1 en 2 juni; van l Aberwrac'h naar Camaret.

Door mijn nog steeds wat pijnlijke rug door mijn ongewilde en onnozele "tuimelet" gisteren ben ik dus vroeg op. Echt vroeg hoef ik nochtans niet te vertrekken want de stroom komt maar na de middag in de goede richting te staan en ik moet het Chenal du Four door en dat is nogal berucht ivm stroom tegen wind combinaties die steile zeeen kunnen veroorzaken.
Het weer is nog steeds prachtig. NE wind nog voor een paar dagen en zon. Yes, het mag ook wel na alle kommer en kwel van de afgelopen meimaand.
Als ik tegen achten naar het dorpje klim om nog een brood, wat fruit en een nieuwe gasfles te kopen is er niemand om mij een lift te geven. Hela flauwerikken ! Ajaa, het is feestdag vandaag en alle Fransen slapen lang zeker ? Ik hoop dat het supermarktje open is. Ik leef van dag tot dag en hoewel ik steeds data moet bijhouden ivm mijn berekeningen van hoog water en het daaruit voort vloeiende stromingsverloop, weet ik soms niet meer welke dag het is.
Eén ding weet ik wel, en dat is dat er al een maand van mijn congé vervlogen is. Valt het mee ? Ja, uiteraard, hier heb ik altijd van gedroomd. Het alleen zijn deze laatste week valt me ook niet zwaar alhoewel het soms ook wel zijn negatieve kanten heeft. Zeiltechnisch moet je alles veel beter voorbereiden. Rap, rap nog iets doen is er niet bij. Aanleggen en wegvaren van een ligplaats met harde wind moet goed gepland worden. Je krijgt meestal maar één kans. Raar, maar solo heb ik nog geen apetoeren uitgehaald waar dat met zijn tweeen wel al een paar keer gebeurd is. Ik doe alles ook veel rustiger. Bij het binnenvaren van een haven moeten de zeilen naar beneden. De fok in de zak, het grootzeil netjes opgeplooid en vastgemaakt. Alle vallen en schoten ship-shape. Fenders aan alle kanten van de boot. Twee landvasten vooraan, twee achteraan + twee springs, ook vooraan klaarliggen, want je weet nog niet aan welke kant je gaat aanleggen. Je bekijkt ook de richting en analyseert de snelheid van de wind. Je moet beredeneren wat de wind met je boot gaat doen, als je snelheid vermindert. De Billy heeft geen boegschroef noch een PK monster onder in zijn buikske zitten dus moet het allemaal wat rustig aan gebeuren. Volle petrol een box invaren en een meter voor de kant in zijn achteruit smijten, zoals ik dat hier sommigen zie doen, gaat dus niet.
Veelal duurt het dan ook een tijdje voor ik echt naar het ponton afsteven en staan er al een paar helpers klaar. ook een taktiek naturlijk.
Maar goed, hier niks van dit alles want we liggen op een boei en tegen tienen ligt alles op zijn plaats, klein Billietje slaapt nu voor een langere tijd op het bovendek tussen de kuip en de mast vastgebonden (mag dus niet meer binnen slapen) , ik hijs het grootzeil en we lossen onze boei. Samen met nog een tiental andere boten, meestal deelnemers van de afgelopen "Chanel crossing" zeilen we l'Aberwrac'h uit.
Het is kalmer dan gisteren, maar de ervaring leert dat de wind hier meestal na de middag doorkomt. Ik twijfel dan ook om alle reven eruit te halen en laat er toch ééntje zitten. Eens op zee, is dat geen slechte beslissing. De andere boten zetten al vlug een spi op maar zij zijn niet solo en ik ben niet gehaast dus... we genieten terug van het zonnetje en zij bekijken het maar.
Het Chenal du Four is braaf vandaag en doet zijn reputatie geen eer aan. Het is dan ook Neap ( doodtij, dus weinig stroming) en de wind is braaf. Toch spoelen we er gezwind door en op één, twee drie zijn we eindelijk het kanaal uit en zitten nu in feite op de atlantische oceaan. Voor de Billy niet de eerste keer, want toen we vorig jaar van Newlyn nar de Scilly's voeren hebben we ook de Atlantic geproefd en toen was de deining een stuk significanter dan nu. Soit, ik klaag niet en weet ook wel dat dit nog maar het begin is. Ook komen er ons geen dolfijnen begroeten zoals toen, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk.

Eigenlijk nog maar weinig zeeleven gezien. Behalve de sierlijke Jan Van Genten en de vele andere soorten meeuwen, niks dus.
Camaret is het einddoel. opkruisen in de rade de Brest, tegen stroom, maar geen erg want het is een prachtige avond en we lopen tussen de vier en de vijf knopen. Ik besluit niet naar de jachthaven te gaan, maar schuifel voorzichtig het "chenal du Toulinguet", ten zuiden van Camaret door. Een surrealistisch landschap met "gruyere" rotsen (grote gaten) in, trekt aan ons voorbij. In de laaghangende zon zijn deze nog eens zo mooi. Iets verderop is een strandje. Hmm, strand, zand ? Dit moet toch goeie ankergrond zijn. Bovendien ligt het recht in de wind en de kans dat deze vannacht zal draaien is quasi onbestaand. Ik schuifel dus op kousevoeten naar het strand toe. Mijn anker ligt klaar. Het is laag water, dus dit is de minimumdiepte, verder geen nonsens. In drie meter water (onder de kiel) laat ik het anker vallen en sla achteruit. Het water zal hier nog zo'n meter of vijf stijgen dus ik zet ongeveer dertig meter ankerlijn uit (10m ketting en de rest lijn) Hmm, njaa, we liggen rustig, ondanks de toch wel harde wind. Geen nood, ls het anker krabt wordt ik gewoon de oceaan opgedreven. Er ligt wel nog ergens een rotsje in de weg maar t zou moeten lukken zeker ?
Zeg, nie onnozel doen he ? Ik activeer het ankeralarm van de GPS. Mocht het anker niet houden, dan wordt ik hier zeker wakker van. Na enige tijd bekijk ik het nog eens. Het anker houdt, das niet het probleem, maar moest de wind onverhoopt toch draaien, dan zit ik wel het strand op he !Anker op dus en een eindje verder in 5 m water een betere oplossing gevonden. Nog iets meer lijn gestoken dus en de schipper is content. Moeilijk manneke hoor !
Na een wat onrustige nacht., de wind fluit door mijne mast en wie zegt dat hij daar goed door slaapt als je op anker ligt, is een leugenaar. Goed, we kijken nog eens op de kaart in in de pilot en besluiten toch maar eens Camaret te bezoeken. Twee mijlkes, daar trek ik mijn zeil niet voor omhoog hoor ( nen echte blazé tiep is die kapitein aan 't worden he ?)
Enfin, we lopen de haven binnen die mij subiet sympathiek overkomt. Goed, nu nog een plaatsje zoeken. In de eerste jachthaven lijkt het mij wat hobbelig en onbeschermd. De tweede is juist bij de promenade en heeft wel iets. Er is bovendien plaats genoeg, maar wel wat ondiep. Ik bekijk het eens, het is terug laag water en ik heb nog een halve meter water onder de kiel wat voldoende is.
Aanleggen, alles een beetje opruimen, boodschappen doen, terrasje koffie, boot efkes afspoelen, mijne was in de wasmachine stoppen, nog een terraske doen, wat doe je anders in 45 minuten? De was ophangen ... jaja, de mensen op de dijk mogen mijn onderbroeken zien fladderen, geeft niks hoor, ze hangen in mijne weg niet...
Enfin, je leest het wel he ? t Is hard werken op een schip.
's Middags al een oesterke en s' avonds terug een oesterke. (samen zo'n 12 tal) Ook een stukje vis gekocht. Zou ik hier nog een dagje blijven ? t Is hier echt niet slecht hoor. Plezant stadje. We zien wel... Eerst eens naar het weerbericht luisteren. Raar, soms geven die Fransen in één uur tijd drie keer hetzelfde en later op de dag kun je uren wachten op het volgende. Ook een zeer plezante conversatie gehoord op kanaal 16 tussen een Commandant van een Frans oorlogsschip die een "submarine" moest escorteren en een Nederlands jachtje dat blijkbaar in de weg voer? Zeer amuzant gesprek. Ik denk dat ze beiden gewoon niks van elkaar verstonden. Diene Fransman zijn Engels trok nergens op en over onze Noorderbuur zijn Frans gaan we ook best zwijgen . Een voorstel: Laat dat ding toch duiken, dan ben je er toch van af ? Waar dienen zo'n dingen anders voor ? Of torpedeer diene Hollander, Olé ! in één keer ! hihi ! Dekeyser !!

Allee, we gaan ons viske bakken en dan nog een wandelingetje maken. De was is droog.

Ahaa, een weerbericht.... op kanaal 79. Corsen radio...
Previsions pour la nuit du 2 juin: NE 3 a 4 Bft, pas de houle, visibilité 10 Miles
3 juin: La Hague jusqu'a Ploumanach NE 3 a 4, devenant 5 Bft dans l'apres midi.
Iroise: Est 4Bft changeant NW 4 dans l'apres midi.
Nuit du 3 a 4 juin: Est 4 Bft devenant 5 Bft le matin.

Daag.