30 Juli; Oviedo

30 juli, ochhère, ochhère, al drie maanden gepasseerd ! 3 !!! maanden !!! Voor de optimisten : still 3 months to go ... Jiepiééééee.
Vandaag zijn we met de bus naar Oviedo geweest, halfuurtje langs de autosnelweg, 2 Euro/p/p. Hoofdstad van Asturias. Spreek uit: Obiedo... Toch wel zo groot als Brussel denk ik. Met een casca vieja (kreun... mijn Spaans) , een oude stad dus met prachtige gebouwen, een enorme kathedraal, universiteit, nauwe straatjes, overal gezellige kroegjes en straatanimatie op elke hoek. Marktdag bovendien. We slenteren hier een paar uurkes rond tot we baleinen op onze voeten hebben, gaan iets eten in een tapasbar en kruipen tegen drieen terug het busje op. Oogskes toe. Pffft. Het leven van een zeeman...en vrouw natuurlijk, is vol ontberingen.
In den Arbol (= Spaans grootwarenhuis) verse Tajine ingredienten gehaald om met onze keukengeuren, opstijgend uit de spelonken van de Billy, terug iedereen op de steiger jaloers te maken.... Jaja, ik sta op dieet. ! t Wordt er eentje met kip vanavond en voor de rest enkel verse groenten uiteraard. Nog twee dagjes voor Erna. (aiai) Straks terug 14 dagen solo... tot la Coruna en dan kom ik naar den Belgiek voor een weekske... of heb ik dat al eens gezegd ?

groetjes,

Erna en Jean

29 Juli; Gijon

Deze morgen even op het internet de blog wat bijwerken, nog eens de goedkope vliegticketten verifieren richting Belgie en terug (niks) , verder teensletsen kopen voor Erna zodat ze ook "a sortie" met de rest van de bemanning loopt. In de Mercado gaan we voor een mooie moot tonijn voor deze avond. Vers, vers, lekker, lekker ....
In de Marina office wordt terug een poging gestart om het liggeld te betalen voor de komende dagen. ( ik besluit hier te blijven tot zondag) Een poging die jammerlijk mislukt wegens een "panne" van de computers, een panne die nu al twee dagen duurt. Manana, manana .... alles komt in orde.... met tijd en boterhammen. Spanje he ! .
In de namiddag een wandeling naar het uiterste Oosten van Gijon, daar waar de camping begint. Eerst met onze voeten door het water op het mooie zandstrand tot aan de rotsen, de rest langs het wandelpad. In totaal toch zo'n 10 km. Gaat goed. Mijn achillespezen spartelen wel wat tegen maar door mijn verminderd gewicht gaat het toch steeds beter. Hopelijk komt het terug helemaal goed zodat ik deze winter wat kan wandelen want zeilen zal op een lager pitje staan dan vorige jaren . Geen boot he deze winter .....kreun....
Raar, maar de Marina loopt langzamerhand toch redelijk vol. Meestal Fransen, één Engelsman en twee Belgen !! De andere Belgische boot is rechtstreeks van Ile d'Yeu hierheen gezeild in 3 dagen . Eén dag zwaar weer gehad op zee. Ook een 28 voeter, een Westerly. Twee man aan boord. Niet veel van zegs....
De vrouw van de Engelsman knipt het haar van haar man op het ponton. Ik maak een afspraak voor de volgende knipbeurt. "If you dare take the risk" antwoordt ze gevat. Nou... ??? Haar man is compleet kaal en ik trek mijn aanbod direct in.....sèg !!
Aperitief om 18:00h in het" cafée'tje aan de haven" met zicht op de Billy. Erna een Vino Blanco, ik probeer eens een lokale cidre, je moet wel een volledige fles nemen. ( 70 cl) 5,9% alcohol... Wel lekker koud maar de smaak. Kattez.... volgens mij. Nou goed, ik heb het geprobeerd. We nemen er ook een schaaltje Bocados bij ( kleine zeeslakjes) , uit hun torenschelpje te peuteren met een bijgeleverde naald op een cidrekurk gestoken. Lekker.
s' Avonds dus de tonijnmoot, die eerst nog eens professioneel gefileerd wordt, alvorens eventjes in hete de pan gedraaid te worden,.gekruid met grof zeezout en peper. Verder een patat in eigen vel met wat salade Billy-oise (ui,knoflook, olijfolie, kruiden....). Ik snoep wat van de tonijn vooraleer die gebakken wordt en besluit de volgende tonijnmoot eens rauw te consumeren. Met wat fijngehakte ui, een beetje peterelie, kruiden en wat citroen of limoensap erover moet dit een machtig gerecht zijn...Slaatje en wat brood ... nee ?

Weeral een dag voorbij....

groetjes,
Erna en Jean.

26 Juli en verder; vakantie in Gijon

Gijon, dit wordt een week onze vakantieplaats met de Billy. Super gezellige marina met alle nodige voorzieningen. Ik vertrek op zondagmiddag tegen 16:15 met de bus naar Santander, 188km terug naar het Oosten om Erna van het vliegveld op te halen. Vergeefse moeite, want ik kom te laat ( Spaanse stiptheid) in Santander aan en kan nog juist uit het ondergrondse busstation naar buiten spurten om de deur van de taxi te openen, waar Erna mee van het vliegveld komt. Wie haalt nu wie af ?
We hebben een uurtje of twee de tijd vooraleer een bus ons terug naar de Billy zal brengen en gaan samen met de halve bevolking van Santander onze schoon kleren tonen op de "Passeo" ( = de dijk) Dat is zowat het geliefdste tijdverdrijf van de Spanjaarden... echt showtime. Rondlopen in korte broek, T shirt en teensletsen zoals ik is eigenlijk uit den boze en degradeert je onverbiddelijk tot ordinaire toerist. ... Het zij zo...
Zo tegen 22:00h zijn we , veeeeel te vroeg terug in het ondergrondse busstation. Genietend van mazoutwalmen uitgebraakt door ons negerende passerende bussen moeten we nog zo'n 3 kwartier wachten tot onze bolide afkomt. (op tijd zijn kunnen ze niet hier) Wel een chieke bus hoor, rijen van twee lederen zetels aan de ene kant, ééntje aan de andere..in alle richtingen te bewegen, een TV schermpje boven iedere zetel draait een ongelooflijk stomme SF film, waar zeker 2000 aliens en ander gespuis ontploffen, reincarneren of in rook opgaan. Bovendien spreken al die wezens vloeiend Spaans..... niks van gesnapt dus. (de helft van de tijd geslapen ook) Een frigo met frisdrank is vrij te gebruiken, wifi aan boord (dit is betalend maar allez... en ik ben bovendien te moe).... Gijon, eindelijk, om kwart vóór twee duiken we onze slaapzak in. Johan heft een welkomstsnurkconcert aan vanachter het kajuitdeurtje.....
De volgende morgen terug vroeg op want onze vrienden moeten ons verlaten. Een hopelijk confortabel busritje van zo'n 4 uur staat hen te wachten naar Bilbao. Daar gaan ze nog een dagje rondflaneren om 's avonds tegen elven hun Eurobus naar Belgie te nemen. Nog eens 15 uurkes bus dus. Tsjaa, je moet er iets voor over hebben he ? Overigens heeft Erna's trein, vlieg en busreis in totaal ook 14 uur geduurd dus...
Bon, wij gaan wandelen. Straatje in, straatje uit. De dijk, we doen ook nog eens een heldhaftige poging een auto te huren. In het station, noppes, niks geen auto's meer. Er staan er zo'n 10 voor de deur maar die zijn gereserveerd... Bij Avis zelfde verhaal. Niks voor de ganse week. Pas volgende week kan het. Ahaa, daar hebben we Hertz.. Een "Brille Crème "vent beantwoord onze vraag met " no problems signore" Yes !! Una Toyota for three days... 345 Euros... Excuse me ? 345 Euros... Hij durft het zelfs op een papiertje schrijven ! Sorry, we are NOT interested. Kwaad verlaten wij het bureautje. Wat een afzetter ! Verhuurt zijn eigen auto zeker ?
Alsa, busstation. Hier kunnen we voor de volgende dag een ticketje kopen (11 Euro, das al beter) naar Ribadesella, een zeer mooi kuststadje aan de voet van de Picos, waar we met de Billy enkele dagen geleden lagen. Toen hadden we niet zoveel tijd om rond te kijken, en ik wil het dus ook nog wel eens zien. Vertrek om 08:00h, mooie rit dwars door de bergen en langs de kust. Ribadessella is een pareltje. Zie foto's. Toch een nauw gaatje om binnen te komen en een zware branding die op het strand beukt. Veel plaats voor vergissingen is hier echt niet maar mooi .... 10/10. Verder is er een soort bedevaartsweg met sublieme strip - tablaeus in een soort porselijn, die de geschiedenis van het stadje uitbeelden op een soort Asterix de Galier manier. Werkelijk kostelijk om eens van nabij te bezien en te lezen.
Tegen de avond terug op de Billy. De rest van de Tajine ( mijn ogen waren gisteren weer groter dan mijn buik) wordt opgesmikkeld met wat brood en een lekkere salade en weer is er een dag voorbij. We plannen hier nog enkele uitstappen te doen ( met de bus) . Vervelen doen we ons echt niet hoor.
Bon, de beslissing !!!!! is gevallen. De Billy keert dus in 2009 niet naar Belgie terug. Ik wel, eerst in augustus voor een weekje en dan terug werken vanaf november. Nu kan ik dus nog ongeveer 3 maanden verder varen. De Spaanse Ria's lonken, Portugal wellicht ook. Billy wordt dus wss Portugees staatsburgen voor de winter 2009 -2010. Planning is de reis verder te zetten vanaf mei 2010, De Middellandse zee in , Spaanse kust terug omhoog, dan terug Frankrijk en het "Canal du Midi" met zijn ongeveer 200 ( even controleren of dit wel juist is hoor Dekeyser...) sluizen, ontmast terug naar de Atlantische kust, (la Rochelle) terug via Bretanje, Normandie, uiteindelijk tegen oktober 2010 in Oostende .... . Voila !

groetjes,

Erna , Jean

24 en 25 juli; van San Vicente naar Gijon via Ribadesella.

24 Juli. Een nieuwe start om 08:15 om van San Vicente de la Barquera weg te geraken. Het wer ziet er een stuk beter uiot dan gisteren. We hebben aan onze mooring boei ook geen kat gezien en dus niks betaald, bovendien een zeer rustige nacht gehad en goed geslapen.
Op zee, zoals gewoonlijk gen wind en al direct een vlammende zon in onze nek. De barometer is sinds gisteren met 5 mbar gestegen en staat nu op 1020. Motorke en grootzeil om de deining wat te dempen tot 1300h. Dan komt er een aarzelend briesje op uit oostelijke richting. Wij zetten het grootzeil en de fok in schaar op de boom en lopen al direct even rap als voordien op de motor. De Picos trekken langzaam aan ons voorbij . Wat een uitzicht. Toch komen de wolken terug opzetten en al vlug zitten de toppen terug verscholen.
Als tegen 1500h de wind terug op is, gaan we zwemmen, op volle zee... het is hier slechts 25 m diep. Ik inspecteer de onderkant van de Billy eens... alles ziet er goed uit. De lichtblauwe antifouling vertoont hier en daar wat groene vegen ( algen ) maar verder geen aangroei. 'k Zou 't geloven, aan 140 Euro voor een potteke mag het wel werken zeker ?
De Engelsman, die samen met ons uiçt San Vicente vertrokken is, tuft ons zachtjes voorbij. Zwaaien ! Even later is het terug onze beurt om het voorbij te steken.Tegen vieren krijgen we dan toch een windj... op de neus nu... allez, fokske omhoog en opkruisen dan maar. Ribadesella is nog 6 mijl. De wind neemt verder toe tot zo'n 20 a 25 kts en we steken uit voorzorg nog maar een rifje. Hmmm. De ingang van de haven komt dichterbij. Nog even een slagje om wat rotsen te ontwijken en een scherpe draai naar BB en we zijn binnen. Jongens, dit is hier wel een nauw gaatje, ook niks om met echt slecht weer binnen te lopen en al helemaal niet met laag water. Nu is het hoog water dus geen probleem. We gaan even aanleggen tegen een visser tot een grote First verkast is en gaan dan tegen een Amerikaan liggen met een grote aluminium zeilboot. We laten hem vannacht lekker het werk doen om de landvasten met het zakkende water aan te passen en drijven en zullen lekker een ganse nacht door kunnen slapen. Ter compensatie nodigen we George, een lonesome cowboy uit de States, New Mexico uit op de aperitief. ... Vanavond pastis, Winnie houdt zich aan de Caiperiniaen zit even later met een rood hoofd ( van de zon uiteraard) te ..
Een leuk stadje..en veel volk op de Passeo... ja, t is weekend he. Veel winkels ook en we gaan ook nog inkopen doen. In de supermarkt liggen Chiperonis naar ons te lachen, en we besluiten er een kilootje van mee te nemen. Kuisen is noch een hels werk maar onze gezamelijke menu is om vingers van af te likken. Wat denk je van: Chiperonis (kleine inktvissen) gebakken in knoflook en fijngesnipperde ajuin, een sauske, geblust met wat room, goed gekruid met peper en zout, wat curry en voor de afwerking fijngesneden peterselie. Verder wat rijst, opgefleurd met van die groene bloemkooldingskes, hoe heten die nu alweer ?....brocoli.. juist.
Als alles ook nog met een echt heerlijk Spaans wijntje doorgespoeld kan worden ....is het tegen elven als de schotels eindelijk gewassen worden en dan ...
Snuuurrrrrkkkkkkkk!!!!

25 juli, het is reeds halfzeven als er wat leven in de Billy komt. Hela ! Opstaan, Koffie gezet, ontbijt,.. Winnie prakt haar banaantje. Tegen 08:3à zijn we alweer buiten. Op naar Gijon, 30 mijlkes verder naar het westen, op naar een douche ook.( er is een echte !!!! jachthaven ) Ik denk dat ze ons zullen ruiken aankomen ginder. Wel een probleem hier hoor. In Ribadessela geen douches, geen jachthaven, mooi, maar geen voorzieningen. Ook wel eens leuk maar dit duurt nu al een dag of vier en wat zeep en warm water zou wel eens deugd doen. ..Kattewaskes zijn oke maar het mag toch niet blijven duren.
Momenteel ( 1100h)... nog steeds op motor wegens geen wind. Deining wel, en ik sla hier af en toe wel eens naast mijn toetsen.
Om 12:30; lunchtime…… Johan maakt een smoske klaar. Dat is hier aan boord zo’n groot breed stokbrood, in drieen gesneden, met sla, tomaat, wat kaas en van die lekkere gerookte hesp of een paar sneetjes chirozoworst ertussen.
Tegen 13:15h, als op bestelling komt de wind op. Een Oostelijk zeebriesje, kracht vier wordt het. Met Grootzeil en fok uitgeboomd, wiegen we verder richting Gijon…allez, wiegen, … de snelheid gaat geregeld boven de 6 knopen en de Billy trekt regelmatig een grote “moustache” … nog 10 mijl. In de verte ligt de industrie reeds lelijk te wezen. De stad zelf en de jachthaven ligt achter de rots.
Tegen halfvier zijn we binnen. Via radiocontact krijgen we instructies waar te liggen. Inschrijven gebeurt even later vlot en vriendelijk door twee schoon meiskes die vlot Engels spreken, maar wel met een hoop paperassen; bootpapieren, verzekering, paspoorten van alle opvarenden, nog een papier in dubbel voor de sleutel van de pontons. En dan het allerbelangrijkste: waar ??? Zijn de douches ? En e bitje rap he ? ….
Plaats zat behalve volgend weekend want dan is er een regatta. Mogelijk moet ik mij dan wat verleggen als ik hier tegen dan nog ben.
Morgen zondag komt Erna met de vlieger naar Santander. Johan en Winnie gaan eerst Bilbao bezoeken en vertrekken maandag terug naar huis. We hebben een poging gedaan een auto te huren om al dit vervoer te organiseren , maar zullen deze morgen, zondag nog eens terug moeten naar het AVIS bureau wegens; alles gesloten hier op zaterdagmiddag. Hopelijk lukt het, want bussen lijken geen oplossing te kunnen bieden op de uren die wij wensen.
Op de Passeo ’s avonds veel volk, Spanjaarden die hun schone kleren komen showen, das hier zo de gewoonte en wat lawaai ook tot een stuk in de nacht… maar we liggen rustig.
26 Juli; AVIS niks dus. Geen enkele auto meer te krijgen in gans Asturias. Niet gereserveerd = geen auto. Niks aan te doen. Tjaaa, en nu ? Terug naar het busstation en daar vinden we uiteindelijk een oplossing. IK ga tegen vier uur deze namiddag naar Santander, dan naar de luchthaven Erna ophalen, we hebben tegen 22:00h een bus terug, aankomst in Gijon tegen 0100h.
Winnie en Johan nemen morgen de bus om 09:15 naar Bilbao en blijven nog een nachtje op de Billy slapen. Oef, we zijn er ! Dat was nipt en leert ons dat we hier niet in Belgie zijn. Asturias is een beetje achtergesteld gebied in Spanje waar niet alles zomaar vanzelfsprekend is. Avontuur dus.

23 juli; van San Vincente... naar San Vincente; 6 Miles.

De dag begint goed, dwz dat er om 0300h in de morgen, ik steek even mijn neus buiten om de positie van de boot te verifieren tegen de kaaimuur, een prachtige sterrenhemel staat. Een licht landbriesje ... mmm. De gribfiles lijken dus niet echt correct te zijn.
Ik kruip terug in mijn tram en het volgende contact met de buitenwereld is een nerveus getoeter van een grote vissersboot die op nog geen meter van de achterkant van de Billy komt aanleggen. Hela manneke ! Gaat 't gaan ja ?
Juist, wij moeten hier weg. Nog een andere vissersboot loopt binnenkort binnen en heeft de plaats tegen de kaai nodig. Goed, we verleggen ons achter de andere zeilboot, terug tegen de kaai. Het is maar voor even. We zetten koffie, bakken een eitje en ontbijten... we zijn nu toch wakker.
Tegen halfacht komt de motor terug tot leven en tuffen we de haven uit. Geen fluit wind. De Pico's zijn omhuld met wat wolken , maar zijn duidelijk te zien. Indrukwekkend liggen ze mooi te wezen in de opkomende zon.
Nog geen kwartier later pakken zwarte wolken zich samen in de richting die wij uitwillen en begint de wind op te komen. Eerst een aarzelende 8, 10 knopen, al vlug oplopend naar 15, 17... Het grootzeil is al omhoog en we besluiten de fok bij te zetten, en naar een aande windse koers af te vallen. Hmm... nog 5 minuten later, 22 a 25 kts wind en er gaat ook een reef in. Als de lokale vissers met hun bootjes richting haven beginnen te lopen, en de windmeter naar de 25 knopen en meer neigt, er bovendien een dreigende zwarte wolk de volledige westelijke horizon begint in te nemen, kiezen wij er ook voor naar de haven terug te keren, nu het nog kan, we zijn reeds 3 uur na hoog water....
Aan een snelheid van om en bij de 6,5 a 7 knopen gaan we terug. Een enorme stroming komt de geul uit, maar er is nog diepte genoeg. Toch moet ik de motor bijzetten en een flinke stoot gas bijgeven om binnen te geraken. Zeer langzaam, en scherp aan de wind vorderen we tussen de havenhoofden door. De snelheidsmeter toont 5,4 knopen. Amaai ! Ja, rapper kan ik niet meer op deze koers hoor.
Ondertussen zijn nog een paar grote vissersboten binnengelopen en er is geen plaats meer aan de kaaimuur. Een lokale vissers wenkt ons en wijst ons een lege mooringboei aan. Bwaa ja, dat zal het dan wel worden zeker ? Beter dan het anker er terug ingooien wss. Met deze stroming en onze ervaring van gisteren met de slechte ankergrond, lijkt dit een goed alternatief.
We wachten wat af wat het weer verder doet, maar ik vrees dat we vandaag hier blijven. ..... ja, er zijn slechtere plaatsen om vast te liggen zeker ?
In de namiddag klaart het op, maar de wind blijft west, draait morgen naar oost en bovendien is er nu geen water genoeg meer in de geul om buiten te geraken. ( LW en bovendien springtij)

groetjes,

Jean

Van Santander naar san Vincente de Barquera via Suances.

21 Juli, Nationale feestdag in Belgie. Mooi weertje hier in Spanje, maar toch drijven in de loop van de morgen mistwolken de baai van Santander binnen. De Marina, ondanks tamelijk nieuw heeft toch geen goeie investering gedaan ivm de douches want er zijn werken aan de gang en de douches van het restaurant moeten gebruikt worden. Geen uitgangbord voor dit laatste want gewoon smerig. Ik hou het bij de tuinslang op het ponton en zeep mij uitbundig in, iets wat even later door Johan gewoon opgevolgd wordt. Hier is verder toch geen kat op de signorita in de Capitainerie na. Zit die nu met haar verrekijker te kijken ? Ik trek het mij niet aan. Moeten ze maar voor propere douches zorgen, voor €20 mogen ze toch wel iets doen he ?
Soit, we gaan met de Ferry naar de overkant, naar Santander City en lopen een eindje langs de "passeo" vooraleer een supermarktje op te zoeken. Brood, wat vlees voor vanavond, nog een flesje wijn voor de Billy wijnkelder..
Na de middag, nog steeds geen wind. Motor dan maar weer zeker ? Jongens, mijn volgende boot wordt een motorboot hoor. Door de bewolking ziet de kust er wat grimmig uit. Veel haventjes zijn hier niet en we hebben de keuze tussen Suancez, een ria, en San Vincente de Barquera, nog eens 15 mijlkes verder.
Als er zo tegen vijven nog steeds geen fluit wind staat, lopen we Suances binnen. Het is hoog water, er is weinig swell en de ingang ziet er clean uit. We ankeren in 5 m water, maar liggen midden in de geul; das niet goed dus. Tweede poging liggen we dan weer te dicht bij de stenen ... Tsjaa, Derde poging. Anker vóór, achteruitslaan tot tegen de meerboei van een lokaal jachtje, lange lijn aan vastmaken, terug iets vooruit en we liggen . Perfect...hoop ik.
Apero-time, rummeke met fruitsap, wat rietsuiker en citroenschijfjes. Een planteurke dus. Geen ijs meer. Spijtig. 's Avonds toont Winnie al haar kookkunsten. Varkensgebraad met boontjes en pattatjes, wijntje....
Ondertussen is het naar laag tij aan het lopen en er staat een branding van jewelste in de ingang. De pilot had dus toch gelijk. We moeten hier buiten met hoog tij of t zal koekenbak zijn.
Om 23 uur, drie kanonschoten Aha ! Vuurwerk denken wij en blijven nog wat buiten zitten. Niks, Geen stekskes zeker ?
's Nachts staan we toch nu en dan eens op om te verifieren of de boot goed op zijn plaats ligt. Geen probleem alles OK. Toch geen echt rustige nacht dus.

22 Juli.
Vroeg opstaan om het getij niet te missen. Ontbijt om 06:30h , we varen buiten om 07:30h. Er staat al wat swell in de geul, maar er is diepte genoeg aan de stuurboorkant (rechts) en we geraken veilig buiten. Terug geen fluit wind. 't Zal toch geen waar zijn zeker ? Na een paar pogingen om van de lichtste der lichte zuchtjes wind te profiteren geven we het maar op en moteuren verder. In de verte doemen de "Picos de Europa" op. Amai, das een indrukwekkend gezicht. Een uurtje later zitten ze terug in de wolken. Het weer ziet er een beetje raar uit. Hoge cirrusbewolking voorspelt niet veel goeds. De barometer is wat gezakt. De laatste gribfiles geven wind voor deze namiddag. Aan de kust zou het nog meevallen maar zo'n 100 mijl Noordelijk passeert een windveld waar tot 3 staartjes ( =30 kts) wind in zit (6à7 Bft) Om halftwaalf lopen we binnen in San Vicente de Baquera, op het moment dat de wind nogal aantrekt. Even lijkt het erop dat we geen water genoeg hebben in de geul maar als we dan resoluut voor de rechter kant kiezen geraken we er toch zonder kleerscheuren doorheen. (op een moment slechts 30 cm water onder de kiel maar vlak water dus....)
Ankeren dus. eerste poging; we liggen vast maar een beetje te dicht bij een Fransman en bovendien midden in de vaargeul.... Tweede, derde, vierde en vijfde poging; geen grip, het anker krabt. Pas bij de zesde poging is het raak. Toch zijn we niet tevreden met onze ligging als de wind aantrekt en we alle kanten opdraaien. In de Pilot staat dat we ook tegen de kaaimuur kunnen gaan liggen doch momenteel is er nog geen doorkomen aan wegens te weinig diepte. Eerst eten en tegen drieen is het water voldoende gestegen. Als nen echte groten liggen we naast een vissersboot aan de kade. Landvast voor, achter en twee springs aan de trap. Hopelijk vliegen we hier niet weg.
Boodschappen doen, een bezoekje aan het Castillo enz..; Johan en Winnie waren hier een 15 tal geleden met de Caravan. Raar he, om hier nu ook met de boot te komen.
Nu even op internet de grib files downloaden in een lokaal cafétje. Ziet er voor morgen niet zo schiterend uit... we zien wel.

groetjes,

Winnie, Johan en Winnie.

PS: radiocontact met Oostende deze morgen mislukt wegens te laat... sorry jongens. Morgen wellicht. Ook ON3BZ probeer ik deze vond nog eens te bereiken

Saludos

Jean

18,19 en 20 juli van Bilbao naar Castro Urdiales, Santono… en dan naar Santander.

20 juli reeds en ik zit hier op de billy, voor anker, zo rond negen uur 's morgens in de kuip met mijn laptop op mijn schoot dit verslagje te typen. Winnie en Johan zijn met klein Billytje boodschappen doen. Ik zie mijn rubberbootje, nog geen 100 m verder op het strandje tegen de kant staan.
Hiernaast ook nog een wat late foto van het Guggenheimmuseum... als ik het mij goed voor heb heeft diene lelijke spinne ook nog het strand in Oostende ontsiert ??
We hebben de nacht doorgebracht in de Ria de Santono (spreek uit : Santonio) tussen torenhoge bergen, op vlak water. Anker op en nabij het stadje het ijzer terug het sop in op nog geen 100 m van het strand. Momenteel waait er een oostelijk briesje kracht 3 a 4 en straks vertrekken we naar Santander, Zo'n 25 mijlkes verder. De weerberichten zijn goed.
Ik weet het, ik ben jullie schromelijk aan het verwaarlozen met de blog, maar de laatste dagen zijn we steeds op anker gegaan en geen internetmogelijkheden,..... dus. ....We hebben het ook o zooooo druk... met genieten van deze fabuleuze omgeving. Wie zei er ook al weer dat aan de noordkust van Spanje niks te zien is ? Dat het mooie pas begint aan La Coruna ? Mispoes. Baskenland is ongelooflijk mooi, met voldoende haventjes, inhammetjes om de 10 a 15 mijl, het ene al mooier dan het andere. Er zijn inderdaad niet steeds grote luxe Marina's, ankertje uitgooien is veelal nodig, soms eens tegen een hoge kaaimuur gaan liggen is er ook bij, al eens een liggen nachtje "klutsen" op een oncomfortabele golfslag behoort ook tot de zeilersgeneugten, maar dit alles wordt meer dan goed gemaakt door de omgeving.
Druk ? Ja, aan land wel waar de Spanjaarden volop vakantie vieren, op zee echter zelden een "kat" te zien, laat staan een andere zeilboot en als je er al eens eentje tegenkomt is het dan nog meestal een buitenlander, meestal Engelsen, ook al eens een Fransman. Belgen ? Is geleden van Ile de Groix, nu toch al zo'n maand geleden.

Allez, nog een fotootje van de poezekatte die voor het Guggenheim museum staat. Ik weet het, het is vandaag een beetje chaotisch maar goed...

Dus... 18 juli en Winnie en Johan komen aan boord in Bilbao, een paar uurkes te laat met hun bus uit Belgie, maar toch redelijk fris eruitziend. We gaan boodschappen doen en vertrekken tegen de middag. Weinig wind, maar toch wordt er gezeild. Aan de wind, grootzeil en fok dus en nu en dan een slagje makend varen we dicht bij de rotskust steeds in Westelijke richting. Niet voor lang want op 15 mijl ligt Castro Urdiales, waar het stadsbeeld overheerst wordt door een bevallige 14e eeuwse "Castillo" op de boven de stad uitstekende rotspunt. Een vissershaven waar, behalve lokale moorings geen voorzieningen voor jachten zijn. Er staat door de harde wind van de afgelopen dagen nogal een deining, maar doordat het haventje naar het oosten uitkijkt is het water hier toch relatief rustig. Naar goede gewoonte wordt deze avond een Tajine klaargemaakt, voor de verandering met inktvisringetjes, naast de meer normale "Tajine " ingredienten. De Tajine , wordt voorafgegaan door "Tapas"bestaande uit gebakken grote garnalen "a la Facon Billy" met veel look dus en afdoende gekruid tegen het "vernink" met Cajenne peper. Alles overgoten met een Spaans Navarro wijntje om uitdroging te vermijden. Ja, 't kan slechter he ?

Technisch:
Het lijkt een beetje te spoken op de Billy. De elektrische zelfstuurinrichting piept en doet verder niks bij het inschakelen van het ding in Bilbao. Bon, we zijn met zijn drieen aan boord en er is wat weinig wind voor de windvaan, dus wordt er gestuurd. Ik kan het niet laten en open het ding op zee, wat resulteert in het verlies van een paar plastieken onderdeeltjes, die gelukkig vlug gerecupereerd worden. Een uurtje later, na het wat minder aanspannen van een paar vijzen lijkt het ding terug te werken. Hmmm….Hopelijk verder geen problemen meer mee.
De hoofd GPS aan boord houdt er, steeds bij het binnenvaren van een haven, en steeds in de omgeving van bergen, kaaimuren, regelmatig mee op. Vindt geen positie meer. Houdt niet van het land dus. Eens terug op zee is alles terug ok. Tsjaa ? Gelukkig heb ik nog een tweede systeem om op de PC plotter aan te sluiten die geen problemen geeft ( GPS muis)
Elektronica en boten gaan echt niet goed samen, …..
Verder ook nog de foto die de motorliefhebbers van de Norton club in Belgie een plezier zou moeten doen. Als reclame voor de Banque de Allemagne (!!!!!) stuit ik in Bilbao op bovenstaand reclamebord; er staat een Norton (Engelse motor) model. Het Norton logo is wel uitgewist (fotoshop) .. maar allez, waar zijn die mannen hun gedachten.??? Een Engelse motor voor een Duitse bank ?.. Ik verwacht hier toch wel een reactie van mijn Norton vrienden....

19 Juli. Toch wordt het een nogal rumoerige nacht met veel geklots. Iedereen is blijkbaar toch moe genoeg om overal doorheen te slapen want tot 7 uur 's morgens blijven we allen in dromenland. Regen.. bweeuuh ! Paniek, maar tegen achten klaart het op en als we buitenvaren schijnt de zon terug in al zijn glorie. De wind is warempel gedraaid en de geel groene mag uit zijn rooie zakske omhoog. Windje kracht 2 à 3 en met een deining uit westelijke richting, toch nog steeds zo'n 2 meter hoog, klapt het spel zo nu en dan wel eens dicht en heeft het steeds de neiging rond de voorstag te draaien. Nadat we de baai van de rio Orinon ingevaren zijn, onmogelijk op te varen voor dieper stekende jachten, trouwens momenteel laag water dus ook voor andere boten is er door de hoge branding zeker geen doorkomen aan, en de brandingssurfers dicht bij het strand bewonderd hebben, schakelen we toch over op de grote genua... we moeten ons nu ook niet te moe maken he, 't is vakantie .
Verder dus naar de ria Santono, waar we nu momenteel voor anker liggen. Ik wacht op Winnie en Johan, maar die zijn de winkelrekken aan het leeghalen. Bon, ik stop er nu toch mee (met dit verslagje) en ga de boot verder klaarmaken om te vertrekken.....
Ook nog een grote merci voor Luc ivm de fles ... "Oostende voor anker" die hij mij toegestuurd heeft. We hebben hem nog niet geopend, maar 't zal nie mankeren...

20 Juli, 18:30h
We liggen sinds enige uurtjes in Santander, Marina de Pedrena, aan de overkant van de Ria. Een nieuwe marina, doucheke, Wifi op de boot, mogelijkheid om met de Ferry naar Santander city te gaan, Ijs te koop in de viswinkel voor de Caiperinha... jongens toch, we gaan nog zot worden.. van geluk.
Een prachtige tocht hier naartoe. Wind, zo'n 4 a 5 Bft in ons gat. Grootzeil met één reefje, fokske, alles op de windvaan dus niks werk om te sturen, alles automatic. Zonneke, bergen links, zee rechts. Mmmm. Nog steeds geen dolfijnen te zien, 't Is er nochtans de koers voor. allez beestjes, kom, kom, kom...... Toch een zware zee. Nu en dan een flinke schuiver, vooral aan de kapen.

Santander binnengevaren, eventjes nog eens een close Encounter met een groot containership... Tsjaa, wij hebben voorrang he ? Hij heeft toegegeven en is uitgeweken. 30 à 50.000 ton (of meer?) wijkt uit voor... 3 ton., maar ja, zo zijn de regels he....

Winnie zal de keukentaken voor deze avond op zich nemen. Het wordt een Paella.... Johan heeft mij zojuist voorzien van een tweede rummeke, een planteurke deze keer. Een Spaans worstje, een chorizo, wordt in schijfkes van 2 mm gesneden. OK, er zit er al eens eentje van 2,5 mm tussen ook, maar een kniesoor die hier over valt !
Straks nog eens de gribfiles downloaden en het weer van morgen eens bekijken. Verder ook eens zien of ik een vliegtuigverbinding met Belgie kan versieren om eens het thuisfront te bezoeken... Een van deze weken ....We zien wel.....
John en Winnie genieten... en daar is niks verkeerd mee. Das de bedoeling zelfs..

Daag,

Winnie, Johan, Jean

Bilbao, 16 en 17 juli

Nog steeds hier... in Bilbao. Omdat het hier goed toeven is zeker? Goeie Marina, strand nabij, restaurantjes, terrasjes ( met internet) Bilbao city een bron van interessante dingen. Ook het stadje Gexto zelf is mooi, boven op de rots gelegen, smalle straatjes, veel vertier.
Het is nu 17 juli, mijn was zit in de machine, nog een uurtje, ik op internet een verslagje te maken... Straks met de metro naar Bilbao, het Guggenheim museum, ook de speciale transportbrug over de "rio Bilbao" ga ik eens bekijken.
Verder de boot nog wat opruimen en nog wat boodschappen doen voor de komende dagen.
Het weer wordt vanaf morgen terug beter dus gaan we verder , richting Santander. We, ja, want morgenvroeg (om 05:30h ... ekkes) komen Winnie en Johan aan met de bus vanuit Belgie. k Zal maar wat straffe koffie maken zeker ?

In het café waar ik zit ( te koud en te veel wind momenteel op het terras) zit nogal wat volk... allemaal Spanjaarden. Jachtlui ? Ik betwijfel het. Heel deze infrastructuur, jachthaven, restaurantjes, wordt vooral gebruikt door de toeristen en de lokalen die hier vertier komen zoeken. jachtlui zijn hier een uitzondering. Er liggen nochtans 800 boten in deze Marina alleen al ( en er zijn er zo 3 !!) , zowel zeil als motorboten maar bijna nergens iemand aan boord, en het is nu toch volop vakantie. Ook op het water , in deze prachtige beschutte baai, praktisch geen kat te zien. In Nieuwpoort, ja zelfs in Oostende wordt er méér gevaren dan hier. Raar he ?
Wat hier wel elke dag gebeurt en zéééer spectaculair is, zijn de roeitrainingen. Grote "prauwen, 13 roeiers en één stuurman scheuren hier 's avonds aan formidabele snelheden door de haven. En lawaai ! Een roepen en tieren dat je denkt van: daar is toch iets mis zeker ? !

Deze morgen kwam een "bootje" de haven binnenvaren . Zwart met rooie schouwtjes. De "Qwien Mary 2" ... of zoiets. Vroeg mij even zijn landvasten aan te nemen en ging pal achter mij liggen. Jaja, die zijn ook onderweg....


Allez, mijne was zal ver gedaan zijn en ik ga eens kijken of ik het op een veilige manier kan ophangen want het waait nogal... MMmm ! beter wat wachten wss als ik nog een onderbroek wil over hebben tegen deze avond !



Groetjes,

Jean

Bil(ly)Bao; 13,14 en 15 juli

Goeiemorgen, we zijn in Bilbao. Gexto marina, 47 euros voor 2 nachtjes ¡ De duurste marina tot nu in Spanje. Wordt in de gids beschreven als zeer modern en maxi uitgerust.... nou...
Goed afgesloten, zeker want we kunnen het ponton niet af. zelfs met onze sleutel, van de nachtportier gekregen lukt het niet. We moeten via de VHF oproepen dat ze ons komem bevrijden.
Goed, gisteren dus vertrokken uit Lequetios in een absolute windstilte... er zit echter verandering in de lucht: De bergen zitten in de wolken, de barometer daalt. Het weerbericht spreekt van 3 a 4 Bft. ....Gradueel begint er toch een beetje wind op te steken. Op kop uiteraard. Enfin , we zeilen en das al iets. Steeds meer wind en tegen dat we de baai van Bilbao naderen krijgen we toch een dikke 25 knopen te verwerken, reefje dus, bovendien regen, nee gieten. Als twee natte honden pruttelen we uiteindelijk de jachthaven in, zeilen reeds gezakt, fenderkes uit, landvasten klaar, het draait weer goed aan boord. Welkom in Bilbao, laatste Baskenbastion.
14 Juli, terug mooi weer, we gaan eens naar Bilbao stad ... met de metro, een echte "metro-pool" dus Bilbao. Eerst naar het busstation waar we een ticket kopen voor Cory die hem morgen rechtstreeks naar de "aeropuerto van Santander" brengt. ( met de nadruk op dèr = de goede uitspraak) Nadien terug met de metro naar de "city vieja" , mooie smalle straatjes waar de Rio Bilbao doorheenkronkelt, volgens mij een open riool, maar kom....










Cory bezoekt gure buurten.....de bewijzen zijn er , weliswaar niet scherp maar allez... ik heb ook geen vaste hand als het over dergelijke uitspattingen gaat.

's Avonds gaan we eten in één van de restaurantjes bij de jachthaven. Geen sardientjes, please ... neenee, t wordt een bbq op de steiger...




















Hiernaast Cory aan zijn favoriete bezigheid... mat tijd en boterhammen wordt hij nog een gsm specialist...




















15 Juli;
ik ben weer alleen; Cory heb ik zojuist afgezet aan het metrostation. Met spijt in het hart want we hadden het goed samen aan boord. Een mooi stuk gevaren ook trouwens; van zuid Bretagne, Pornichet naar Bilbao, Baskenland.
De komende dagen een beetje aan de boot prutsen, Bilbao nog eens bezoeken, het Guggenheimmuseum staat zeker op het programma. Verder nog eens naar het strand, misschien een beetje zeilen... ja, dat ook nog, maar ik blijf hier zeker hangen tot zaterdag.



groetjes, Cory en Jean

12 Juli, Gueteria naar Lequetios

Vlammend schoon weer vandaag. +25 graden op zee, geen of weinig wind. We vertrekken zo rond tien uur omdat het gewoon te warm wordt in de jachthaven. Nog even een discutie op de Capitainerie ivm de borg voor de sleutel van de douches. Hij vindt het document niet en kan ons pas om 12:00h terugbetalen. Ik maak de kerel in mijn beste Spaans duidelijk dat ik dat maar niks vind en blijkbaar verstaat hij mijn gebroebel goed want prompt krijgen wij ons geld terug en kunnen vertrekken.
Ik ga nog even bij de bakker langs een pané halen, en even later schiet de djoef in gang . Buiten is er toch een licht windje en we kunnen zeilen. Naast ons zwemt een maan vis, of een zonnevis, ik wil er van af zijn. Je kunt ze herkennen aan het slaan met één vin boven water. Ze schijnen nog lekker te zijn ook en even proberen we hem te enteren wat jammerlijk mislukt. Onnozelaars...
Wat een mooie kust is dit hier toch. Je waant je warempel in de Alpen. Groen en hoog en dit schijnt verder naar het Westen nog erger te worden als we de Picos de Europa van op zeeniveau zullen kunnen bewonderen.
Er zijn verschillende haventjes tussen onze besstemming en Gueteria. Twee ervan lopen we uit pure nieuwschierigheid even binnen. Zumaia, na amper 4 Mijl varen is een echte jachthaven met alle voorzieningen. Ziet er best gezellig uit. Het is zondag en alle Spanjaarden ( of zijn het meestal Basken ?) zitten op het nabijgelegen strand. Ook restaurantjes doen hier blijkbaar goede zaken.
Binnen, buiten en terug verder dus. NA een 7-tal mijl komen we voorbij Ondarroa, vissersdorp en geen voorzieningen voor jachten. Tsjaa ! Terug verder dus.
De volgende kaap is Lequetios. Meer omdat er geen wind meer is, dan uit noodzaak lopen we binne en gaan naast een Fransmaan tegen de kaaimuur liggen. Zij waren gisteren ook in Gueteria en zijn ook pas aangekomen. Een wit zonnescherm over hun kuip beschermd ze tegen de stralende zon. Een goed idee. Ook eens aan denken zoiets te fabriceren. Een wit zeiltje van zon 3 op vier meter met een aantal zeilkousen ing geslagen om touwtjes vast te maken, zou een goed idee zijn in deze zonnige conterien en geef toe, normaal gezien zal vanf hier het enkel warmer worden.
We blijven hier dus een nachtje en gaan morgen verder richting Bilbao. Daar proberen we een bus te vinden die Cory terug naar het koude Belgenland kan brengen. Straks weer een episode van mijn reis afgesloten....

groetjes

Cory en Jean

7 tem 11 juli; Espagna por Favor

7 Juli ; La Rochelle
Vandaag staat in het teken van de voorbereiding van onze doorsteek naar Spanje. Er is mijn was; ja, al een tijdje geleden, dus even geinformeerd; er is een "Laverie" op wandelafstand van de haven en alles gaat de wasmachine en daarna de droogkast in. Ik word nog een specialist. Niet te luid roepen uiteraard want als ik straks thuis kom....
Verder gaan we inkopen doen. Onvoorstelbaar wat je allemaal denkt nodig te hebben op een oversteek van een dag of twee. Ja let wel, het kan ook wel eens iets langer duren. Er wordt weinig wind voorspeld, dus stel je maar eens voor dat de Billy-motor er midden in de golf van Biscaye opeens de brui aan geeft, en dat in een absolute windstilte die soms wel eens een week kan duren. Leven van de visvangst, ja, maar je moet ze eerst nog kunnen vangen...Een groot aantal zakken verhuist dus van de nabijgelegen supermarkt naar de catacomben van de Billy.
Er wordt water getankt; een voorraad van 140 l. Mazout is er nog genoeg, desnoods om de volledige overtocht op motor te doen. Please, niet doen !
Ik start een zeilherstelling. De punt van de zaling heeft een gaatje in mijn grootzeil gemaakt. Met speciale hersteltape wordt dit aan beide kanten gerepareerd maar bibi (ikke), is hier niet helemaal tevreden mee en naait het 5 bij 10 cm stripje zeildoek ook nog eens vast met een professionele zigzagsteek rondom en ook nog kruislings. Hiervoor heb ik een soort handnaaimachientje aan boord. Machientje is een groot woord voor een soort priem waar je dus echte naaisteken mee kunt maken. 't Ziet er mooi uit al zeg ik het zelf.
Verder ga ik ook nog eens op kruistocht om nog een paar ontbrekende of niet voldoende kaarten te kopen, zonder succes overigens. Ten eerste is de Noordkust van Spanje hier precies niet geliefd en ten tweede zijn de kaarten die ze hier verkopen ( SHOM = Franse Marine), van een bedroevende kwaliteit wat detail betreft. Onleesbaar en vooral zowat onbruikbaar in mijn ogen. Ik steek ook nog eens mijn licht op bij een leverancier van Sea-Max (elektronische zeekaarten) maar beschouw het prijskaartje dat hieraan vast hangt als een absuurde mop. De verkoper ziet het ook wel aan mijn gezicht en dringt niet verder aan. Ahum !!
Cory verzorgt ondertussen zoals steeds de "menage"; aan eten en drinken dus geen gebrek, maar wel gezond he, je kent ons..'s Avonds savoereren we vb nog maar eens een dozijntje oesters met ons tweeen, Het is al lang de tijd niet meer van de oesters, ze worden verondersteld "laitteuze" te zijn, maar doordat wij geen kenners maar gewoon liefhebbers zijn, vinden wij ze toch verdraaid lekker. "Laitteuze"... mijn G....
s'Nachts nogal wat regen maar de volgende morgen ...

8 juli; we gaan naar Spanje
We zijn er klaar voor, de weerberichten zijn goed;" NW - W 2 à 4 Bft, mer belle, peu agité; plus tard, voisine de maitre" (of zoiiets, ik snap het niet helemaal) zegt de madam van het weerbericht op VHF kanaal 80.
Tegen negenen zijn we gewassen en geschoren, brood gehaald, water getankt en na een geslaagd maneuvre om van de lagerwal steiger weg te varen tegen een spring in, verlaten we de "port de La Rochelle" , als het wat meezit onze voorlopig laatste haven in Frankrijk.
180 Miles staan er ons te wachten. Voorlopig een slecht begin want als we ook maar ergens willen geraken zal het op motor zijn. Goed voor de batterijen troosten wij elkaar . We mikken op de Noordelijke punt van Ile d'Oleron en zien de branding breken op de kust. Niet te dichtbij komen dus. Het draait toch tegen tweeën in de namiddag vooraleer we kunnen zeilen. Grootzeil en grote Genua. We halen toch een mooie snelheid van zo’n 5 Mile/uur.
De uren glijden voorbij, het is mooi weer, zonnetje, tegen zessen happy hour met elk een pilsje en een nootje. We krijgen verdraaid toch wel bezoek van een groepje dofijnen zeker die het “dolfijn” vinden een vijftal minuutjes met de Billy te spelen. Voor en rond de boeg, even springen ze uit het water , allemaal te vlug voor het fototoestel, ik probeer een filmpje…. Mooi is dat toch he ? Tegen achten een spaghetti met Pesto en tegen negen uur starten we onze wachtdienst. We proberen twee uur op, twee uur af. Tegen tienen gaat de grote Genua eraf en wordt vervangen door de gewone fok, ik vertrouw die grote lap niet 's nachts. Nog geen uur later mag er verdraaid ook nog een reef in als de wind plots begint toe te nemen. Dit wordt onze zeilvoering voor de ganse nacht. Tegen de morgen....

9 Juli
Als ik tegen negenen even de dagteller bekijk, zie ik dat we verdraaid 107 miles in 24 uur gelopen hebben, grotendeels op zeil. Niet slecht he voor een 28 voeter ? De leute is echter over want momenteel geen spoog wind meer. Het wordt middag en het wordt avond. Ik zit hier nu in de kuip mijn verslagje te typen voor op de blog. Geen WIFI hier momenteel. Nog 43 MIles naar San Sebastian, dat wordt een nachtelijke aankomst maar ik voorzie hier geen problemen mee. Ik hoop, nee ik bid enkel nog voor wat wind. Cory heeft alvast deze middag een lekker soepje gekookt en er in een astrante bui een halve pot bonen in gedaan . Na ! Nu krijgen we zeker wind !
Njet, zelfs dit paardenmiddel brengt niks op en meester Volvo blijft aanstaan tot we tegen twee uur, in het holst van de nacht San Sebastian binnenlopen. We krijgen plots een landwindje die de weeë geur van het land met zich meebrengt. Stank zou ik eerder zeggen, een slijkgeur., Raar he , na twee dagen op zee, dit zo te ruiken ? . Een uurtje later ruik je het al niet meer. Het is volle maan en het is dus klaar als overdag. We zoeken en vinden een vrije mooring en maken de Billy vast. Slapen !

10Juli; San Sebastian naar Guetaria
De volgende morgen gaan we eens in het haventje zelf kijken… geen plaats. De kleine visitorsmooring ligt vol, boten vier dik. We zoeken terug een boeitje op en maken ons klaar om aan land te gaan. We roepen de water-taxi van de “club nautica” op en even later verschijnt de blauwe boot. De havenmeester brengt ons slecht nieuw. Er wordt een regatta verwacht en we kunnen hier niet blijven, er zijn geen vrije moorings, er is geen plaats, hij kan ons niet naar de kant brengen, niks, hij heeft er diudelijk geen zin in en brengt geen enkele oplossing; we moeten weg… welkom in Spanje !
Weet je wat? Ze kunnen hier de pot op, we gaan verder naar Guetaria. Amper 8 mijl naar het Westen. Het ziet er hier trouwens niet erg sympathiek uit. Ze hadden er ons in de pilot voor verwittigd. De fishermann’s lobby is hier zeer sterk vertegenwoordigd en zeilers zijn hier niet echt welkom. Wat een onzin….
Goed, wij terug het zeegat in. De GPS doet ook hier, net zoals vannacht, terug raar. Vindt geen betrouwbare positie. Een kwartier later is alles terug normaal. Ook de GPS houdt blijkbaar niet van San Sebastian. Weg wezen hier !
Vijf mijl verder en een wereld van verschil. De havenmeester wijst ons een mooi plaatsje toe, het stadje is een sympathiek gedoe met nauwe straatjes, barretjes, restaurantjes, een mooi strand waar we in de namiddag even gaan zwemmen en onder elkaar de kwaliteiten van de Spaanse senioritas bespreken. ….
Hier houden we het dus wel even vol. Morgen gaan we de rivier de “Orio” op en komen terug ankeren naast het haventje. Overmorgen verder richting Bilbao, nog zo’n 80 mijl verwijderd. Rustig aan, we hebben alle tijd. Een prachtige hoge kust hier. Hopelijk blijft het weer supermooi zoals nu, zodat we verder kunnen genieten…
Nog een gedenkwaardige avond beleefd met onze Baskische buren. Miguel, zijn ouders en een paar van hun vrienden vrienden nodigden ons prompt uit aanbelandende de steiger, Spaanse sardines te komen proeven. (op de BBQ) Enige vochtophoudende en andere duistere eigenschappen hebbende Baskische heksendrankskes, afgewisseld met echte Balegemse genever uit de voorraad van de Billy, zorgden er voor dat ons Spaans, het Engels en Frans van onze vrienden één gemeenschappelijke taal werden. Verbroedering in de goede zin van het woord dus. De gesprekken gingen enerzijds over de plaatselijke tonijnvangst, waar Miguels vader een grote specialist in bleek te zijn, hun vriend van de andere boot kreeg met het verlopen van de avond plots ook steeds zwaardere tonijnen aan de haak, als ik het goed begrepen heb wogen die loebassen tot ver boven de 130 kg….Basken …. Anderzijds bleek het verloop van onze reis ook hun interesse te hebben en de Beaufortschaal vertoonde dus ook met het verstrijken van de uren een immer stijgende lijn…Zowat tegen middernacht leek het ons passend, het strijdtoneel te verlaten en onze kazematten op te zoeken. Enkel nog wat lege flessen tikten heen en weer op de steiger….

Daag,

Cory en Jean