwens wel lekker waren, maar die nu met de avond plots niet helemaal dood leken. Toen we om 20:00h of zoiets aan een boeitje gingen liggen naast het eiland "Ile des Moines" bleek het allemaal nog met een sisser af te lopen alhoewel ik mij van het avondmaal grotendeels onthouden heb.
' Nachts echter bleken die verdomde sardientjes toch weer op te spelen en tegen twaalven was het zover, ze wilden zonder pardon terug het ruime sop in... en zo geschiede... tot drie keer toe die nacht hing de schipper aan Stuurboord overboord over de reling.
Erna heeft zowat doodsangsten uitgestaan alleen al door het idee alleen op een schip over te blijven, met een zieltogende kapitein aan boord, in har eentje op de' woeste baren van de Morbihan, met het dichtsbijzijnde schip zeeeeeeeeeeeekerst 20 m van ons verwijderd... aiai......
Goed, na een zware nacht dus de lijnen los en weg... op motor. Terug het vaarwater in. Het moet zijn dat mijn opmerkingsgeest toch door de doorwaakte nacht wat vertroebeld geraakt is, feit is dat ik de tweede groene vaarwaterboei, met vertikale pijl niet gezien heb een gewoon tussen de twee op 20 m van elkaar staande boeien doorvaar. Gevolg; de kiel ( gelukkig slechts even) raakt een onder water liggende rots. We zijn er direct over, het is niet erg maar het blazoen van de kapitein is voor de tweede keer in nog geen 12 uur tijd bezoedeld... Tsjaaa....
Goed, wij de Morbihan uit dus, we worden eigenlijk gewoon door de ebstroom uitgespuwd. Nog een mijltje of vijf, langsheen een eilandje en wat rotsen boeikes pakken en vooral respecteren ( één keer is genoeg vandaag) en we varen La Trinité binnen. De grote Cat ligt er nog steeds, Marc met zijn 60 voeter Safran is niet te bekennen.
We informeren bij de Capitainerie voor fietsen, blijkt dat ze besteld zijn voor gebruik door de ""visiteurs de la Marina, maar pas over 14 dagen geleverd worden. "Vous avez des autres adresses mademoiselle" ? Non-non monsieur, pas a la Trinité..; Kreun...
Een madammeke die ook haar rekening wil betalen geeft ons de goede tip naar Carnac te gaan met de bus. Daar zijn vele verhuurbedrijven. Doen we ! Merci !
Zo komt het dus dat we tegen 15:00h met een tandem (!) de sites van de menhirs, megalites, Cairns, les alignements afrijden. Valt nog serieus tegen zo'n tandem, of komt het door de vele heuveltjes hier, de hitte, of zijn het toch weer die verduivelde sardientjes die opspelen ?
Vanavond vroeg in de kip, we zijn beiden bekaf.
Woensdag vandaag. Sonja en Charlie, op verlof met de mobilhome in Bretagne komen vanavond eten op de Billy. Wij gaan vandaag nog eens de kust afrijden met onze tandem. Het gaat al iets beter dan gisteren, de coördinatie lukt iets beter maar toch een wringgeval hoor, zo’n tandem. Vooraan gaat het nog maar achteraan heb je telkens de neiging mee te sturen en dat gaat niet want je stuur staat vast. Raar gevoel. Soit, de kust is hier prachtig maar het is weeral verschrikkelijk warm en dus moet regelmatig gestopt worden voor een terrasje… Ook leuk natuurlijk.
Het laatste stopplaatsje dient voor de
blog….uiteraardMorgen solo naar Vannes terug, Erna ziet het niet meer zitten en gaat met de bus.
Ook een leuke mail ontvangen van Aude en Bernard , (eerste en laatste foto van dit artikel door hen gemaakt) sympathiek zeilduo die ik kruiste in Concarneau en waarbij ik een gezellige avond aan boord mocht komen dineren. We hebben afgesproken in hun thuishaven Pornic, waar ik over een goeie week met Corry wel zal passeren.
Corry komt dus inderdaad van 1 --> 15 juli meezeilen met de Billy, Leuk, goeie crew en bovendien een formidabele kok aan boord, kan ik nog meeeeer niks doen.Daag
Erna en Jean
1 opmerking:
Hallo Jean en Erna,
jullie zijn daar blijkbaar (meestal - sardientjes ?!)wel echt aan het genieten hé !!
Doe zo maar voort !!
Nog een verdere veilige trip toegewenst !!
Groetjes van je pa !!
Ciao
Sabine&Patrick
Een reactie posten