16 juni; rond Belle Ile…

Dit eiland heeft de naam een van de mooiste natuurfenomenen van de Franse kust te zijn. Inderdaad, mooi is het hier wel. Na onze kloof van gisterenavond gaan we de volgende morgen de meer in oostelijke richting gelegen inham ook eens onderzoeken. Ook mooi, alhoewel niet zo indrukwekkend…. We worden al een beetje blazé…. De wind is zacht, zeilen proberen we wel doch dit lukt niet altijd, en enige motorassistentie is nodig. Aan de Oostkant van het eiland gaan we voor anker in Port An Ro, en gaan zwemmen. Brrr… toch nog fris hoor. Na een paar pogingen geraak ik er toch in en zwem even tot op het lokale strandje.. tussen de kwallen, van die griezelige, gifpaarse en van ragfijne tentakels voorzien beesten. Brrr…
Goed, de kersen zijn op en we gaan verder. Er is warempel een zeebriesje opgestoken en we zetten de geel-groene, wat altijd garant staat voor leute en plezier.
Een half uurtje later , bijna terug bij de NE punt van het eiland, moeten we terug de prut aansteken. Shit,geen koeling, ik hoor het direct aan de klank van de uitlaat. Dit is al voor de tweede keer deze week, toen kwam het ineens vanzelf goed, nu niet, en ik besluit de waterpomp toch nog eens te openen en de impeller van nabij te bekijken. Inderdaad, kapot. Ik heb een nieuwe bij ( had ik eigenlijk reeds willen envooral moeten vervangen), nog geen kwartier later is alles opgelost mits een paar verbrande vingers en een paar schrammen rijker. Hmmm…. Onhandig manneke he ….
Goed, we gaan dus verder naar de NE kant van het eiland waar we voor anker willen gaan in de bekendste fjord van dit eiland. Sterr-Wenn. We stevenen recht naar de rotswand af die zich opeens opent en waar de doorgang nu duidelijk te zien is. Op het einde van de fjord ligt een Ovni voor anker. Het echte inhammetje, waar we eigenlijk in willen, ligt rechts maar is nogal vol. Er liggen een zevental boten…ja, ’t is ook maar een klein dingske… We varen er toch eens in. Mooi, maar te vol naar onze goesting. Je moet hier dicht bij de rechter rotswand je anker uitsmijten, naar de tegenover gelegen oever roeien met je bijbootje en een lijn op de kant vastmaken. Zo liggen lle boten netjes geklasseerd op een rijtje…Er zijn her en der ringen hiervoor in de rotswand gemaakt.
We tuffen terug naar de grote inham en gaan voor anker naast de Ovni, juist voor het strandje. Het is hier een stuk rustiger en het is volgens mij al even mooi .
We hebben nog Osso Bucco, groenten en de Tajine mag weer overuren maken. Groenten, veel ajuin en look, je kent me, en het vlees in de tajine… ik maak ook nog wat couscous klaar in een potje apart. De tomatenpot van Winnie zorgt voor de saus….. Ja, wat kan ik zeggen… t was de besten tot nu toe. Ons vatteke rood , nochtans 5 liter…. Ja, is dus ook al wat geminderd en ’s anderendaags een beetje…. koppijn…. Aiaia.

Geen opmerkingen: