24 en 25 juli; van San Vicente naar Gijon via Ribadesella.

24 Juli. Een nieuwe start om 08:15 om van San Vicente de la Barquera weg te geraken. Het wer ziet er een stuk beter uiot dan gisteren. We hebben aan onze mooring boei ook geen kat gezien en dus niks betaald, bovendien een zeer rustige nacht gehad en goed geslapen.
Op zee, zoals gewoonlijk gen wind en al direct een vlammende zon in onze nek. De barometer is sinds gisteren met 5 mbar gestegen en staat nu op 1020. Motorke en grootzeil om de deining wat te dempen tot 1300h. Dan komt er een aarzelend briesje op uit oostelijke richting. Wij zetten het grootzeil en de fok in schaar op de boom en lopen al direct even rap als voordien op de motor. De Picos trekken langzaam aan ons voorbij . Wat een uitzicht. Toch komen de wolken terug opzetten en al vlug zitten de toppen terug verscholen.
Als tegen 1500h de wind terug op is, gaan we zwemmen, op volle zee... het is hier slechts 25 m diep. Ik inspecteer de onderkant van de Billy eens... alles ziet er goed uit. De lichtblauwe antifouling vertoont hier en daar wat groene vegen ( algen ) maar verder geen aangroei. 'k Zou 't geloven, aan 140 Euro voor een potteke mag het wel werken zeker ?
De Engelsman, die samen met ons uiçt San Vicente vertrokken is, tuft ons zachtjes voorbij. Zwaaien ! Even later is het terug onze beurt om het voorbij te steken.Tegen vieren krijgen we dan toch een windj... op de neus nu... allez, fokske omhoog en opkruisen dan maar. Ribadesella is nog 6 mijl. De wind neemt verder toe tot zo'n 20 a 25 kts en we steken uit voorzorg nog maar een rifje. Hmmm. De ingang van de haven komt dichterbij. Nog even een slagje om wat rotsen te ontwijken en een scherpe draai naar BB en we zijn binnen. Jongens, dit is hier wel een nauw gaatje, ook niks om met echt slecht weer binnen te lopen en al helemaal niet met laag water. Nu is het hoog water dus geen probleem. We gaan even aanleggen tegen een visser tot een grote First verkast is en gaan dan tegen een Amerikaan liggen met een grote aluminium zeilboot. We laten hem vannacht lekker het werk doen om de landvasten met het zakkende water aan te passen en drijven en zullen lekker een ganse nacht door kunnen slapen. Ter compensatie nodigen we George, een lonesome cowboy uit de States, New Mexico uit op de aperitief. ... Vanavond pastis, Winnie houdt zich aan de Caiperiniaen zit even later met een rood hoofd ( van de zon uiteraard) te ..
Een leuk stadje..en veel volk op de Passeo... ja, t is weekend he. Veel winkels ook en we gaan ook nog inkopen doen. In de supermarkt liggen Chiperonis naar ons te lachen, en we besluiten er een kilootje van mee te nemen. Kuisen is noch een hels werk maar onze gezamelijke menu is om vingers van af te likken. Wat denk je van: Chiperonis (kleine inktvissen) gebakken in knoflook en fijngesnipperde ajuin, een sauske, geblust met wat room, goed gekruid met peper en zout, wat curry en voor de afwerking fijngesneden peterselie. Verder wat rijst, opgefleurd met van die groene bloemkooldingskes, hoe heten die nu alweer ?....brocoli.. juist.
Als alles ook nog met een echt heerlijk Spaans wijntje doorgespoeld kan worden ....is het tegen elven als de schotels eindelijk gewassen worden en dan ...
Snuuurrrrrkkkkkkkk!!!!

25 juli, het is reeds halfzeven als er wat leven in de Billy komt. Hela ! Opstaan, Koffie gezet, ontbijt,.. Winnie prakt haar banaantje. Tegen 08:3à zijn we alweer buiten. Op naar Gijon, 30 mijlkes verder naar het westen, op naar een douche ook.( er is een echte !!!! jachthaven ) Ik denk dat ze ons zullen ruiken aankomen ginder. Wel een probleem hier hoor. In Ribadessela geen douches, geen jachthaven, mooi, maar geen voorzieningen. Ook wel eens leuk maar dit duurt nu al een dag of vier en wat zeep en warm water zou wel eens deugd doen. ..Kattewaskes zijn oke maar het mag toch niet blijven duren.
Momenteel ( 1100h)... nog steeds op motor wegens geen wind. Deining wel, en ik sla hier af en toe wel eens naast mijn toetsen.
Om 12:30; lunchtime…… Johan maakt een smoske klaar. Dat is hier aan boord zo’n groot breed stokbrood, in drieen gesneden, met sla, tomaat, wat kaas en van die lekkere gerookte hesp of een paar sneetjes chirozoworst ertussen.
Tegen 13:15h, als op bestelling komt de wind op. Een Oostelijk zeebriesje, kracht vier wordt het. Met Grootzeil en fok uitgeboomd, wiegen we verder richting Gijon…allez, wiegen, … de snelheid gaat geregeld boven de 6 knopen en de Billy trekt regelmatig een grote “moustache” … nog 10 mijl. In de verte ligt de industrie reeds lelijk te wezen. De stad zelf en de jachthaven ligt achter de rots.
Tegen halfvier zijn we binnen. Via radiocontact krijgen we instructies waar te liggen. Inschrijven gebeurt even later vlot en vriendelijk door twee schoon meiskes die vlot Engels spreken, maar wel met een hoop paperassen; bootpapieren, verzekering, paspoorten van alle opvarenden, nog een papier in dubbel voor de sleutel van de pontons. En dan het allerbelangrijkste: waar ??? Zijn de douches ? En e bitje rap he ? ….
Plaats zat behalve volgend weekend want dan is er een regatta. Mogelijk moet ik mij dan wat verleggen als ik hier tegen dan nog ben.
Morgen zondag komt Erna met de vlieger naar Santander. Johan en Winnie gaan eerst Bilbao bezoeken en vertrekken maandag terug naar huis. We hebben een poging gedaan een auto te huren om al dit vervoer te organiseren , maar zullen deze morgen, zondag nog eens terug moeten naar het AVIS bureau wegens; alles gesloten hier op zaterdagmiddag. Hopelijk lukt het, want bussen lijken geen oplossing te kunnen bieden op de uren die wij wensen.
Op de Passeo ’s avonds veel volk, Spanjaarden die hun schone kleren komen showen, das hier zo de gewoonte en wat lawaai ook tot een stuk in de nacht… maar we liggen rustig.
26 Juli; AVIS niks dus. Geen enkele auto meer te krijgen in gans Asturias. Niet gereserveerd = geen auto. Niks aan te doen. Tjaaa, en nu ? Terug naar het busstation en daar vinden we uiteindelijk een oplossing. IK ga tegen vier uur deze namiddag naar Santander, dan naar de luchthaven Erna ophalen, we hebben tegen 22:00h een bus terug, aankomst in Gijon tegen 0100h.
Winnie en Johan nemen morgen de bus om 09:15 naar Bilbao en blijven nog een nachtje op de Billy slapen. Oef, we zijn er ! Dat was nipt en leert ons dat we hier niet in Belgie zijn. Asturias is een beetje achtergesteld gebied in Spanje waar niet alles zomaar vanzelfsprekend is. Avontuur dus.