30 mei; Van Trebeurden naar l'Aberwrac'h - 50 mijl

Voila, de springplank om de Chenal du Four door te gaan is bereikt. l'Aberwrac'h !!!! Vastgemaakt aan een boei want geen plaats in de haven. Tedju toch he! De omstandigheden zijn ideaal. Oost tot Noordoostenwinden, zeker nog tot woensdag. Ik kan het mij dus veroorloven hier een dagje te blijven. Doe ik dit of niet ? Zal afhangen hoe ik mij morgenochtend voel en hoe ik op gang geraak. De laatste dagen begin ik echt goed te slapen. Deze morgen was het warempel acht !!!! uur voor ik mijn luie kont van onder de dekens kon uitwurmen. Een normaal fenomeen na ongeveer vier weken onderweg te zijn. De routine komt er in en de stress van het werk valt weg; Ik herinner mij vorig jaar, toen ik na vier weken , reeds op de terugweg, mijn bemanning voorstelde hun af te zetten in Dover en zelf terug de steven te wenden naar plezantere oorden. Ik had toen echt geen zin terug naar huis en vooral naar het werk te gaan. Ook nu begin ik echt plezier te krijgen in het zwerven. Ik zeg wel dat ik hier morgen een dagje blijf maar dat moet ik nog zien! De omstandigheden zijn perfect om verder te gaan en het zou zonde zijn dit te negeren. Ik heb eens in de "Reeds" gekeken (Pilot). Camaret is "slechts" 45 mijl weg, en dan ben ik uit het kanaal... eindelijk, idem de zelfde afstand als vandaag. Stroom mee dan nog dus dat wordt een goede 40 mijl. . Iets rustiger zijn de voorspellingen, mag ook wel want het was bij momenten toch wel weer heftig. De snelheidsmeter is vandaag nauwelijks onder de zes knopen geweest. SOG (Speed over Ground) steeds boven de zeven knopen.Bij het ronden van Ile de Batz heb ik wel even 10 Kts gezien. Ik ben even het kanaal tussen Ile de Batz en het vasteland ingezeild om naar de ankerplaats te gaan kijken maar dit is niet te doen. Totaal onbeschut met deze wind. Ik heb nog 4 uur stroom mee en beslis door te zeilen naar l Aberwrac’h. De Billy geeft geen krimp en schuimt er rustig (alhoewel) doorheen. Wat een boot !
Ikzelf ben soms wel een beetje ongerust... stel dat er iets breekt, een stag, de zelfstuur, het roer. Op de VHF zeker drie Mayday's mbt jachten in nood, meestal motorpech. Al motorjacht ben je dan nergens meer natuurlijk maar als zeiljacht moet je je zonder motor toch kunnen redden. Assistentie zul je misschien enkel nodig hebben eens je de haven bereikt om veilig aan te leggen. Mast of roerbreuk is natuurlijk nefast voor een zeiljacht. Fingers crossed dus en toch liever iets minder heftig.
Ik ben hier gisteren binnengedonderd midden in het wedstrijdveld van een “cross chanel race”. 18 deelnemers, waaronder twee ! open 60’s, 12 open 40’s en verder enige deelnemers aan de Figaro. Ongelooflijk prachtige boten ! Rap eens kijken of ik Samantha Davis niet zie ? Nee, Roxy is er niet bij. T’Is dat ik zelf mijn handen vol had aan mijn eigen boot (30 kts wind (=6 Bft) aan de wind) en dus geen tijd had om mijn fototoestel uit te halen in de nauwe toegang van de rivier. Enfin , ze hebben het met mij niet gemakkelijk gehad. Ahum…..
Het oversteek record is bij deze gesneuveld. De race was gestart vrijdagavond en de eersten zijn reeds een paar uur binnen. Ongeveer 24 uur voor een dubbele oversteek naar Engeland zonder stop van maar eventjes 200 Mijl totaal. Solo of “en double”… Je moet het toch maar doen . Reven ? Doen die mannen niet. Volle zeilen en het woei toch echt 30 knopen !

31 mei 2009
L Aberwrac’h..; Goed , ik blijf hier maar eens een dagje. De laatste weerberichten geven NE wind kracht 5. 6 tegen de avond met “rafales” tot 8 Bft. Maandag wordt het iets rustiger.
Deze morgen weeral vroeg op. Om zes uur s’morgens klein Billytje opgeblazen en naar de kant . Doucheke genomen en in de Bar van de klub maar een grote café au lait met een croissant gebikkeld en dan mee met een vriendelijke mevrouw die mij op mijn vraag naar de plaatselijke winkels gewoon een lift aanbood. Vree vriendelijke mensen hier toch hoor.
Een kleine 3km naar het dichtstbijzijnde dorpje verder wordt ik afgezet aan de “Boulangerie Pattiserie”. Het supermarktje gaat open om 08:30h en zo kan ik ook nog wat vlees, sla en Fraizekes kopen.
Te voet terug, niet erg want ‘t is bergaf. Deze avond ben ik uitgenodigd om naar de prijsuitreiking van de race te gaan. Alle prijzen bestaan uit Oesters en vin Blanc. Het is een traditie dat iedereen gewoon uitgenodigd wordt en je kunt niet weggaan vooraleer alles op is. Plezant ! Ik hoop dat ik de Billy nog vind. Ahum. (waarom denk je dat ik hier blijf?)
De plaatselijke radiozender staat op. In het Bretoens. Snap je geen ballen van maar wel een kleurrijk taaltje. De muziek die ze hier draaien is echt maf. Zojuist een zeer leuk wijsje, een Mazurka! Het gaat als volgt :
Viens tu danser, viens tu danser, viens tu danser la Mazur KAAA
Viens tu danser, viens tu danser la Mazurka avec moi !
LOL !
Oei, de volgende is een tango over een “femme infidèle”.. en iets met een “pantalon perdu”, aiaiai…..als dat maar goed afloopt.

Internet? Ja, hier niet he? Ik lig midden op de rivier. Straks nog eens terug naar de kant en ik zal eens zien hoe ik de blog opgeladen krijg. Ook wil ik een wandelingetje maken want t is hier supermooi.
Ik heb deze morgen ook eens grote kuis gehouden op de Billy en een beetje alles gelucht. T Was wel eens nodig. Deze middag terug een slaatje klaarmaken met een stuk stokbrood en ik heb nog een geitekaasje over, nog van op de markt in St Malo.

De wind begint al weer door te zetten. Ik zal morgen wat vroeg vertrekken, als t nog wat rustig is. ‘k zal in het eerste stuk wel wat tegenstroom hebben maar tegen dat ik rond de kaap kom heb ik wel stroom mee. “Du Four” neem ik liefst met wind en stroom mee. Morgen naar Camaret is de planning. Volop Bretagne dus.
Enkele mijlpalen:
Reeds meer dan 500 Mijl van Oostende. (538 op precies te zijn) (Eén zeemijl : 1852m)
De eerste pilot boek van het kanaal is ten einde, ik begin straks aan die van Noord Biscaye.
K Moet weer mijn was doen (tweede keer al)
Klein Billytje is voor de eerste keer uit het ruim (de achterkajuit) gehaald en opgeblazen. (mijn vervoer om naar de kant te gaan.) en mag vanaf nu buiten slapen, netjes opgevouwen en op het dek gebonden als we op zee zijn.

29 mei; van Lezardrieux naar Trebeurden - 38 Miles Pos 48°46'248 N 03°35'207W

Eigenlijk had ik nog wel een dagje in Lezardrieux willen blijven maar het weerbericht was zoooo goed, dat ik niet anders kon dan vertrekken. Vents de l'Est 4 a 5 , 6 dans l'apres midi...en dan nog zon en warm op de koop toe. Voor de vijf komende dagen dan nog wel !
Kopje uit het luik en mist.... mmm, in de richting van de zee zit het helder dus dat komt wel goed. Ideaal moment om buiten op zee te vertrekken is elf uur , maar het is wel nog 5 mijl varen en tegen stroom.
Rugzakje aan ....eerst ook nog mijn kleren ook uiteraard anders staat dat zo raar he ? en het bergje op naar de bakker. Twee baguettes madame svp. Twee ? ja want ik zou wel eens durven op zee blijven voor een nachtje, vooropgesteld dat die zes er niet komt uiteraard en de wind 's nachts verminderd.... we zullen zien.
Wat is dat hier toch mooi ! Honderden eilandjes, nou ja , rotsen steken links en rechts van het vaarwater pront omhoog. De bebakening is hier wel in orde. Boeien ? Nee Forten zijn het en steeds in de kleuren rood en groen voor resp bakboord en stuurboord geschilderd. Bovendien voorzien van Bretoense namen die klinken als een bel..; Perdrix, Lost Mor, Olenoyere, Min Guen, Ar Rodellou, ze passeren allemaal.
Ik voel mij in mijn element, sta te genieten op de neus van de boot. De automatische piloot doet als steeds zijn werk. Ik ben slechts toeschouwer en corrigeer als nodig.
Tegen elven zijn we dus buiten en warempel, Oostenwind, een knoopje of 15. We komen meer en meer voooor de wind te varen. Een andere boot zeilt een evenwijdige koers... hii, je raadt het al, hij is groter dan de Billy, en ik loop op hem in. Ja seg, zijn fok staat daar ingerold als een zakdoek en flappert alle kanten op.
Komaan Dekeyser, de luiard niet uithangen he. Diene fok moet op de boom en als de wind nog toeneemt moet er ook een reefje in zodat het boeltje een beetje in evenwicht hangt. Ja chef... en zo geschiede..
Jongens, wat een weer. Ik loop hier rond in mijn zwembroek, zonnecreme is al gesmout waar het moet en ik kan relaxen.. Eindelijk.. daar doe ik het voor. Links trekt de kust voorbij. Even later zie ik op de kaart dat we "Les sept Iles" passeren... Tjiens, ik moet die toch zien. Even gluren in de juiste richting en inderdaad , daar zijn ze. Een vogelreservaat, waar niemand op mag. De Jan Van Genten en ander gespuis vliegen hier inderdaad alle kanten op.
Een toeristenboot komt mij ter ere van zijn opvarenden wat ambeteren en maakt grote golven. Ik heb opeens goesting ze eens mijn derriere te tonen maar kan mij nog juist inhouden. Zou geen zicht zijn ook he ? Ik ben geen twintig jaar meer. Hhi !
Een dilemma, het is drie uur. Vaar ik nog door naar Roscoff , of hou ik het hier voor gezien en loop ik Trebeurden binnen. Het antwoord komt van de wind die plots begint toe te nemen. Roscoff is lager wal dus wordt het Trebeurden. Daar kan ik nog wel niet binnen ( laag water), maar ik kan mijn anker uitwerpen in het rustige water van de rede, of misschien liggen er wel wachtboeitjes ?
Ja, dat wachtboeitje oppikken, solo in een 25 kts wind is nog niet zo simpel. Op een gegeven moment zijjn we met twee solozeilers bezig een soort waterballet op te voeren om elk ons boeitje te kunnen oppikken. Mijn concurent wint... Na de vierde poging heeft hij prijs. ik heb er 5 nodig. Het moet een raar gezicht geweest zijn.
Het poeiert hier toch wel en ik ben blij dat ik hier lig. Ik ruim de boot wat op en maak mijn avondeten klaar. Eerst en aperitiefke natuurlijk. Een Belgische Leffe eens voor de verandering.
Tegen zevenen kunnen we de haven in. Een warm doucheke en deze blog nog maar eens.....
Voorbereidingen voor morgen. Het zelfde weer met haaaaaarde wind in de namiddag..Nog maar eens. Vroeg vertrekken zeker ?
Slaapwel
Jean

28 Mei; van Quai St portrieux naar Lezardrieux

Van den ene "eux" naar den andere "eux" . We zitten duidelijk in Bretagne. Staks kom ik in de Wrac'en ... Aber Wrac, Le Vrac Benoit etcetera... ze hebben er hier een ganse lading van..De mensen klappen hier ook allemaal zo raar, zelfs ik, als niet Fransman kan het horen. "Bonjour'e' Luc'e' ... est ce que ca pass'e' ... iedere keer met de nadruk op de laatste lettergreep en steeds een laatste 'e' bijvoegend . Een beetje zoals in Marseille, maar toch anders... Ze zijn hier wel allemaal supervriendelijk of zou het komen omdat de Billy de Bretoense vlag voert ?

Goed, we zijn dus geleidelijk aan West aan het varen. (eindelijk) Vandaag was er nog een beetje Noord bij, om terug uit de baai van St Quai Portrieux te geraken en ook een flink stuk zuid de rivier op (of moet ik zeggen af) naar Lezardrieux, maar dat moet er terug uit, ‘t is nog te vroeg … Formidabele omgeving hier. Allemaal rotsen, t schijnt dat dit de goede kweekgrond is voor kreeften en krabben. Wel een beetje opletten en goed navigeren hier dat we geen brokken maken. Met de PC aan de GPS gekoppeld is dit reuze makkelijk, op een gegeven moment zelfs de PC eens in de kuip gezet maard dat is er een beetje over, niet ? (zie foto) maar ik blijf toch steeds controleren met peilingen. Je weet maar nooit en zo blijf ik er een beetje in.

Probleem hier is dat bijna alle havens van nu af aan getijhavens zijn, maw je kunt er pas in als je hoog water nadert. Varende van Oost naar West zoals ik nu doe stelt dat een probleem. Ik vertrek steeds met hoog water om de stroom mee te hebben. Dat houdt automatisch in dat ik zes uur later, bij het einde van de tocht, ik ga mij niet opjagen en vind dertig mijl/dag lekker doenbaar.(vooral met al dat opkruisen van de laatste dagen) Je komt dan aan ongeveer rond laag water... ja, onnozele, als je dus niet binnen kunt.
Een voordeel met deze kust is dat er dan weer altijd wel ergens beschutte plaatsen zijn waar je om te wachten wel even je anker kunt uitgooien, of desnoods gewoon het volgende getij afwachten. Tegen de stroom invaren is deze week bijna niet te doen want het is springtij. Stroomsterktes van 3 a 5 knopen zijn hier geen uitzondering en bij het naderen van de ingang van de Trieux rivier vandaag heb ik al gezien wat de stroom met de zee kan doen. Weinig wind vandaag en toch stonden er op sommige ondiepere plaatsen golven waar je toch ongerust door wordt als je bedenkt wat er gebeurt als je hier komt met slecht weer ?

Het weer, ah ja, daar heb ik nog niks van gezegd. Het was vandaag eens voor de verandering geen storm en toch stond er een leuk zeilwindje van een knoopje of 10 -15. Ideaal dus. Geen zon, maar goed, dat schijnt voor morgen besteld te zijn. Morgen , en als ik de weerberichten mag geloven zou het zelfs tot maandag duren met winden uit Oostelijke richting... alstemblieft zeg. Daar moet ik echt van profiteren om nu eindelijk eens het kanaal uit te geraken en het hoekje om te gaan doorheen het Chanal du Four. Hmmm. Een beruchte plaats. ik zal moeten goed plannen en het weer in de gaten houden. Zou dat deze dagen al kunnen of ben ik te optimistisch?... Straks eens op de kaart kijken, momenteel zit ik op een terras in Lezardrieux achter un "grand café au lait"... ze zouden anders wel eens kunnen denken dat ik een Fransman ben als ik die kleine rotkoffietjes van hun begin te drinken ....

Voor we zover zijn gaan we hier natuurlijk ook niet alles voorbijvaren he ? Bwaah, we zien wel.

Straks terug naar de boot met mijn zwaar beladen boodschappentas. Nog een vaatje wijn gekocht, rode. Fraisekes, ook rood, die zijn hier zoooo lekker en een biefstukje (miljaar, ook rood) voor straks .. met rijst denk ik eens, en een slaatje.... Een beetje rare combinatie ? Billy-aans zal ik het maar noemen. Morgen ook nog eens terugkomen naar de supermarkt om mijn gasfles om te ruilen...als ik tijd heb want ik moet nog eens plannen voor morgen.

Gratis internet in de haven. Mag wel voor die prijs van €22 per nacht. Hoe westelijker ik kom, hoe duurder de havengelden worden. De komende dagen toch eens ankeren. Met mijn zware anker, geleend van Ferdinand van de Alegria (16 kilo) mag dat geen probleem zijn. (erin niet nee, maar eruit ?) ;) Opletten dat ik niet meevlieg.

Goed, genoeg gezeverd voor vandaag. Ik ga eten en dan nog eens proberen radiocontact te maken met Belgie. Dat is deze morgen verschrikkelijk goed gelukt. Charlie werkt voor Oostende radio en deze morgen konden we dus een goede verbinding maken op 4420 khz USB. Oostende radio kwam met zijn 30 kilowatt nogal goed door, maar ook de Billy was ginder goed verstaanbaar en ik zend toch heus niet met 30 kilowatt uit ! Stel je voor dat mijn mast in brand vliegt ?

Een prettige avond nog allemaal,

Jean

PS: radiocontact met belgie was geweldig goed vanavond. zeker een kwartier op de 20m kunnen contact maken met Jacky ON3BZ. Goede condities zeker ofwel de afstand die groot genoeg aan het worden is wat voor HF toch wel nodig is.

27 mei ; solo naar Quai St Portrieux

Na een wat ambetante nacht ivm de binnenkomende deining, escorteer ik Erna naar het TGV station van St Malo... om 05:00h 's morgens. Haar weekje verlof zit er op en ik blijf alleen achter. Ik was al half en half van plan hier nog een dag te blijven na consultatie van het weerbericht maar de wind is gevallen en aan de capitainerie hangt een weerbericht die voor de kustregio niet meer dan 4 Bft voorspelt... wegwezen dus. Ik lig hier al veel te lang.

Tegen tienen wil ik vertrekken maar dat is buiten de ijverige Franse douane gerekend die uitgerekend mij uitkiezen om me met een bezoekje vereren. Die mannen denken zeker ; diene Belg ziet er wat sippekes uit, laat ons even gaan koekeloeren. Drie vriendelijke kerels vragen mij de kleren van het lijf. wat ik hier doe, hoe lang ik weg blijf, waarom alleen ?
Soit, na een half uurtje houden ze het voor gezien. De ene heeft boven op mijn drankvoorraad gezeten.. had die dat kussen opgehoffen hij sloeg purper uit denk ik . gene neus he , die kerels...

Allee, tegen elven dus buiten, eigenlijk een uurtje te laat en dat zal mij zuur opbreken ...


Het eerste gedeelte ga ik als een speer. Scherp aan de wind en stroom mee. Kaap Frehel schrijven we zonder omwegen op ons palmares. De wind houdt zijn manieren en blijft onder de 23 knopen grens. Geen reven dus. Tegen vieren zitten we op nog zo'n 10 mijl van de haven. Recht tegen de wind in. Bovendien is de stroom nu gekeerd en het is springtij. Aiai.. dat gaat zeer doen. Op die tien mijl doen we nog zo'n 4 ( vier !!!) uur. de wind neemt bovendien nog toe tot zo'n 30 knopenen. Twee reefkes dus en het is pas een stuk na zevenen als ik de haven kan binnenlopen.


Moe dak ik zen !.. en honger dak ik heb... en dorst.?....


tegen dat de inwendige mens dus versterkt is val ik om van de slaap...





Totte morgen ..





Jean

25 en 26 Mei: Mont St Michel en St Malo terug.

Ik zal maar ne keer met iets volledig onnozels beginnen sè. de fluitketel-foto... met de nieuwe GSM van BGC gemaakt. Formidabel ding en zelfs een beetje verslavend. Enfin, je kunt er sdus behalve mee telefoneren, ook geinige foto's mee maken.
Op 25 mei dus... is het nog steeds mooi weer. We besluiten naar een van de grote trekpleisters van deze streek, de Mont St Michel te gaan. We gaan dus voor één keer echt !! de toerist uitgangen. De “madam” van de jachtclub weet ons te vertellen dat er naast het toerisme bureau van het oude St Malo, de "Intra Muros", een bus vertrekt naar de Mont St Michel. Wij weten het natuurlijk beter en gaan eerst eens informeren op het station. Daar vertrekt (ook?) een bus naar de Mont. Over 30 minuten zijn we weg, prijs: 6 Euro. Voila !
Bus 17 komt even later voorgereden. Samen met nog wat andere exotische figuren, volgens mij leden van een rockband, volgens Erna gewoon kiekens met oranje haar en een zonnebril op, en verder een menigte "gewone" Engelsen, stappen we op.
De bus rijdt naar... het historische centrum (dit was wel een pak dichter geweest maar kom...) waar nog wat opstappers wachten.
De rit gaat langs de kust. We passeren Cancale, waar enorm veel oesterkwekerijen zich gevestigd hebben. Het is hier wel mooi. Spijtig van de slechte zichtbaarheid. Een soort mistwolken hangen nu en dan voor de zon.
Anderhalf uur later komen we aan op het station van Pontorson, waar we overstappen op een tweede bus, die ons na een 10 tal km afzet nabij de ingangspoorten van de Mont St Michel. Het is een indrukwekkend tafereel ! Het is nu half twaalf. Het is laag water, en de zee is in geen velden of wegen te bekennen. Een grote slijkvlakte, hier en daar wat "Zwin" begroeiing en verder ingesneden met enkele diepe geulen en niet te betreden, getuigen van zijn momentele afwezigheid. Achteraf terug op de boot, zoek ik uit dat de zee zich hier zeker over een afstand van 10 km terug trekt bij laag tij. Hmmm ! We zullen het maar geloven zeker ? Opkomend tij zou te voet niet bij te benen zijn. Daar het slechts deze avond om 19:00h terug hoog water is kunnen en willen we dit niet afwachten. De bus vertrekt terug om kwart vóór vier.
Samen met een horde toeristen laten we ons door de smalle straatjes opslokken. Tsjaa, Toerisme met een grote T hoor. Mooi, maar ik zou hier wel eens alleen willen rondlopen zonder de helft van de wereldbevolking rondom mij. Dit is wishfull thinking natuurlijk he ? Een uur later blijken we alle wirwarstraatjes reeds doorkruist te hebben. We laten ons verleiden tot een soort "Bretoense specialiteiten middagmaal" bestaande uit een blikje cola, een gegrilde boterham met kaas en hesp en soort authentieke Bretoense vlaai met kersen. Pfft.. Gene vetten maar kom; een illusie armer, besluiten we toch maar een poging te wagen op de zandvlakte rond de Mont.... om even later toch te moeten toegeven dat we dit enkel kunnen als we aanvaarden tot over ons oren beslijkt te geraken... niet dus.
We besluiten dan maar nog een tweede ronde doorheen het stadje te maken. De betalende toegang tot het kasteel kan ons gestolen worden en een half uurtje later zijn we dus terug buiten.
We gaan te voet terug naar Pontorson en maken nog een paar mooie foto's van de Mont met op de voorgrond enige echte Bretoense schapen. Die rakkers deinzen nergens voor terug en beginnen in onze nabijheid zonder enige scrupules bollekes te produceren. Geen manieren dus !
Pontorson lijkt ons na enige km toch te ver ( 13 km) Tiens, met de bus leek dit toch dichterbij, en zullen toch op gemotoriseerde assistentie wachten, iets wat, als het enige ogenblikken later begint te strontregenen, een wijs besluit blijkt.
Een "puderondje" door het stadje en een koffie later is de bus naar St Malo daar eindelijk. Na een kwartiertje is iedereen in slaap gevallen, wat de rit aanzienlijk verkort.....
s'Avonds terug Tajine... mijn beproefde recept... lekker....
Het is windstil. De weerberichten spreken van storm voor morgen. Tegen tienen begint het inderdaad wat te waaien, eerst zachtjes, even later wat harder en tegen elven gaat het al staccato door het het bos van masten. Regen ook nog uiteraard. s Morgens is Erna een beetje zeeziek. De boot gaat dan ook lelijk te keer en ligt aan zijn landvasten te rukken.. Als de regen ophoudt, gaan we een wandeling maken waar ze wat van opknapt, maar ze blijft mottig. We kopen mij een "Pharmacie" wat zeeziektepillen.
Op de plaatselijke markt gaan we nog wat inkopen doen en ik laat me verleiden een spinnekrab (levend) mee te nemen. een kleintje svp madam (zodat ze toch in mijne grootste pot kan) . Combien de minutes ? 15 ? ça va ! Mercie !
'Middags gaan we in “Intra Muros” nog wat rondlopen en eten mosselen met frieten !! . t Zijn kleintjes, maar wel lekker en we zitten op een heerlijk verwarmd terras. De winter is terug. Het waait nog steeds hard en de weerberichten voor woensdag en zelfs donderdag zijn er weer naar. Zucht... k Geraak hier ook weeral niet weg zeker ?.....
De spinnekrab is heerlijk maar Erna is iet te verleiden. (had ik ook niet verwacht)
Ze (Erna) vertrekt morgen terug naar haar vriend Zoef ( de kat).en ik ga verder solo... voor een week of drie ... denk ik. volgende halte: Lezardrieux.... als ‘t lukt misschien donderdag ....

Bye, Erna en Jean

22, 23 en 24 mei: de rivier Rance

Voila sè, t moest er eens van komen. Ik ben een zoetwatermatroos geworden. We varen dus momenteel op een rivier. De Rance, die het begin is van het kanaal doorheen Bretagne en ergens nabij La Rochelle terug in zee uitkomt. Niets voor de Billy overigens want zoals vele kanalen tegenwoordig in Frankrijk mankeren ze onderhoud en vooral diepgang. Eén meter twintig is zowat het maximum die er nog doorgeraakt....
We vertrekken dus in St Malo op 22 mei na een bezoek aan de vis, fruit en groentenmarkt nabij de jachthaven. In onze zak, levende materie ! Twee ! levende kreeften van gemiddeld formaat, geflankeerd door een dozijn oesters, onze victualie voor de komende dag(en) .Verder een paar meter brood, groenten voor de tajine, sla en ander groenvoer voor het konijn (ik) en een paar flessen wijn ( Franse !)

Tegen tien uur draaien we de jachthaven uit. Tot Erna's vreugde is het kalm buiten. Geen wind noch deining en het zonnetje geeft warempel voor het eerst wat warmte ! Korte broeken en zonne-smeerweer dus !

Het eerste stuk de rivier op, toont ons een verbluffend landschap. Mooie kastelen, overal bootjes op boeien, rotsen, een grote Ferry komt achter ons aan en draait richting zee. Die gaat naar Jersey en Guernsey.

De stroming zit tegen en we vorderen slechts langzaam. We zijn ook niet gehaast. Na een paar kilometer komt de eerste sluis in zicht, aan de rechter kant , juist naast de waterkrachtcentrale. Ik roep even op via de radio en wegens lage waterstanden zal de eerste doorgang pas om 15:00h gebeuren. Das nog drie uur. Mooie kerels hier. !

Ik besluit de boot vast te leggen aan één van de grote wachtboeien en leg Erna uit wat ik precies van haar verwacht. ... Ik zal dus tegen stroom traag naar de boei toevaren. Zij moet, plat op haar buik op het voordek liggend een touw door de ring bovenop de boei brengen en vastleggen op een kikker op het voordek. Kikkers ? Buikliggen, touw door een ring steken ? .... Ze kijkt wat sip maar geen tegenstribbelen help op straffe van kielhalen. Ik ben de kapitein ! Het gaat goed en in één keer. We liggen dus vast. Erna fier als een gieter.. Jij hebt het gemakkelijkste jobbeke weer voor jezelf gehouden is haar kritiek, een beetje gas geven en wat sturen. Phoe !! k Moet ekik het ier al doen ! Juist ... of wat had je gedacht !

We hebben dus tijd genoeg en besluiten ons middagmaal klaar te maken. Direkt het grote geweld en 't zal dus kreeft zijn met een salade en brood. Bwaahh ! Moet kunnen he ? We zijn in congé, dus... Een grote pot water op het vuur, kruiden, ajuin, look erin en aan de kook brengen. De twee
veroordeelden worden uit de bilges gehaald (in een plastic zak) waar ze nog wat koel verbleven, wachtend op hun hoofdrol in deze film. Tjaa, sorry hoor jongens.. of zijn 't meisjes ? 'k weetnie, ik kijk eens onderaan maar kan geen attributen zien die uitsluitsel over deze kwestie kunnen geven. Ofwel zijn de gekochte kreeften gegroeid, ofwel is onze pot te klein. Samen passen ze er in geen geval in en ééntje krijgt dus uitstel van executie en mag nog wat rondstruinen in de gootsteen, maar de George, de grootste gaat onvermiddelijk de pot in. Met de kop voor, dan zijn ze direct dood heb ik eens gelezen gaat hij kopje onder. Brr ! , hij is er duidelijk niet mee akkoord en wil achteruit. Met een verwrongen gezicht snij ik hem de pas af en duw het deksel op de pot. Jongens, dit is echt beestig en ik ben blij dat Michel van Gaija niet achter mij staat. Even later horen we niks meer en is het afgelopen. George is niet meer en krijgt langzaamaan een rode blos... van de warmte zeker ? Kwartiertje koken, vooral niet langer heeft de vismadam ons op het hart gedrukt....
Even later ligt George mooi ge-etaleerd en gehalveerd op ons bord en ook Marcel vliegt de pot in... tot over een kwartiertje kerel ! Smikkelen zeg ! 't is inderdaad lekker ! Vooral de scharen ... als je ze kapot krijgt. Met een hamer gaat alles en er hangt wel wat kreeft aan het plafond maar goed ...
Tegen tweeen komt er nog een solozeiler afgezeild. Solo aanleggen op een boei op stromend water is niet zo simpel en ik nodig hem uit naast ons te komen liggen. Dankbaar aanvaard hij. We babbelen wat en even later is het tijd om door de sluis te gaan. Instructies worden gegeven maar deze keer gaat het niet zo goed. Er is een tamelijk harde achterlijke wind, de sluisbedieners jagen iedereeen wat op, ik moet op het allerlaatste moment van kant wijzigen doordat die kerels hun brug niet helemaal omhoog krijgen en ik dus dreig met mijn mast aan de brug te haperen en even later lig ik dus een beetje dwars in de sluis. Tot overmaat van ramp duwt een overijverige motorbootvaarder mij helemaal om en besluit kennis te maken met mijn windvaanstuurinrichting. Onder luid protest ( van mij) slaat hij volgas achteruit maar het kwaad is geschied. Enfin, ik kan mij redden door een tros naar mijn Bretoense vriend te mikken en kom terug recht te liggen. Gelukkig is er niks kapot aan mijn zelfstuur. Zo moet het dus niet! Erna zit er een beetje beteuterd bij. Is niks, dit gebeurt nog en het is haar schuld niet.
Even later gaan de sluisdeuren terug open (aan de andere kant...) en kunnen we onze weg vervolgen. Het is hier wel mooi. De motorbootvaarder besluit juist buiten de sluis nog eens een boei te overvaren, maar bij ons gaat alles goed ..... We blijven wel op de motor... beloofd is beloofd.

De brug van St Jean ( hihi) komt naderbij en we kunnen er ruim onderdoor. 23 m hoog en mijn mast is slechts 13,5 m boven zeeniveau. Toch een beetje griezelig... Ik stel voor om door te varen tot de jachthaven van Lyvet, juist voorbij de Chatelier sluis maar zie na de bocht nabij Plouër de diepte onrustwekkend verminderen. Nog 40 cm water onder de kiel. Het is nog geen hoog water hier maar het is al 17:30h en we besluiten het zo te laten voor vandaag en wat terug te keren . Even later liggen we aangemeerd in de haven van Plouër.
Oesterkes en een flesje witte wijn. Terug een slaatje en een boterham. Het is lekker warm en Erna besluit na het eten mijn was eens te herdoen.. t Water zag grauw zegt ze ...

De volgende dag gaan we dus door. Het is nu hoog water en de ganse weg op de rievier houden we meestal zo'n 2 a 4 m water onder de kiel. De "ecluse du Chatelier" geeft geen problemen en we liggen tegen elven al terug aangemeerd in de Lyvet marina. Ik ga eens informeren op het kantoor en het verdict is zwaar: de Billy kan niet verder ! Ah non monsieur, avec un profondeur d'un mètre cinquante, vous ne pouvez pas aller plus loin. ... Dinan zal dus voor een volgende keer zijn. Erna gaat te voet verder. Ik blijf op de boot (k heb weer nogal last van mijn achillespezen) en werk de blog wat bij, want er is hier gratis internet ! Yes !

We blijven hier een nachtje en plannen morgen onze terugkeer naar St Malo. In de namiddag begint het zoals voorspeld te regenen. 't Was te mooi !

groetjes,

Erna en Jean

20 en 21 mei St Malo.

Zo, mijn solozeilers cariere is terug afgelopen. De rood witte solo-vlag wordt terug gestreken. ( Witte wimpel met rode bol) (cijfer 1) Erna, mijn épouze is gearriveerd met de TGV uit Parijs. Vertrokken in Oostende om 06:00h 's morgens en op de minuut stipt het station van St Malo binnengereden om 5 minuten voor één ...
Zeg, gij zijt precies wel een beetje vermagerd zijn haar éérste woorden. Ik knik en vraag direct of ze de weegschaal meeheeft in de zowat aan alle kanten uitpuilende reiszak. Nee dus. wat zit daar dan allemaal in, repliceer ik? Dat zijn jou zaken niet... Voila, de toon is alweer gezet. !
We passeren een winkeltje van elektrische apparaten en ik besluit even binnen te wippen en een "bascule" te kopen. Ik sta nog steeds op dieet ( was wel nodig) en wil wel eens weten waar ik aan toe ben. Blijkt dat ik nu 92,8 kg weeg ! Ik twijfel aan de juistheid van een weging aan boord van een drijvend schip (Archimedes, je weet wel !) en ga toch voor alle zekerheid op de dijk eens meten. Zelfde resultaat dus dien "Archi" wist er volgens mij ook niks van.
Op de kop dus 10 kilo minder dan 7 weken geleden bij het begin van mijn dieet ! Niet mis he ? Ik verschiet er zelf van !

Erna blijft een weekje en er wordt dus weinig (niet) gezeild. Ik plan een bezoek aan het historische St Malo, de Mont St Michel mag zich ook met onze aanwezigheid verblijden en verder varen we en paar dagen de rivier "Rance" op. Ik heb beloofd dat dit op motor gebeurt. Een rivier ziet Erna wel zitten, daar is geen deining zoals hier in de haven......

Vandaag 21 mei is het bezoek aan St Malo zowat afgerond, echt een mooi ommuurd stadje, zeer toeristisch waar vooral onovertroffen zeezichten vanop de wallen je deel worden. Ik kijk wat afgunstig naar de vele zeilboten die de baai een idylisch uitzicht geven en zoveel zeekladderaars geinspireerd hebben... geen kwaad woord hierover trouwens doch voor mij dient de zee vooral om op te varen. Niet zagen he ?
Morgenvroeg gaan we inkopen doen. Er is terug een prachtige groenten, fruit en vooral vismarkt in de hallen een eindje van de jachthaven vandaan. Ik ben er op dinsdag al geweest voor de ingredienten voor de Tajine, die overigens steeds beter lijkt te lukken. Onze buren keken met een scheef en vooral afgunstig oog naar mijn kookprestaties, waarvan de geur de hele jachthaven leken rond te trekken. Lekker ! al zeg ik het zelf....

We zullen deze keer wat oesters en ook een kreeft kopen. Verder nog wat sla, tomaat en ander groenvoer, ... straks word ik nog een konijn...Tegen de middag vertrekken we dan het hoekje om ( letterlijk) want de rivier de Rance begint als je de jachthaven uitvaart. Je slaat gewoon linksaf, naar Bakboord in scheepstermen dus.

Goed, straks ga ik nog eens met de PC onder de arm, naar een pleintje midden in het stadje waar ik enige dagen geleden een non-secured netwerk kon ontvangen. Lekker nog eens de blog updaten en een paar mailtjes versturen, zodat jullie ook nog iets kunnen lezen. .

Groetjes van Erna en Jean

Van Guernsey naar St Malo . 18 Mei 2009

Mijn positie; 48° 38' 375 N 02° 01' 649 W
De jachthaven Les Bas Sablons in St Malo.

Het heeft nogal wat moeite gekost om hier te geraken. Na 4 dagen vastliggen op het (wondermooie) Eiland Guernsey en reikhalzend uitkijkend ('k weet het Patrick, 't mag niet) naar een beter weerbericht lijkt er toch uiteindelijk een gat te komen in de windtrein op maandag 18 mei. ' Morgens zou het nog wat winderig zijn, maar in de namiddag wordt het kalmer.

Ik besluit in iedere geval nog zondagavond in de buitenhaven te gaan liggen om eventueel 's morgens vroeg te kunnen vertrekken. (in en uit enkel HW+/-2 uur) Afstand naar St Malo is 70 Mijl... Solo.

Ik lig aan de windkant van de stijger en de Billy drukt dus bij iedere windvlaag tegen het ponton aan. Ik slaap dus niet goed. Een paar serieuse regenvlagen zorgen er bovendien geregeld voor dat ik, pas ingeslapen toch weer lig te woelen.... Ik kan natuurlijk nog een dagje wachten, maar het begint het hier wel een beetje gezien te hebben en bovendien kan ik hier in de buitenhaven van de steiger niet af.

Om zes uur hoor ik wat lawaai buiten en ga kijken. De fransman naast me vertrekt naar Les Lezarrieux.... een haventje ten Westen van St Malo, waar ik ook nog wel naartoe ga. De wind fluit nog steeds, maar het lijkt toch iets kalmer.... denk ik.

Ik maak mij ook maar klaar, mezelf inprentend dat ik nog altijd kan terugkeren mocht het te zwaar zijn. Tegen zevenen slaat de motor aan en de Billy is weg. Grootzeil , twee reven en fok erop, alles weggestouwd en vastgezet binnen. De kaarten en het logboek liggen al klaar. Tijden van hoog en laag water Dover, St Malo, St Helier ( moest het nodig zijn kan ik ook nog in Jersey binnen) .

Buiten staat er een deining... tsjaa, das nogal wat. Golven die zeker meer dan 2m hoog zijn en we zitten nog onder de lij van het eiland. Witte schuimkoppen overal. Dat wordt dus nog meer. De Billy komt op een aan de windse koers en lijkt het goed te doen. De zon is ook al van de partij ... Bon , we gaan door....voorlopig.

Met de stroom mee, komen we vlug vanonder het eiland vandaan en er is hier inderdaad nog wat meer wind.. 25, 28, tot 30 knopen. Er zit niet echt kwaad in en we hakken er ons wel doorgeen, dus ik ga door. er komen een paar containers water over, maar ik zit redelijk droog onder mijn sprayhood. Mijn Franse vriend ( die met het mooie bootje) is niet mee naar buiten gekomen en zal dus pas ten vroegste na de middag kunnen vertrekken. Billy treurt...

Als ik even naar binnen moet om een positie op de kaart te zetten, voel ik opeens dat ik hier niet te lang moet blijven. Een beetje wit rond de neus, ( denk ik toch want ik zie het uiteraard niet, ik ben alleen) ga ik terug buiten wat in de wind zitten. Oef, t gaat over.. Zeeziek moet ik nu toch niet worden. Dit duurt toch nog minstens 12 uur.

Ik zie het eiland Sark aan BB passeren en even later komt warempel reeds Jersey in zicht... Als de wind zo blijft kunnen we het in één rak passeren. Het lukt en even bekruipt mij nog de goesting om toch maar in St Helier wat rustiger weer af te wachten. Toch zie ik de wind nu al regelmatig met de 20 knopen flirten en als hij een uurtje later nog maar zelden boven die grenst uitkomt, weet ik zeker dat het goed komt en zeil dus door.

De wind zakt dan wel, de deining is er nog steeds en heftiger dan ooit. Nu moet Ik moet regelmatig mijn windmeter eens terug kalibreren (heeft iets met de zender te maken denk ik) en als ik daar op een moment even mee bezig ben ( knoppekes duwen) , voel ik mij opeens terug mottig worden. Ooooow stop ! Laat maar, terug een luchtje scheppen en buiten blijven.

Ik zit een beetje te puffen en te zweten maar de viskes krijgen mijn Muesly ontbijt van deze morgen niet... Even later gaat het terug wat beter en ik besluit, het is tenslotte al bijna 12 uur, mijn toevlucht te nemen tot mijn beproefde methode. Ik haal een banaantje uit de provisiekast en begin, toch wel met lange tanden op het ding te kauwen ( eerst de pel eraf he slimmeke) en ziet, het gaat al wat beter. Even later nog een ferme slok water en nog een tweede banaantje..; Alles onder controle nu.

Jersey is gepasseerd en de wind heeft de neiging een beetje naar het zuiden te lopen. Het rotsplateau van Les Minquiez nadert. Ik moet een beslissing nemen om links of rechts te passeren. Erover zou zelfmoord zijn, dus dat doen we niet. We gaan dus overstag en onze koers is momenteel dus West.

De wind vermindert en door de hoge deining gaat het maar traagskes meer vooruit. Allee, lui vel, haal die reven eruit. Ja chef !! Het gaat inderdaad een stuk beter nu. We lopen nog steeds zo'n 5 Mijl per uur. Wel een beetje stroom tegen op deze koers. Na een tweetal uurtjes lijkt het dat we het rotsplateau voorbij zijn en we gaan terug overstag richting St Malo. We halen het net niet maar ik bereken dat we deze uitlopers wel veilig kunnen passeren. Het is hoog water, dus... We zien inderdaad de diepte niet onder de 7 meter zakken en even later is er terug meer dan 30 m water onder de kiel.

Het zonnetje komt er goed door nu, windje 15 knoopjes uit de goede richting. St Malo op 20 mijl recht voor de boeg.. Ik relax en heb goesting in een aperitiefje, nee toch maar niet. We zijn er nog niet. Ik maak een lekker broodje chiabatta klaar met een stuk Franse schimmelkaas ( nee, niet door te lang hier aan boord te liggen) met een tomaatje. Een glas cola voor de energie. Lekker ! Ik koester mij in het zonnetje.

De Franse kust komt in zich en ja, het kan niet blijven duren, het betrekt en een regebui komt in een aardig tempo op mij af... als daar maar niet te veel wind in zit denk ik nog. Het ziet er een beetje dreigend uit dus.... Jaja, een reefje, en nog eentje en na 10 minuten liggen we weer met 25 knopen te hakken aan de wind. Das zeilen zeker ?

Een half uur later is het weer over en kunnen de reven er terug uit. ... Ik begin blaren op mijn handen te krijgen hoor !

We kunnen uiteindelijk toch in het zonnetje de haven van St Malo binnenvaren. Een indrukwekkende branding beukt kapot op de groene toren van "Les Buharats" en ook de vuurtoren die het eiland I. de Cesembre" bebakent, krijgt aardige kloppen. De Billy vaart overal veilig tussendoor en kan even later aanleggen in de jachthaven. Het is laag water maar Neap tide (doodtij) en er staat water genoeg om over de sill te geraken. (3.2m)

Stil dat dt hier is. De jachthaven schipper is al naar huis, dus een douche zal voor morgen zijn. Ik stink, maar niemand riekt mij hier, juust ne keer het zout uit mijn ogen wrijven, tandjes poetsen en....

Slaapwel .... RRRROOOOOOOONNNNNNNNNNNNNNKKKKKKKKKKKK!!

Fotoalbum Billy

via de blog kunnen vanaf nu ook de andere foto's van deze reis bekeken worden.

Klik hiervoor op de link: "Fotoalbum Billy" hiernaast links bij: "LINKS" (dus niet rechts) ! en ook niet bij "BLOGARCHIEF"

Ja seg !

groetjes,

jean

Ps: Bernard, op jou vraag dus dit fotoalbum; het spreekt vanzelf dat ik de rechten blijf beheren en eventuele inkomsten voortkomstig uit verkochte schilderijen voortvloeiend uit één van mijn foto's zullen belast worden aan de minimum prijs van één (1) Leffe/stuk ..... t mogen der uiteraard ook twee zijn.

15,16 en (?) 17 mei St Petersport - Guernsey

Even een dipje dus. Niet alleen in het weer, ook bij de schipper in zijn hoofd. Die wil zeilen en dat komt er voorlopig niet van. De harde wind is - nog maar eens, de grote spelbreker.

Afgaand op de weerberichten van vrijdagavond 16 mei zou er een gaatje in de depressietrein komen op zondagmorgen. Niets van dus. Het blijft maar blazen alhoewel het deze middag zaterdag 16 mei best wel te doen was maar voor deze nacht terug koekenbak... Er valt dus niks te plannen. De intermezzo's tussen het zeilbare en niet zeilbare zijn te kort en de afstand die ik zou moeten afleggen in deze tijd te lang. Bovendien is het tijdstip van vertrek ivm de stroming nogal belangrijk. Moeilijke mensen dus die zeilers. De grib files ( zie foto) zijn om te brak.... Voor de niet zeilers: de rode pijltjes zijn eigenlijk niet te doen (windkracht zes a zeven) , enfin op volle zee en tegen de wind in toch niet. Beide voorwaarden zijn vervuld want de Billy bevindt zich in het rode cirkeltje en wil... min of meer tegen de wind in naar St Malo. Enfin, k ga jullie er niet te veel mee lastigvallen.

De nieuwe planning staat op zondagavond, misschien maandagmorgen of wellicht maandagmiddag .. ik weet het niet meer en waarschijnlijk wordt het Guernsey --> St Malo "en direct", een tripje van 80 mijl of ongeveer 20 uur varen. een mooi begin voor mijn eerste solotrip van deze reis. (Luc is naar huis, een beetje spijtig omdat we zo weinig gezeild hebben)

Ik heb St Malo ooit wel eens binnengezeild, maar dat is ongeveer 30 jaar geleden en vraag me niet meer hoe het er uit ziet. Bovendien liggen daar nogal wat rotsen links en rechts van de invaart en je zult begrijpen dat ik dat ik daar zeker niet 's nachts wil tussendoor slalommen. (zie kaartje)
Soit, ik vertrek dus ten laatste maandagmiddag en dat zou dan een aankomst bij zonsopkomst op dinsdagmorgen worden . Vertrek ik eerder, dan zal ik , ofwel een omweggetje moeten maken of 's nachts zeil minderen om niet bij donker aan te komen. Eventjes Jersey binnenlopen om het tij af te wachten is ook een optie... we zullen zien. Dilemma's, dilemma's.

Vandaag een beetje sight-seeing gedaan.. te voet, ook niet mis dus. Naar het kasteel boven St petersport geweest, waar de werkkamer van Victor Hugo zou geweest zijn. Tsjaa, mooi uitzicht had dien tiep wel. ( zie foto)

Juist naast mijn linkeroor (ja zeg, ik bedoel het oor welke je niet ziet) ligt het eiland Herm, helemaal rechts aan de horizon ligt Sark .... Krulle, e je 't gezien?

De Billy laat "die hele rimram" een beetje over zich heenkomen en hoeft niet per sé weg. Die heeft een oogje op het bootje van mijn Franse buurman voor zich, en rukt nu en dan eens aan zijn landvasten om wat dichterbij te komen. Hij is een beetje verliefd denk ik. Tsjaa, als daar maar niks van komt ? ... Het is dan ook een pront ding, een First 26, twee roerkes, licht en breed waar 't hoort, mooie rondingen.... Ja, moest ik zelf een boot zijn, 'k zou het ook wel weten ! ....... Zeiveroare !

Groetjes,

Jean

13 en 14 mei: Van Cherbourg naar Guernsey via Alderney.

De blog, de blog, de blog.... mens, dat zal me een epistel worden na die zes maanden. Leuk dat er zoveel reacties komen. Ik probeer er ook altijd nog eens een extra woordje aan toe te voegen. Eén voorwaarde is internet access natuurlijk, iets wat in de meeste jachthavens de laatste jaren enorm verbeterd is. Waar we twee jaar geleden bijvoorbeeld in Fecamp nog absoluut geen toegang hadden kun je er nu zoals in de meeste Franse havens via "Netabord" surfen a volonté. Niet gratis uiteraard, maar ik heb een abonnement van 24 uur access gekocht ... €14 is de prijs. Akkoord , niet echt !! goedkoop maar met 24 uur doe je al heeeeell veel. Ik bereid al mijn mails voor en ook de teksten en de foto's voor de blog en dan is het echt goed te doen
We verlaten dus Cherbourg tegen elf uur met een miezerig druilregentje. Mijne was ligt verdrietig te tobben in de grote gele wastobbe en wordt er dus nog steeds niet droger op. Straks komt er nog schimmel op. Hihi ! De wind is vandaag niet echt van de partij, alhoewel... tegen dat we de buitenhaven uit zijn kunnen we toch zeilen. We hebben al direct de stroom mee en amper anderhalf uur later zien we al het halucinante beeld van de nucleaire opwerkingsfabriek van Cape La Hague opdoemen. we hebben het tijdstip van ons vertrek perfect gekozen en klokken de fenomenale snelheid van 10,3 kts over de grond met ochermekes een bootsnelheid van een knoopke of 4.
Het duurt dan ook niet lang of we zien de contouren van ons eerste kanaaleiland uit de mist opdoemen. Alderney. Ik ben er nog nooit geweest, de Billy voor zover ik weet ook nog niet en Luc blijkt hier ook niet bekend te zijn. Na wat gestoei met de werkelijk fenomenale stroming die ons steeds de zuidkant van het eiland wil laten zien - de haven is echter aan de noordkant,- komen we toch Braye binnengestormd en maken we vast aan een "Visitors mooring" . Oef ! Ons eerste kanaaleiland. Aan land hebben we niet direct iets te zoeken, alhoewel het er hier wel mooi uitziet, maar de kok van dienst heeft voor deze avond een Tajine op het menu staan. Patatten, een peper,, twee grote ajuinen, een paar teentjes knoflook, wat tomaten, kruiden en ballekes gehakt. Laat maar sudderen. Trompetgeschal zal 's anderendags weeral eens ons deel zijn.
Een moeilijkheid hier in deze contreien is dat je hier echt met de getijstromen prioritair moet rekening houden. Willen of niet, eerder dan een uur of twee in de namiddag kunnen we niet vertrekken. We krijgen voor ons goede rekenwerk dan ook direct de stroom mee en vliegen er weer vandoor... op motor weliswaar want de wind slaapt nog. Na een uurke raced ons een Fransman voorbij met een 36 voeter - op motor uiteraard. Even later trekt hij demonstratief zijn halfwinder omhoog en zeilt aan een weliswaar gezapiger tempo vlak voor onze neus. Wij lopen nog even op hem in met onze motor bij maar kunnen het toch niet laten, ondanks enig scepsis ivm de lage windsnelheid, ook onze geel-groene op te trekken. Hela manneke ! zo nie he ? Even lijkt het dat hij toch van ons weg zal lopen doch na enig onovertroffen trimwerk beginnen we hem toch meer en meer te naderen.Het zal nog duren tot de ingang van de Little Russell, net vóór Guernsey voor we hem ingehaald hebben, maar dan zit hij dus wel echt op zijn knieen he ! De bleiter !Geklopt door een 28 voetertje... eigen schuld, moet hij ons maar niet uitdagen. De Billy is een echt lichtweerbootje... alhoewel mijn drankvoorraad ons toch wel enigszins parten moet gespeeld hebben. We liggen dus weeral op "Her Majesty's grondgebied... Guernsey, St Petersport...en terug voor een tijdje blijkbaar. Ik heb zojuist de gribfiles eens gedownload, er is hier zelfs gratis internet in de haven ! en als het allemaal waar is wat er op staat ben ik hier niet voor maandag weg.. Shit ! Nog maar eens komt een storm het kanaal (la manche) binnenstomen.
Allee Luc, eerst nog de schotels wassen en dan gaan we een pint drinken...

L&J

Bonjour tout le monde ....

Cherbourg 11 en 12 mei: O miles - Storm

No sailing due to dramatic wind conditions…..
Windkracht 8 a 9 uit Oostelijke richting zijn ons deel, al twee dagen lang…. En koud dat het hier is !!! Ik schat minder dan 8 graden. Ik loop hier desondanks rond in korte broek met blote voeten in slippers. Ik weiger op te geven. Ik ben in congé en daar hoort een korte broek en slippers bij. Punt.
Wat doen we hier dan de ganse dag ? In de boot zitten met de verwarming aan natuurlijk. !!
Ik heb oa mijn was gedaan, maar durf die niet op te hangen om te drogen . Te veel wind en nu bovendien regen.
We houden ons verder wat bezig met een paar klussen aan de boot.
Ik heb een aanpassing gedaan aan mijn antenne voor HF en denk dat het nu beter is…. Hoop ik want tot nog toe niet veel kunnen werken met de amateurs thuis. Deze morgen om 08:30h toch even contact gehad met Oostende Radio, op 4420 khz USB met dank aan Charly Noppe . Mijn ontvangst was redelijk verstaanbaar, maar viel na een paar minuten bijna totaal weg in de ruis. Charly kon mij met moeite verstaan. Op 8803 khz elkaar al helemaal niet meer gehoord.
Hopelijk is het met de nwe aanpassing nu beter. Ik heb mijn balun nu direct aan mijn achterstag verbonden waar hij vroeger nog met een loshangend draadje verbonden was. De connectie is ook verbeterd.
Ik worstel nog steeds met de aarding. Ik heb nu eens mijn zwemtrap overboord gezwierd en gebruik die als aarding…. Ik ben benieuwd…..

Deze namiddag de eerste weerkaart gedownload via de HF. Nog niet helemaal proper, alhoewel.... maar met nog wat fine tuning zal het wel lukken. (zie figuur) t Zal nog wat gewoon worden zijn om op het goede moment op de goede zender de juiste kaartjes te downloaden. Gebruikte programma: JVComm32

Normaal vertrekken we dus morgenmiddag met het tij mee naar één van de kanaaleilanden, de wind zou dan voldoende afgenomen zijn en waarschijnlijk wordt het dus Guernsey – St Petersport. Alderney laten we liggen omdat het daar door de ligging van de haven waarschijnlijk niet zal uit te houden zijn door de overgebleven oostelijke deining na de storm van de afgelopen dagen en we hebben bovendien nog eieren aan boord.
Onbekend gebied dus voor de Billy. Zelf ben ik er ook nooit geweest maar Luc wel dus dat helpt wel. Jersey en Sark ken ik wel. Met goed weer komen we daar deze week ook nog wel maar als ik naar de weerberichten kijk…. Enfin we zien wel.

We zullen misschien wel een paar dagne van de Blog-updates verdwijnen daar we nog steeds geen internetverbinding via de HF kunnen maken maar dat komt wel…. Met tijd en “stuten”

Me zien weg, tatta !

9 en 10 Mei: Fecamp naar Cherbourg via St Vaast

Zo, ik zit hier terug in mijn drijvende huisje. De wind fluit alweer een melodietje in het bos van masten van de jachthaven van Cherbourg. Morgen storm… weeral. Ik denk terug aan de keren dat ik hier was met de Paloma, zeker dertig jaar geleden op onze tocht naar de kanaaleilanden. Ik herken hier eigenlijk niks. Het zal ook wel serieus veranderd zijn in al die tijd…
De Tajine… ja U leest goed, de tajine !! staat op het gasvuur. Erin een verzameling groenten, patatten, aubergines, pepers, wortelen, ajuin, look, tomaat. Vlees van dienst is een kippefilet, wat voorgebakken in de pan. Alles frerm gekruid met vanalles wat ik in mijn pottekes van thuis meegebracht heb maar vooral: Kurkuma ! Mag niet ontbreken in een Tajine pot. (dank U, Nadia) Shit, ik heb nog look vergeten.. vlug,vlug voordat mijne maat het ziet. Pruttel, pruttel zegt de pot. U ziet, het leven van de zeeman is vol zorgen en ontberingen……

Terug Fecamp…Na ons mislukt vertrek van 8 mei, hebben wij iets goed te maken. Bij het ontwaken zaterdag ziet het er in ieder geval veelbelovend uit. Zonnetje en een licht Oostelijk briesje.
De man aan de balie van de Capitainerie zet een bedenkelijk gezicht als ik over het goeie weer begin.... "Baa, je ne sais pas, baa, ça m'énerve, ç'est trop nuagées, ça va trop vite ..." .. t Zal toch weeral geen waar zijn zeker ?
Pfft. we vertrekken hoor, nu dat het schoon weer is. We krijgen van de weermannen twee goeie dagen . Maandag is t weer van dat met storm en ontij maar voor het weekeind zijn ze het unaniem eens. Het wordt goed weer. Basta !
Wij weg..... op moteur, want er is geen wind, maar kom. ….het voorbijtrekkende landschap is van een adembenemende schoonheid. De krijtrotsen van Fecamp worden nog overtroffen door die van Etretat. Mooie kust zei er eens iemand maar je ziet er niks van …..op land.. Nee, das juist, maar van op zee zit je op de eerste rij. Wij toch en zeker met zo’n rustig weertje.
Zeilen doen we nog niet, maar dat komt nog wel. Eens de boeienrij van de Port du Havre Antifer gepasseerd, krijgen we dan ook wat wind. Met de grote Genua en grootzeil lopen we een knoopje of vier, vijf…. We gaan vooruit en dat zonder motorgedoefter en zeer comfortabel. Onze aperitief valt zelfs niet om.

Wij besluiten de kustlijn zo’n beetje te volgen en mikken op Ouistreham, een ferryhaven, zonder karakter overigens aan het begin van het kanaal naar Caen, maar wel eentje waar je mat alle weer binnen kunt. 45 Miles. Een tiental mijl voor de haven besluiten we niet binnen te lopen maar verder te varen. Het gaat immers lekker. St Vaast ligt nog zo’n 35 Miles verder. Het zal nacht zijn als we daar aankomen doch ik ken het daar. Ik ben er twee jaar geleden met Corry ook geweest. Dat is bij deze het verste punt dat de Billy ooit gevaren heeft ( met mij als kapitein dan toch ( Hmm, kapitein? ….en waar is je pet ?)

Vannacht volle maan, je ziet met dit manegeweld warempel bijna beter als overdag. We lossen elkaar om de twee uur af, een soort wachtsysteem dus, vooral om uitkijk te houden naar andere schepen want op de Billy stuurt meestal een automatische piloot. Ja maar,wat doe je dan de hele tijd hoor ik jullie denken ? Niks natuurlijk, t is verlof he ? Nee, er is de navigatie, zeilhandling, reven als nodig, eten klaarmaken, een heel gedoe op een stampend schip, Luc moet nu en dan schotels wassen…. En ik mag die dan weer vuilmaken.

We komen uiteindelijk om vier uur ‘s nachts (!!) aan in St Vaast. Anker de plomp in en maffen maar, met een half oog op de GPS. Houdt het anker of niet. Ik kan gerust zijn. Het 16 kilo !!!!! exemplaar geleend van Fernand van de Alegria houdt naar mijn idee de Queen May als ‘t nodig is. Zwaar dingske om mee te jongleren op het voordek.

St Vaast zullen we niet zien vandaag, want we besluiten, met het slechte weerbericht voor morgen in gedachten, met het volgende meegaand tij dat loopt vanaf 11 uur, verder te zeilen naar Cherbourg,

waar we om 3 uur in de namiddag toekomen. Een mooie zeildag vandaag, de eerste zonder motoruren. Een doucheke is meer dan welkom. Mijn was staat op het ponton te weken in een grote knalgele wastobbe en de Tajine… zie eerste regels vn dit verslagje. De wereld is rond.

Groetjes

Luc en Jean

Zoek de Billy op onderstaande plannetje..

Vrijdag 8 mei: 3 miles. Fecamp --> Fecamp

Het weerbericht .... sorry dat ik hier weer over begin maar voor een zeiler is dat wel van het grootste belang... het weerbericht dus, .... , is kloten ! Na ! Geven ze SW 3 a 5 ... 15 knoopjes is dat en dus best zeilbaar. Ik weet ook wel dat gribfiles soms een beetje liegen, meestal een knoopje of vijf te weinig aangeven , maar zoals we vandaag zullen ervaren zitten ze er nu toch wel ver naast.
Enfin, het waait dus wat, s morgens grijs en kil maar nu komt het zonnetje piepen en is het eigenlijk best te pruimen. Wij maken ons dus klaar. De hele reutemeteut wordt doorlopen. Brood halen, vlees, wat hesp, kazeke, tomaten, sla, enfin zowat vanalles.
Op de boot wordt alles gerammasseerd. Vuile sokken in de zak. Alles zowat zeevast leggen, PC verbinden aan de GPS, één, .... nee, twee reefkes toch maar in het grootzeil want het fluit toch wel een beetje..... Ons nog efkes douchen. We moeten ons niet haasten want de stroom - en het is springtij !! - ... draait pas tegen twaalf uur in de goeie richting en we willen naar Ouistreham, 45 miles verder. Zeilpak aan, zwemvest, lifeline...
Een paar andere zeilers zijn al naar buiten. Onze buurman, een visser bekijkt ons en verklaart vandaag niet naar buiten te gaan. "Ca va soufler hein ! On donne du force sept .. Hein " en hij maakt een blazend gebaar.
Force sept, force sept... mijn gat ( sorry 'k ben nog maar een week weg en mijn taal laat nu al te wensen over) We gaan !
Losmaken, schroef in achteruit. Zeil omhoog. De fok ligt klaar en naar buiten.
Witte kopjes lachen ons al toe, maar het zonnetje schijnt dus,.....
Hmmm.. ik bekijk de windmeter eens en we hebben nu al 25 knopen wind. Das een zes ! Er staat ook een flinke deining. Soit, we zijn hier nu en ook de fok gaat omhoog. Langzaam komen we op een aan de windse koers. Nog eventjes naar het voordek om de spier van de fok wat aan te halen. Ik heb mijn zwemvest aan en mijn gordel is aangeklikt. Hier moet je niet overboord vallen en zeker niet met al die kleren aan.
De boot doet het eigenlijk best goed. We nemen wel wat water over maar achter de sprayhood voel je daar niet veel van. Okee, we gaan verder aan de wind nu. 26, 27, 29, 30 knopen.. Tsjaa, het gaat maar het moet toch niet veel gekker worden en we zijn pas vertrokken. De stroom moet nog doorzetten en als de wind zo blijft zal er dus nog een beauforreke bijkomen. Das dan al een acht. Pfft.. Ja jongens, das toch wel wat veel voor mijn drijvende huisje voor de komende zes maanden. Ik besluit geen brokken te maken en terug te keren. Mijn maat stribbelt niet tegen en we draaien. Het is nog even spannend om door de hoge achteropkomende deining de geul terug binnen te komen zonder oploevers tegen de staketselmuur te maken maar het lukt.
Allee, dat was kort. we leggen terug aan, nu aan de andere kant van de steiger om met de neus in de wind te liggen. Hier in de haven schijnt de zon en hebben we met moeite 15 knopen wind. De visser steekt zijn duim omhoog en knikt goedkeurend. ... Je t'ai dit hein ?
Amper een uur later trekt het koufront over. 28 knopen wind in de haven, regen en kou. Das op zee nog 10 knopen meer..... Even zijn we blij dat we teruggekeerd zijn. Drie uurkes later is de zon terug en de wind gezakt naar een stabiele 4 a 5 maar ons getij is ribedebie. Dju toch he !

Frequenties en tijden voor de zendamateur -UPDATE

Om praktische redenen de tijden ietwat gewijzigd:
SY Billy zal proberen iedere dag in de ether te zijn op volgende uren en frequenties:

20:00h tot 20:15hop 3580 kHz of 7035kHz in PSK31 digitale mode

20:15h tot 21:00h in telefonie op 3608kHz of 7047kHz (LSB)


73's

ON3JDK/m

7 Mei : van Le Treport naar Fecamp: 45 Miles

Eindelijk is het gelukt: we zijn weg uit Le Treport. Niet dat het hier niet goed was maar 3 dagen niksdoen is nog niet aan mij besteedt, dat komt misschien nog, maar daarvoor ben ik waarschijnlijk nog niet lang genoeg op weg. Binnen enkele weken wellicht ? Hela, we hebben de boot een schrobbeurt gegeven en ook de kablage achter de kaartentafel is verbeterd , we hebben een flinke wandeling gemaakt tot helemaal boven op de Falaisen. Ik heb de Blog bijgewerkt en Luc is maar nu en dan in slaap gevallen.
Soit, de sluiswachter zwaait ons vaarwel en eenmaal buiten, zeiljes omhoog, nog wat onwennig met de nieuwe bemanning. We krijgen aanvankelijk dus nog een mooi windje uit, juist.... SW , de richting die we uitwillen. Ook de stroom zit nog tegen maar dat is slechts tijdelijk en die zal draaien na een tweetal uurtjes . Als we naast een visboeitje voorbijvaren... nou ja voorbijvaren is een groot woord... surplacen is eigenlijk juister, beseffen we pas hoe hard die stroom hier wel is. We gaan naar springtij en dat zullen we geweten hebben.
Drie uur later, zijn we pas zo'n 7 mijltjes opgeschoten.. tsjaa... das zeilen zeker. We verwachten dat met het draaien van de stroom ook de wind nog wat zal toenemen wat een goede zaak zou zijn. Mis dus want wat doet dat kieken ??? Afnemen uiteraard. Leuk he ? we lopen nog ternauwernood 3 knoopkes door het water. Iets meer over de grond. Luc zegt niet veel.... Zijn eerste dag op zee na meer dan een jaar moet een beetje verwerkt worden.
Ik maak zo eens een berekeningetje en kom tot de slotsom dat we vandaag nergens geraken en besluit het ijzeren zeil er maar bij te zetten. Tegen zo'n stroming begin je niks, zonder wind gaat het uiteraard ook niet en we willen vandaag toch wel een beetje vooruit gaan. Het zouden uiteindelijk7 uren moteur worden in een steeds vlakker wordend zeetje. De kleur ervan is wel prachtig. Hel flessengroen, bina turkoos. Ik waan me zelfs een beetje terug in Cuba.. de Carib is wel nog wat blauwer maar goed....
De kust is hier wel prachtig. Hoge krijtrotsen en naarmate de avond nadert verbetert ook het weer en een zonnetje komt ons bezoeken, wat het zicht alleen maar mooier maakt.
Tegen halfacht tuffen we tussen de koppen. Een leuk weerzien met Fecamp. Ik was hier twee jaar geleden al eens met de Billy.
We leggen vast in een nog tamelijk lege jachthaven en de schipper bereidt een grote eierkoek met spek en tomaat. We hebben nog een meter brood liggen en merken dat we toch wel honger hebben. Zeelucht zeker ? Moe maar toch een mooie dag. Ik had wel liever wat meer gezeild.

Het weerbericht voor de volgende dagen geeft geen stabiel weer. De ene dag geen, de andere dag te veel wind wordt ons deel maar we klagen niet. t Zal verder in étappes gaan denk ik. Morgen Oustreham, dan St Vaast (lekkere Oesters) , Cherbourg en dan gaan we naar Engeland, ttz de kanaaleilanden. Alderney, Sark, Jersey, Guernsey ..verdomme , ik geraak nooit in Spanje.

Tot schrijvens

Groeten van Jean en Luc

4 en 5 Mei: Le Treport . 0 Miles

Op 4 mei is het nog steeds prachtig weer. Vandaag echter bemanningswissel dus er wordt niet gezeild.

Tegen de middag wordt mijn nieuwe maat Luc afgezet op het ponton en kan zich installeren.

We gaan nog een ommetje maken, lopen evenlangs een viskraampje waar we wat verse St Jacobsschelpen kunnen kopen voor het avondmaal. Aan bord worden die nog gekuist, nog een hele bedoening. De meeuwen zitten ons vanaf de kant te beloeren. Smek Smek . Daar zal toch wel wat voor ons bijzijn zeker ? Geen sprake van....

Le Treport is een prachtig stadje, vooral het aan de andere kant van de haven Mer les Bains met zijn geklasseerde gebouwen in een soort Belle Epoque stijl ( sorry , ik ben geen kenner maar het gelijkt er op).

s Avonds bekijken we de kaarten en maken een planning op voor de komende dagen.

Een planning waar dus niks van komt, want als we op 5 mei naar het weerbericht van de BBC op 200khz luisteren is er met het weer voor de komende dagen iets serieus mis. Harde wind, te beginnen met vandaag en morgen. 5 a 6 met uitschieters naar 7. Brr.. en koud dat het is. Donderdag en misschien vrijdag wordt het dan iets beter , maar zaterdag is het ook weer om zeep. Harde SW wind.... je raadt het nooit, de richting die wij uit moeten. Soit, het leven van de zeeman is hard. Ahummm ....

Bon, dat is voorlopig alles voor vandaag.

Morgennamiddag wordt de wind minder dus misschien.....

groetjes aan allen.

Luc en Jean

3 Mei: Boulogne -> Le Treport. 44 Miles

Zes uur; Krulle is nog steeds zijn beuk aan het doorzagen. Ik hoop dat hij er weldra door is. Niet dat het er iets toe doet want dit is zijn laatste nacht aan boord. Mijn Copain zal mij verlaten in onze volgende haven. Wat wordt het ? Dieppe ? Nee , lijkt me een beetje te ver. Erna komt Krulle ophalen en elke Km telt ! Valery sur Somme ? Nee, ook niet want dat valt volledig droog en dat is met een kieljacht als de Billy nogal ongemakkelijk ! Le Treport lijkt de enige mogelijkheid.
De regen tikt op het dek en ik hoor wat twijfel in mijn maat zijn stem. Hela ! Flauwerik ! We gaan, we zijn toch geen mietjes? Niet bang van een spatje regen; Neenee, natuurlijk niet ......
Tegen zo'n uur of acht, gedouched, geborsteld ( tanden en haar) en ontbetend (stuten mè koas), zijn we er klaar voor. Motortje komt kuchend tot leven, slagje achteruit en weg zijn we. De regen stopt en buiten staat warempel de beloofde Westenwind. We zetten er direct een gezwind tempo in. 15 kts wind geeft ons een 5 Miles snelheid ... tegen stroom nog voor een paar uur maar het houdt allerlei beloften in. Fingers crossed.!... dat het blijft duren.
Wind, ja er komt er nog wat bij. Aan 22 kts lijkt het ons beter een rifje te steken ... promt zakt de wind maar we behouden toch onze 5,5+ snelheid; SOG = 3,5 a 4 kts. Een pak stroom dus. Deining is er ook wel. Nu en dan "pakken" we een golflje. Dank zij de sprayhood blijven we lekker droog.
11 uur, het magische uur. Aperitief time. “Tinsywinsy” time. ( Wiskey Cola)... allee vooruit ;.. ééntje dan.. Tegen twaalven bereid ik het middagmaal. Stuten mè koas, een variant met paté, opgesmukt met een schijfje tomaat en verrijkt met een blaadje sla. Lekker.
De wind blijft zo rond de achtien a twintig knopen draaien, en dit op zo'n 60 graden wat ons een prachtige snelheid oplevert. De zon komt ook piepen. We komen verdorie te vroeg aan, want volgens mijn berekeningen zal er aan de haveningang te weinig water staan om ons veilg te laten binnenvaren. Inderdaad, als we tegen vieren voor de haveningang verschijnen, duidt een lichtgroene schijjn in de havengeul op zééééér ondiep water, wat even later via de VHF door de havenmeester bevestigd wordt. Nog even wachten dus.
Een ietwat ongeduldige Erna is ondertussen aangekomen. Niks aan te doen.
Tegen halfzes liggen we ondertussen toch tussen de sluismuren. Er blijkt wat weinig water in de haven te staan en promptlaten we ons even later lekker vastlopen in stinkende blubber; we geraken gelukkig vlug terug los en kunnen onze weg vervolgen. Aan het ponton hebben we nog 20 cm water onder de kiel. Genoeg he ?
In een visrestaurantje gaan we nog wat eten. Oesters(lekker) en voor mij een tongske. Tegen zeven uur ben ik alleen.
Morgen komt Luc.
En nu ga ik slapie slapie doen

Tataaaa !