19 juni; van La Trinité naar Vannes, Golfe du Morbihan

't Zal weer een verschrikkelijk stuk varen zijn vandaag; zeker 10 mijl over zee, en misschien ook nog een mijltje of 7, 8 binnenwater, la Golfe du Morbihan, berucht voor zijn felle stromingen.
Ik ben weeral eens vroeg wakker en ga brood halen. Ontbijt om 08:00h, daarna nog een klutske oesters halen in de viswinkel/vishallen juist bij de jachthaven en klaar zijn we, weliswaar na de ochtendgymnastiek met Eva als Goeroe op het ponton. Een paar Franse bemanningen zitten het hele gebeuren een beetje argwanend te bekijken; zo van; gekke Belgen ...
Geheel volgens planning varen we uit rond tienen. Achter ons komt de zestig voeter Safran, 3e in de Vendée globe, boot van Marc Guillemot als ik het goed voorheb, hij die op de eindmeet Samantha Davis van het podium bonjourde op één uurtje verschil, op motor. Fototoestellen bovenhalen en een paar kiekjes schieten. Toch indrukwekkende boten hoor. Even later gaat zijn zeil omhoog en ik kan het niet laten hem een bakboord aan zijn broek te lappen …. Grapje ….. We varen gelijk op en zoveel harder gaat hij toch niet .. echt waar. Even later gaat bij hen aan boord een verschrikkelijk lelijke zwarte Gennaker omhoog en ja, ik moet toegeven, nu gaat hij wel ieteke sneller…. En is binnen de kortste keren aan de horizon.. bon, dat hebben we dus ook weer gezien.
Ook bij ons gaat de spi omhoog, tot we ter hoogte van de ingang van de Morbihan komen. De wind neemt opeens snel toe en de Geel/Groene vedwijnt weer in zijn zak. Fokje omhoog, tedju, het begint met deze crew allemaal wel ergens op te trekken hoor. Alles gaat vlot, er zitten geen vallen gedraaid, iedereen weet alles staan. Spijtig dat dit de laatste dag is want Eva en Johan gaan morgen terug naar het koude Belgie. Erna komt hun plaats innemen en we zullen hier de streek wat verkennen.
Goed, we spoelen dus de Morbihan binnen met een snelheid van zo rond de tien knopen over de grond. Er is bijna niet meer te zeilen door de enorme wervelingen in het water. De ene keer gaan we naar rechts, dan krijgen we weer een smeet naar links, enfin, na een half uurtje laten we de fok maar zakken en neemt meester Volvo over.
Tegen de middag mag Billy even een dutje doen aan een boeitje, we zijn toch nog wat te vroeg , en ik mag onze baguette bereiden. Sla, een enorm lekkere lopende geitekaas en een beetje honing. Lekkerrrrrr ! Het zonnetje schijnt en het is hier lekker warm.
Een uurke later alles los en op grootzeil alleen verder. Je moet hier wel een beetje de diepte en vooral de beboeiing in de gaten houden hoor want overal loeren ondieptes.
Tegen halfdrie liggen we vast aan de zijkant van een grote Bavaria 46 voeter met Engelse bemanning. Zij hebben ons gezien op de ankerplaats op Ile Houat, lagen blijkbaar net naast ons.. Wij hebben hen niet gezien… valt ook niet op he , zo’n Bavaria 46……
Om 1500h gaat de brug open en krijgen we onze ligplaats voor een paar dagen. Billy ! Emplacement 215 svp…
Eerst iets drinken en dan gaan we Vannes verkennen. Leuke stad, met omwalling, super nieuwe Capitainerie, nog geen WIFI, zijn ze aan bezig.… t Zal hier wel een tijdje uit te houden zijn denk ik zo.
Johan en Eva willen mij nog tracteren in een restaurantje op een “fruits de Mer”… Leuk, maar als we even later een viswinkel passeren kunnen we het toch niet laten en kopen we een flinke zak levende Langoustines en we krijgen er zelfs een zak ijs bij…. Om onze eigenste witte wijn te koelen in restaurant Billy… das eigenlijk even leuk.
Eerst een aperitief en dan gaan de jongens de pot in. Even opkoken en klaar. En lekker dat dat is. Tegen tienen volgt nog een korte Salsa les op het ponton. De voorbijgangers vinden het ook wel leuk.

Tot later,

Jean

Geen opmerkingen: