7 Juli ; La Rochelle
Vandaag staat in het teken van de voorbereiding van onze doorsteek naar Spanje. Er is mijn was; ja, al een tijdje geleden, dus even geinformeerd; er is een "Laverie" op wandelafstand van de haven en alles gaat de wasmachine en daarna de droogkast in. Ik word nog een specialist. Niet te luid roepen uiteraard want als ik straks thuis kom....
Verder gaan we inkopen doen. Onvoorstelbaar wat je allemaal denkt nodig te hebben op een oversteek van een dag of twee. Ja let wel, het kan ook wel eens iets langer duren. Er wordt weinig wind voorspeld, dus stel je maar eens voor dat de Billy-motor er midden in de golf van Biscaye opeens de brui aan geeft, en dat in een absolute windstilte die soms wel eens een week kan duren. Leven van de visvangst, ja, maar je moet ze eerst nog kunnen vangen...Een groot aantal zakken verhuist dus van de nabijgelegen supermarkt naar de catacomben van de Billy.
Er wordt water getankt; een voorraad van 140 l. Mazout is er nog genoeg, desnoods om de volledige overtocht op motor te doen. Please, niet doen !
Ik start een zeilherstelling. De punt van de zaling heeft een gaatje in mijn grootzeil gemaakt. Met speciale hersteltape wordt dit aan beide kanten gerepareerd maar bibi (ikke), is hier niet helemaal tevreden mee en naait het 5 bij 10 cm stripje zeildoek ook nog eens vast met een professionele zigzagsteek rondom en ook nog kruislings. Hiervoor heb ik een soort handnaaimachientje aan boord. Machientje is een groot woord voor een soort priem waar je dus echte naaisteken mee kunt maken. 't Ziet er mooi uit al zeg ik het zelf.
Verder ga ik ook nog eens op kruistocht om nog een paar ontbrekende of niet voldoende kaarten te kopen, zonder succes overigens. Ten eerste is de Noordkust van Spanje hier precies niet geliefd en ten tweede zijn de kaarten die ze hier verkopen ( SHOM = Franse Marine), van een bedroevende kwaliteit wat detail betreft. Onleesbaar en vooral zowat onbruikbaar in mijn ogen. Ik steek ook nog eens mijn licht op bij een leverancier van Sea-Max (elektronische zeekaarten) maar beschouw het prijskaartje dat hieraan vast hangt als een absuurde mop. De verkoper ziet het ook wel aan mijn gezicht en dringt niet verder aan. Ahum !!
Cory verzorgt ondertussen zoals steeds de "menage"; aan eten en drinken dus geen gebrek, maar wel gezond he, je kent ons..'s Avonds savoereren we vb nog maar eens een dozijntje oesters met ons tweeen, Het is al lang de tijd niet meer van de oesters, ze worden verondersteld "laitteuze" te zijn, maar doordat wij geen kenners maar gewoon liefhebbers zijn, vinden wij ze toch verdraaid lekker. "Laitteuze"... mijn G....
s'Nachts nogal wat regen maar de volgende morgen ...
8 juli; we gaan naar Spanje
We zijn er klaar voor, de weerberichten zijn goed;" NW - W 2 à 4 Bft, mer belle, peu agité; plus tard, voisine de maitre" (of zoiiets, ik snap het niet helemaal) zegt de madam van het weerbericht op VHF kanaal 80.
Tegen negenen zijn we gewassen en geschoren, brood gehaald, water getankt en na een geslaagd maneuvre om van de lagerwal steiger weg te varen tegen een spring in, verlaten we de "port de La Rochelle" , als het wat meezit onze voorlopig laatste haven in Frankrijk.
180 Miles staan er ons te wachten. Voorlopig een slecht begin want als we ook maar ergens willen geraken zal het op motor zijn. Goed voor de batterijen troosten wij elkaar . We mikken op de Noordelijke punt van Ile d'Oleron en zien de branding breken op de kust. Niet te dichtbij komen dus. Het draait toch tegen tweeën in de namiddag vooraleer we kunnen zeilen. Grootzeil en grote Genua. We halen toch een mooie snelheid van zo’n 5 Mile/uur.
De uren glijden voorbij, het is mooi weer, zonnetje, tegen zessen happy hour met elk een pilsje en een nootje. We krijgen verdraaid toch wel bezoek van een groepje dofijnen zeker die het “dolfijn” vinden een vijftal minuutjes met de Billy te spelen. Voor en rond de boeg, even springen ze uit het water , allemaal te vlug voor het fototoestel, ik probeer een filmpje…. Mooi is dat toch he ? Tegen achten een spaghetti met Pesto en tegen negen uur starten we onze wachtdienst. We proberen twee uur op, twee uur af. Tegen tienen gaat de grote Genua eraf en wordt vervangen door de gewone fok, ik vertrouw die grote lap niet 's nachts. Nog geen uur later mag er verdraaid ook nog een reef in als de wind plots begint toe te nemen. Dit wordt onze zeilvoering voor de ganse nacht. Tegen de morgen....
9 Juli
Als ik tegen negenen even de dagteller bekijk, zie ik dat we verdraaid 107 miles in 24 uur gelopen hebben, grotendeels op zeil. Niet slecht he voor een 28 voeter ? De leute is echter over want momenteel geen spoog wind meer. Het wordt middag en het wordt avond. Ik zit hier nu in de kuip mijn verslagje te typen voor op de blog. Geen WIFI hier momenteel. Nog 43 MIles naar San Sebastian, dat wordt een nachtelijke aankomst maar ik voorzie hier geen problemen mee. Ik hoop, nee ik bid enkel nog voor wat wind. Cory heeft alvast deze middag een lekker soepje gekookt en er in een astrante bui een halve pot bonen in gedaan . Na ! Nu krijgen we zeker wind !
Njet, zelfs dit paardenmiddel brengt niks op en meester Volvo blijft aanstaan tot we tegen twee uur, in het holst van de nacht San Sebastian binnenlopen. We krijgen plots een landwindje die de weeë geur van het land met zich meebrengt. Stank zou ik eerder zeggen, een slijkgeur., Raar he , na twee dagen op zee, dit zo te ruiken ? . Een uurtje later ruik je het al niet meer. Het is volle maan en het is dus klaar als overdag. We zoeken en vinden een vrije mooring en maken de Billy vast. Slapen !
10Juli; San Sebastian naar Guetaria
De volgende morgen gaan we eens in het haventje zelf kijken… geen plaats. De kleine visitorsmooring ligt vol, boten vier dik. We zoeken terug een boeitje op en maken ons klaar om aan land te gaan.
We roepen de water-taxi van de “club nautica” op en even later verschijnt de blauwe boot. De havenmeester brengt ons slecht nieuw. Er wordt een regatta verwacht en we kunnen hier niet blijven, er zijn geen vrije moorings, er is geen plaats, hij kan ons niet naar de kant brengen, niks, hij heeft er diudelijk geen zin in en brengt geen enkele oplossing; we moeten weg… welkom in Spanje !
Weet je wat? Ze kunnen hier de pot op, we gaan verder naar Guetaria. Amper 8 mijl naar het Westen. Het ziet er hier trouwens niet erg sympathiek uit. Ze hadden er ons in de pilot voor verwittigd. De fishermann’s lobby is hier zeer sterk vertegenwoordigd en zeilers zijn hier niet echt welkom. Wat een onzin….
Goed, wij terug het zeegat in. De GPS doet ook hier, net zoals vannacht, terug raar. Vindt geen betrouwbare positie. Een kwartier later is alles terug normaal. Ook de GPS houdt blijkbaar niet van San Sebastian. Weg wezen hier !
Vijf mijl verder en een wereld van verschil. De havenmeester wijst ons een mooi plaatsje toe, het stadje is een sympathiek gedoe met nauwe straatjes, barretjes, restaurantjes, een mooi strand waar we in de namiddag even gaan zwemmen en onder elkaar de kwaliteiten van de Spaanse senioritas bespreken. ….
Hier houden we het dus wel even vol. Morgen gaan we de rivier de “Orio” op en komen terug ankeren naast het haventje. Overmorgen verder richting Bilbao, nog zo’n 80 mijl verwijderd. Rustig aan, we hebben alle tijd. Een prachtige hoge kust hier. Hopelijk blijft het weer supermooi zoals nu, zodat we verder kunnen genieten…
Nog een gedenkwaardige avond beleefd met onze Baskische buren. Miguel, zijn ouders en een paar van hun vrienden vrienden nodigden ons prompt uit aanbelandende de steiger, Spaanse sardines te komen proeven. (op de BBQ) Enige vochtophoudende en andere duistere eigenschappen hebbende Baskische heksendrankskes, afgewisseld met echte Balegemse genever uit de voorraad van de Billy, zorgden er voor dat ons Spaans, het Engels en Frans van onze vrienden één gemeenschappelijke taal werden. Verbroedering in de goede zin van het woord dus. De gesprekken gingen enerzijds over de plaatselijke tonijnvangst, waar Miguels vader een grote specialist in bleek te zijn, hun vriend van de andere boot kreeg met het verlopen van de avond plots ook steeds zwaardere tonijnen aan de haak,
als ik het goed begrepen heb wogen die loebassen tot ver boven de 130 kg….Basken …. Anderzijds bleek het verloop van onze reis ook hun interesse te hebben en de Beaufortschaal vertoonde dus ook met het verstrijken van de uren een immer stijgende lijn…Zowat tegen middernacht leek het ons passend, het strijdtoneel te verlaten en onze kazematten op te zoeken. Enkel nog wat lege flessen tikten heen en weer op de steiger….
Daag,
Cory en Jean
Vandaag staat in het teken van de voorbereiding van onze doorsteek naar Spanje. Er is mijn was; ja, al een tijdje geleden, dus even geinformeerd; er is een "Laverie" op wandelafstand van de haven en alles gaat de wasmachine en daarna de droogkast in. Ik word nog een specialist. Niet te luid roepen uiteraard want als ik straks thuis kom....
Verder gaan we inkopen doen. Onvoorstelbaar wat je allemaal denkt nodig te hebben op een oversteek van een dag of twee. Ja let wel, het kan ook wel eens iets langer duren. Er wordt weinig wind voorspeld, dus stel je maar eens voor dat de Billy-motor er midden in de golf van Biscaye opeens de brui aan geeft, en dat in een absolute windstilte die soms wel eens een week kan duren. Leven van de visvangst, ja, maar je moet ze eerst nog kunnen vangen...Een groot aantal zakken verhuist dus van de nabijgelegen supermarkt naar de catacomben van de Billy.
Er wordt water getankt; een voorraad van 140 l. Mazout is er nog genoeg, desnoods om de volledige overtocht op motor te doen. Please, niet doen !
Ik start een zeilherstelling. De punt van de zaling heeft een gaatje in mijn grootzeil gemaakt. Met speciale hersteltape wordt dit aan beide kanten gerepareerd maar bibi (ikke), is hier niet helemaal tevreden mee en naait het 5 bij 10 cm stripje zeildoek ook nog eens vast met een professionele zigzagsteek rondom en ook nog kruislings. Hiervoor heb ik een soort handnaaimachientje aan boord. Machientje is een groot woord voor een soort priem waar je dus echte naaisteken mee kunt maken. 't Ziet er mooi uit al zeg ik het zelf.
Verder ga ik ook nog eens op kruistocht om nog een paar ontbrekende of niet voldoende kaarten te kopen, zonder succes overigens. Ten eerste is de Noordkust van Spanje hier precies niet geliefd en ten tweede zijn de kaarten die ze hier verkopen ( SHOM = Franse Marine), van een bedroevende kwaliteit wat detail betreft. Onleesbaar en vooral zowat onbruikbaar in mijn ogen. Ik steek ook nog eens mijn licht op bij een leverancier van Sea-Max (elektronische zeekaarten) maar beschouw het prijskaartje dat hieraan vast hangt als een absuurde mop. De verkoper ziet het ook wel aan mijn gezicht en dringt niet verder aan. Ahum !!
Cory verzorgt ondertussen zoals steeds de "menage"; aan eten en drinken dus geen gebrek, maar wel gezond he, je kent ons..'s Avonds savoereren we vb nog maar eens een dozijntje oesters met ons tweeen, Het is al lang de tijd niet meer van de oesters, ze worden verondersteld "laitteuze" te zijn, maar doordat wij geen kenners maar gewoon liefhebbers zijn, vinden wij ze toch verdraaid lekker. "Laitteuze"... mijn G....
s'Nachts nogal wat regen maar de volgende morgen ...
8 juli; we gaan naar Spanje
We zijn er klaar voor, de weerberichten zijn goed;" NW - W 2 à 4 Bft, mer belle, peu agité; plus tard, voisine de maitre" (of zoiiets, ik snap het niet helemaal) zegt de madam van het weerbericht op VHF kanaal 80.
Tegen negenen zijn we gewassen en geschoren, brood gehaald, water getankt en na een geslaagd maneuvre om van de lagerwal steiger weg te varen tegen een spring in, verlaten we de "port de La Rochelle" , als het wat meezit onze voorlopig laatste haven in Frankrijk.
180 Miles staan er ons te wachten. Voorlopig een slecht begin want als we ook maar ergens willen geraken zal het op motor zijn. Goed voor de batterijen troosten wij elkaar . We mikken op de Noordelijke punt van Ile d'Oleron en zien de branding breken op de kust. Niet te dichtbij komen dus. Het draait toch tegen tweeën in de namiddag vooraleer we kunnen zeilen. Grootzeil en grote Genua. We halen toch een mooie snelheid van zo’n 5 Mile/uur.
De uren glijden voorbij, het is mooi weer, zonnetje, tegen zessen happy hour met elk een pilsje en een nootje. We krijgen verdraaid toch wel bezoek van een groepje dofijnen zeker die het “dolfijn” vinden een vijftal minuutjes met de Billy te spelen. Voor en rond de boeg, even springen ze uit het water , allemaal te vlug voor het fototoestel, ik probeer een filmpje…. Mooi is dat toch he ? Tegen achten een spaghetti met Pesto en tegen negen uur starten we onze wachtdienst. We proberen twee uur op, twee uur af. Tegen tienen gaat de grote Genua eraf en wordt vervangen door de gewone fok, ik vertrouw die grote lap niet 's nachts. Nog geen uur later mag er verdraaid ook nog een reef in als de wind plots begint toe te nemen. Dit wordt onze zeilvoering voor de ganse nacht. Tegen de morgen....
9 Juli
Als ik tegen negenen even de dagteller bekijk, zie ik dat we verdraaid 107 miles in 24 uur gelopen hebben, grotendeels op zeil. Niet slecht he voor een 28 voeter ? De leute is echter over want momenteel geen spoog wind meer. Het wordt middag en het wordt avond. Ik zit hier nu in de kuip mijn verslagje te typen voor op de blog. Geen WIFI hier momenteel. Nog 43 MIles naar San Sebastian, dat wordt een nachtelijke aankomst maar ik voorzie hier geen problemen mee. Ik hoop, nee ik bid enkel nog voor wat wind. Cory heeft alvast deze middag een lekker soepje gekookt en er in een astrante bui een halve pot bonen in gedaan . Na ! Nu krijgen we zeker wind !
Njet, zelfs dit paardenmiddel brengt niks op en meester Volvo blijft aanstaan tot we tegen twee uur, in het holst van de nacht San Sebastian binnenlopen. We krijgen plots een landwindje die de weeë geur van het land met zich meebrengt. Stank zou ik eerder zeggen, een slijkgeur., Raar he , na twee dagen op zee, dit zo te ruiken ? . Een uurtje later ruik je het al niet meer. Het is volle maan en het is dus klaar als overdag. We zoeken en vinden een vrije mooring en maken de Billy vast. Slapen !
10Juli; San Sebastian naar Guetaria
De volgende morgen gaan we eens in het haventje zelf kijken… geen plaats. De kleine visitorsmooring ligt vol, boten vier dik. We zoeken terug een boeitje op en maken ons klaar om aan land te gaan.
We roepen de water-taxi van de “club nautica” op en even later verschijnt de blauwe boot. De havenmeester brengt ons slecht nieuw. Er wordt een regatta verwacht en we kunnen hier niet blijven, er zijn geen vrije moorings, er is geen plaats, hij kan ons niet naar de kant brengen, niks, hij heeft er diudelijk geen zin in en brengt geen enkele oplossing; we moeten weg… welkom in Spanje !Weet je wat? Ze kunnen hier de pot op, we gaan verder naar Guetaria. Amper 8 mijl naar het Westen. Het ziet er hier trouwens niet erg sympathiek uit. Ze hadden er ons in de pilot voor verwittigd. De fishermann’s lobby is hier zeer sterk vertegenwoordigd en zeilers zijn hier niet echt welkom. Wat een onzin….
Goed, wij terug het zeegat in. De GPS doet ook hier, net zoals vannacht, terug raar. Vindt geen betrouwbare positie. Een kwartier later is alles terug normaal. Ook de GPS houdt blijkbaar niet van San Sebastian. Weg wezen hier !
Vijf mijl verder en een wereld van verschil. De havenmeester wijst ons een mooi plaatsje toe, het stadje is een sympathiek gedoe met nauwe straatjes, barretjes, restaurantjes, een mooi strand waar we in de namiddag even gaan zwemmen en onder elkaar de kwaliteiten van de Spaanse senioritas bespreken. ….
Hier houden we het dus wel even vol. Morgen gaan we de rivier de “Orio” op en komen terug ankeren naast het haventje. Overmorgen verder richting Bilbao, nog zo’n 80 mijl verwijderd. Rustig aan, we hebben alle tijd. Een prachtige hoge kust hier. Hopelijk blijft het weer supermooi zoals nu, zodat we verder kunnen genieten…
Nog een gedenkwaardige avond beleefd met onze Baskische buren. Miguel, zijn ouders en een paar van hun vrienden vrienden nodigden ons prompt uit aanbelandende de steiger, Spaanse sardines te komen proeven. (op de BBQ) Enige vochtophoudende en andere duistere eigenschappen hebbende Baskische heksendrankskes, afgewisseld met echte Balegemse genever uit de voorraad van de Billy, zorgden er voor dat ons Spaans, het Engels en Frans van onze vrienden één gemeenschappelijke taal werden. Verbroedering in de goede zin van het woord dus. De gesprekken gingen enerzijds over de plaatselijke tonijnvangst, waar Miguels vader een grote specialist in bleek te zijn, hun vriend van de andere boot kreeg met het verlopen van de avond plots ook steeds zwaardere tonijnen aan de haak,
als ik het goed begrepen heb wogen die loebassen tot ver boven de 130 kg….Basken …. Anderzijds bleek het verloop van onze reis ook hun interesse te hebben en de Beaufortschaal vertoonde dus ook met het verstrijken van de uren een immer stijgende lijn…Zowat tegen middernacht leek het ons passend, het strijdtoneel te verlaten en onze kazematten op te zoeken. Enkel nog wat lege flessen tikten heen en weer op de steiger….Daag,
Cory en Jean
3 opmerkingen:
... schept de dag en zij varen er door, mooi zo. Geniet er van met volle teugen. Guido en Helga
Doe zo verder
Zondagmorgen groetjes van ons tweeen. We gaan er vandaag weer vandoor, zeker 10 mijl verder, als t niet nog wat dichterbij is. ...
Cory en Jean.
Who is "anoniem" ?
Een reactie posten