15 augustus; mist in Camarinas

Als ik 's morgens zo rond zevenen mijn hoofd buiten steek, het begint pas klaar te worden, weet ik direct dat dit geen zeildag wordt; mist..... potdik, je ziet de boot aan de andere kant van het ponton nauwelijks. Dat wordt dus binnenblijven vandaag. Toch zie ik hier en daar leven op het ponton; er zijn warempel toch een aantal boten die zich klaar maken om te vertrekken. Hmmm ! Zou ik niet doen, maar ja.....
Goed, ik ben nu toch op en maak mijn ontbijt klaar. Verder douchen, baard knippen, ik moet er een beetje proper uitzien om volgende week naar huis te gaan he ? Zie dat ze mij niet meer binnen laten !
Op de foto hierboven trekt de mist plots op. Overal liggen boten voor anker. Mooi. Een half uur later zit alles weer potdicht. De Engelsen op de Alexoria, we zien elkaar de laatse twee weken zowat in elke haven of ankerplaats, zitten ook op hete kolen. Ze willen vertrekken maar zien het niet zitten met deze mist. Gelijk hebben ze. Gisterenavond kwamen ze aperitieven op de Billy en hebben mij gelijk van de rest van mijn voorraad Belgisch bier afgeholpen. Nou, zoveel was het niet meer hoor.... Brian en .... , beiden eind vijftig, uit Manchester, gestopt met werken, hun huis verhuurd en prompt hun eerste boot gekocht, een tweedehandse maar toch recente Franse Janneau 37, goed uitgerust met alle benodigdheden voor een lang verblijf aan boord, trekken naar de Middellandse zee, waar ze dit jaar nog willen aankomen... Mallorca is het einddoel...ja , dat zal nipt worden denk ik. Ze liggen er niet wakker van. that's the Spirit !

Tegen tienen is de man van de Marina daar en ik ga eens polsen als er kan getankt worden. Sisi senor....Zo, het buikje van de Billy zit ook weer vol. 20 l diesel waren uit de tank verdwenen, waarmee ik 31 vaaruren gemaakt heb... zuinig, nee ?
Ik ga ook nog wat boodschappen doen want morgen is het zondag en is alles hier dicht. Het weerbericht ziet er goed uit. N --> NE 3 à 4 Bft. Hopelijk geen mist 's morgens want ik wil vroeg vertrekken. Morgen moeten er 40 mijl gevaren worden en passeer ik Cabo Finistere, het einde van de wereld, hopelijk val ik er niet af...
In de namiddag nog een flinke wandeling naar de Faro maar ik ben teruggekeerd, het was te ver, maar deze kustlijn is toch wel echt prachtig . Ook terug aan boord mijn fenders eens gekuist, ze waren nogal zwart en vuil. De laatste tijd veel aan de kaai gelegen en daar worden ze niet properder van uiteraard.
De kussens van de salon aan BB (bakboord =linkerkant van de boot) worden uit elkaar gehaald, de stoffen hoezen gewassen in een poging het zout eruit te krijgen om zo de klammigheid die ik soms voel te verbeteren. Amaai, zo zwart dat dat water ziet. Dat was wel eens nodig. Een volgende keer komt de SB kant aan de beurt.

'k Mag ook niet te veel ineens doen he ?
daag
Jean