Roerlagers vervangen

Na een valse start op vrijdag 21 maart (storm + 8 Bft) waar we wijselijk besloten toch maar niet op de kar te gaan, brengen de Paasklokken toch enig soelaas. Koud maar de wind is matig. Er worden voor de namiddag terug buien verwacht maar goed...

Rond halftwee gaat de kar omhoog (bedankt Didier om op Pasen toch te komen) Het roer en de oude lagers wordt in een mum van tijd verwijderd. De nieuwe lagers even gepast. Shit ! Toch wat "juustekens" De roeras wordt met wat schuurpapier "opgekuist" in een poging de diameter wat aan te passen. Dit lukt gedeeltelijk. Bovenaan, waar de as al wat uitgesleten is lijkt alles OK. Probleem is de onderste bus op zijn plaats krijgen.

Na heel wat schuursessies lijkt het nu toch te gaan lukken. De bussen worden boven en onderaan op hun plaats in de romp gezet. Het roer wordt van onderaan op zijn plaats geduwd. Geduwd is eigenlijk een understatement. Na heel wat wrikken en met de hulp van een hydraulisch pomje krijgen we de roeras toch zover dat hij bij het wat meer uitgesleten gedeelte netjes op zijn plaats schuift.

Een absoluut spelingvrij roer is het resultaat. (momenteel zelfs nog wat stroef) Verwacht wordt dat dit vlug terug wat zal uitslijten.

Nog even wordt gedacht ook de olie van de keerkoppeling af te laten en de dichtingen van de schroefas te vervangen doch met het slechte weerbericht voor morgen ( terug harde wind) en het reeds ver gevorderde getij, wordt toch besloten terug het water in te gaan.

Missie volbracht maar de volgende keer toch een "ieteke" meer speling voorzien.

Met dank aan Johan en Didier.

Roerlagers opgemeten !

Onder een dreigende hemel, felle wind en slechte weersvooruitzichten wordt de Billy vandaag toch uit het water getakeld op de clubkar. Alles gaat goed behalve dat het begint te regenen. De wind is opeens matig. Hmmm ! .

De romp ziet er verbazend proper uit. Een licht slijmlaagje en dit sinds augustus. Dit was de vorige keer wel anders. Anti-fouling van een onbekend merk was toch geen zo'n goede keuze. Vorig jaar werd in augustus het zekere voor het onzekere genomen en gekozen voor de duurdere International Micron. Een succes dus. De romp wordt lichtjes geborsteld en met de waterspuit afgespoten voor zover dit nog nodig is. Het begint te gieten !

De helmstok wordt afgenomen en het roer volledig gelost zodat het kan zakken. De onderste lagerbus komt er gelijk uit. De bovenste laat zich niet kennen en besluit na wat rake tikken met een houten bezemsteel toch ook het verzet te staken. Beiden worden minutieus opgemeten. Een halve milimeter uitgesleten !

Het zooitje wordt terug gemonteerd en Bella kan terug het water in waar ze ook hoort. De regen mindert en even later komt het zonnetje te voorschijn. De wind trekt terug aan. Bedankt Neptunus. Even wordt nog gedacht aan een oversteekje naar Ramsgate . (graptje...)

Johan vertrekt even later gewapend met het blad met de afmetingen. Wordt deze week nog gemaakt en dan moeten we er nog even uit voor de montage van de nieuwe bussen.



Wordt vervolgd....

Jean

Werk, werk, werk...nieuwe roerlagers

Reeds enige tijd maak ik mij druk over de ogenschijnlijk steeds toenemende speling in het roer van mijn boot. Neemt deze speling echt toe, of is dit enkel een idee-fixe die tussen mijn oren steeds grotere proporties aanneemt ? Eigenlijk maakt het niet uit of ze nu al dan niet toeneemt; Ze is er en ze is te groot ! De onderkant van het roerblad kan zeker 2 cm heen en weer bewegen.

Studie van een tekening van het roer toont aan dat de lagering op het eerste gezicht nogal rudimentair is. Een tweede, meer diepgaand onderzoek toont aan dat de aluminium roeras eigenlijk gelagerd wordt dmv twee teflon bussen. Eentje bovenaan en eentje onderaan. De twee van een kraagje voorziene bussen zitten zowel bovenaan, als onderaan in een polyesterbuis die tussen romp en kuipvloer gelamineerd is. Het roer is een gebalanceerd vrijhangend exemplaar en de as met daaraan het roerblad, wordt van onderaan ingebracht.


De kraag van de onderste lagerbus vermijdt dat het drijvende (!) roer onderaan tegen de romp schuurt. Boven de bovenste lagerbus zit op de roeras een aluminiumring met een imbusboutje die in een gat in de roeras gedraaid wordt. Dit verhindert dat het roer uit de romp kan vallen. Dit lijkt me zowel een simpele als een goede oplossing. Enig probleem is dat het inoxen imbusboutje (d=8mm) nog nooit los is geweest en dit nu ook niet van plan is. Reeds 14 dagen spuit ik regelmatig kruipolie op en rond de snoodaard doch er lijkt geen beweging in te komen. Uiteindelijk draait de imbus-sleutel gewoon rond in het inmiddels uitgesleten gat. Inox en aluminium is geen goede combinatie in een zilt milieu, dus uitboren wordt de enige oplossing.

Uitboren dus.... Dit gaat goed en even later kan ik het roer mooi enige cm omlaagduwen, nog steeds geborgd met de helmstok uiteraard ! Hahaha ! stel je voor dat je ineens je roer achter de boot ziet wegdrijven!

Alles is nu klaar. Ik ga volgende week op de clubkar om de lagers te verwijderen, op te meten en terug te monteren indien mogelijk. Een vriend van me kan nieuwe exemplaren op zijn werk laten maken. (draaien) Die worden later tijdens een volgende "kar" sessie terug gemonteerd en dan zouden we er weer voor aan aantal jaar tegen moeten kunnen.

Foto's en een verslag van de verdere werken zal volgen...

Jean Dekeyser, SY Billy j.dekeyser@skynet.be