Bon, eind van week 2 zijn we in Camaret, de springplank naar la Coruna....Hola... Ik ben nog zover niet. Ten eerste zit het weer niet mee, de komende dagen wordt nogal wat wind voorspeld, niet echt stabiel weer.... Ten tweede... Ik zie de oversteek in solo met toch wat gemengde gevoelens aan. De weg hier naartoe, met 3 keer +100 mijl trajecten, telkens dus met een nachtje incluis zijn mij toch niet echt bevallen... de procedure om met behulp van een timer, in mijn geval een eierkoker, telkens 15 minuten te "slapen" en tussendoor een snel dekbezoek uit te voeren, de horizont te checken, dan terug je tram in te kruipen en verder te slapen, lijkt in de praktijk serieus lastig te zijn. Natuurlijk is er nu de drukte van het kanaal, op langere overtochten zoals de golf zou er toch heel wat minder trafiek te verwachten zijn.... bovendien hoor ik dat de toestand in Portugal zodanig evolueert dat de grens met buurland Spanje nog steeds dicht blijf. Quarantaine toestanden op de Azoren en Madeira.....enfin , ik moet er toch nog eens over nadenken.
Terug naar het begin van de week dus. Op maandag vertrekken we eindelijk uit Cherbourg. De wind, een knoopje of 12 komt uit de goede richting. La Hague is net bezeild. De stroom zit nog wat tegen maar even later toch mee. De wind neemt toe tot 20 knopen. Met de kaap in zicht steken we toch een reefje. Aan de kaap zelf noteren we uiteindelijk 25 knopen en er staat een vuile zee. Nu en dan komt een breker aan dek. We zijn iets te vroeg want na de kaap straat nog steeds stroom in noordelijke richting wat ons een koers van 330 graden oplevert wat niet echt de goede richting is. Met het wegvallen en draaien van die stroom schieten we uiteindelijk vlak onder Alderney door. Ook hier komt in de race wat groen water over dek. Wat moet dat hier zijn bij stormweer?
Onder deze omstandigheden is het controleren van de berichten op mijn GSM niet echt topprioriteit. Als het ding blijft piepen en de wind en zeevang iets normaler worden kijk ik toch eens wie mij blijft bestoken.... Proximus stuurt mij een aantal berichten dat mijn dataverbruik schrikwekkend aan het stijgen is.... wel begot... hoewel vorige maand hier nog geen sprake van was, lijkt één van de gevolgen van het Brexitverhaal dat plots roaming kosten aangerekend worden op Brits grondgebied. Tegen dat ik doorheb wat er gebeurt blijken ze mij doodleuk al
25euro aangerekend te hebben... ja voor wat eigenlijk.?. Ik heb niks gedaan. Sluiten van de mobiele data dus tot we weer in Franse wateren zijn.
Als ik even binnen zit hoor ik een hoog gepiep..... wel honderd dolfijnen tuimelen voor, achter, duiken naast en onder de boot door. Wat een schouwspel... ze blijven wel een uur voor een gratis show zorgen. Het moet zijn dat hier scholen vis zitten, want ook de Jan Van Genten storten zich als raketten in het water..... Mooi, mooi, mooi... hier doen we het toch voor?
Onder de lij van Guernsey, valt de wind weg... dat wordt weer moteuren... De ganse nacht... dju toch. Toch best dat ik weer mijn 15 minuten slaapjes hou want ik moet achtereenvolgens met een op ramkoers liggende kustvaarder genaamd SWAMI - wie noemt zijn boot nu zo? - communiceren die heel beleefd voor mij uitwijkt. Even later verander ik zelf van koers om een Franse visser te laten voorgaan.
Om 06:12h is het nog 12 miles naar Roscoff... uw kapitein is serieus moe...en besluit dat het genoeg geweest is en tijd om enkele kortere etappes in te lassen.
Roscoff Marina ligt in een mooie omgeving. Het stadje is toeristisch doch die soort loopt hier maar in kleine aantallen rond. Het geheel geeft een raar gevoel.
In de late namiddag trakteer ik mezelf in het clubhuis op een grote steak... met frietjes en een lekkere salade... vwalla, dat mag ook wel eens.
De volgende dag lopen we, weeral grotendeels op motor tussen de rotsen door binnen in l'Aber Wrac'h. Mooi haventje, voor het eerst wat socialising met andere zeilers... Toch op anderhalve meter afstand maar allez....
De volgende morgen vroeg lijk ik de enige die vertrekkensklaar staat om de Channel du Four te passeren, neen toch niet , even later tuffen we toch met 5 boten naar het zuiden. Tuffen idd want weeral geen wind. Die komt er uiteindelijk toch met wat venijn op het eind van Du Four, waar we BB uitgaan tot in Camaret... oef! Ik ben er. Springplank naar ?
Het weer is niet goed meer. Veel wind en regen, afwisselend met zon. Ik blijf hier een dag of drie. Koop bij de lokale Hommarderie een steenkrab die ik zelf kook en een dozijn oesters die ik ook zelf.... opeet, alles met een flesje koude witte wijn uit mijn frigo... ajaaa!
Zondag iets beter en ik vertrek naar Audierne....
Wel.... in die richting toch...Het begint al bij het buitenvaren in Camaret. Ga ik tussen de rotsen door of kies ik de veilige weg? Nee, natuurlijk niet, het weer en de wind zijn goed en ik ga door het Chanel du Toulingue, vlak langs de rotsen... Mooi is dat. Een grotere boot komt achterop en doet net hetzelfde. Even later gaat hij mij toch voorbij. Ja, 40+ voet, wat had je gedacht?
De stroom zou meezitten tot aan de Ras de Sein, merk ik niet veel van eigenlijk. Pas aan de kaap zelf, met een indrukwekkende zee tussen de grote vuurtorens in, loopt hij plots op. Zeven, 8 ja plots 9 knopen over de grond en we vlammen er door. Even later ligt Audierne vlak naast ons aan bakboord maar het gaat zowat naar laag water toe. Het is 1400h, dat wordt een paar uurtjes wachten dus tot we binnen kunnen 2 uur voor hoog water.
Ik ga door naar Loctudy, Bretons vissersdorpje30 miles verder. Het is een mooie zeildag. Ik kom aan rond 20:00h en ga nog een pint drinken in de lokale bar.
Volgende dag wat rondhangen, rustig hier toch, iedereen draagt hier mondmasker wat mij er aan herinnert dat we toch een speciaal jaar zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten