Mist....wegwezen

Najaar, bijna november... toch is het op deze blauwe maandag terug mooi zomers weer. Weermannen durven triomfantelijke voorspellingen over 20 ++  temperaturen de wereld insturen, dus ik moet het water op. In mijn eentje, Corry kan niet, huiselijke plichten roepen.
Het is leeg in de jachthaven. De helft van de pontons is afgebroken om ruimte te maken voor de  broodnodige baggerwerken. Veel boten zijn al uit het water... waar gaan die eigenlijk allemaal naartoe en vooral... waarom zo vroeg ?
In een overmoedige bui trek ik al van op de ligplaats de grote halfwinder de mast in. In licht weer is dit mijn geheime wapen. Niks geen ambetantigheden zoals met een spi en toch een goede bootsnelheid. Vijf knopen bij amper 7 knoopjes wind is dikwijls gezien. Eén nadeel, scherp aan de wind werkt het niet. ... ja, met een spi ook niet he slimmeke !
Eens buiten gaat de neus met deze Zuidenwind pal West. Het zicht is niet formidabel maar het zonnetje schijnt en ik stel me in op puur genieten. Het is echt warm !


Al vlug verdwijnt het zicht op de haven ... vreemd, ..... Argwanend speur ik de horizon af naar de mastodont  die al een tijdje een  lage bromtoon produceert. Een zware scheepsmotor zowaar, maar waar is hij? Ik mis mijn AIS, ik neem de laatste tijd nog weinig mijn PC mee aan boord... niet nodig voor de navigatie als ik hier lokaal wat rondvaar, maar nu ... ?



Ik nader de trafiekzone van de Westerschelde, maar er is niemand te zien.  Ik ga nog een tijdje zo door en geleidelijk aan wordt het terug stiller. Ik ben er duidelijk overheen maar gezien heb ik (nog) niemand.....Nog een paar mijltjes verder wordt het zicht toch echt slecht en ik besluit op hoop van beterschap, terug naar de kust te varen.
Ik mik op Blankenberge in verband met de stroom.
Na een tijdje wordt het geronk terug wat harder. Daar zijn ze terug ....Er moeten er nu toch enkele echt dicht in de buurt zijn. Plots komt een silhouet uit de mist tevoorschijn... Brr..., die zie ik van dichtbij..... Even later terug eentje, nu vanuit de andere richting... Ik hoor zelfs zijn boeggolf dichterbij komen , maar door zijn misthoorn kan ik hem feilloos ( hoop ik...) peilen en weet dat hij voor me zal passeren. Even overweeg ik ook mijn toetertje boven te halen, maar dit lijkt me belachelijk. Ik kan me niet voorstellen dat er bij die kerels iemand buiten staat te luisteren. Een "Securité" met mijn positie uitzenden evenwel is misschien nog zo dom niet, ware het niet dat ik dit binnen moet doen. Ik heb mijn portabele VHF ook thuis laten liggen... Tsjaa .... Ik chronometreer wanneer de laatste in de mist verdwijnt en doe een kleine berekening... Vijftien knopen (schatting) aan zoveel minuten... Amper een halve mijl. Hmmmm !!!!  Enige tijd later zakt de spanning als mijn dieptemeter aangeeft dat ik de geul voorbij ben. Toch blij .


Ik krijg terug bezoek, maar nu van een gans andere aard. Een koolmees verdorie, Trippel , trippel, eerst op de reling, wat later neemt hij zijn intrek achter de mast. Hij (of is het een zij ?) kijkt me vrank en vrij aan... Zo van.. Hoe zit het ? Zijn we er bijna ? Met zuidenwind "verdwalen" dergelijke vogeltjes geregeld. Als er dan geen scheepje als het mijne langsvaart eindigen ze ongetwijfeld hun vermetele vlucht in het zoute sop, een hapje voor een hongerige  meeuw, of misschien wel een verdwaalde haai, wie weet... Of zouden ze lieve op een grotere boot landen en is zijn bezoek enkel aan de slechte zichtbaarheid te wijten?
Even later is vogel-lief toch terug verdwenen. Ik heb hem niet zien vertrekken en hoop er het beste van. Het ga je goed mijn vriend.....
Dichter onder de kust is de zichtbaarheid wat beter en ik trek nog een paar slagen alvorens terug naar de haven te gaan. 't Was toch wel een leuke dag. Vanaf nu wordt het zeildagjes stelen. De winter staat voor de deur alhoewel je daar vandaag niets van kan merken.

Jean

Brokken en Slips !

Sinds ik met de Billy vaar, heb ik wat betreft brokken niet echt niet mogen klagen. Slips daarentegen ....
Lol.... Goed, serieus nu.... veel pannes zijn er niet echt geweest, wat volgens mij grotendeels aan het goede ontwerp van de Dehler werf ligt. Ook tijdens de zes maanden durende tocht naar Portugal ben ik opmerkelijk bespaard gebleven, op een startmotor voor het Volvoke en een nieuw bijbootje na (alle lijmverbindingen vernield door het zonlicht)

De laatste weken echter lijkt het tij te keren en begint precies het één na het ander te mankeren. Sleet ? Ja, grotendeels...De lijst wordt steeds langer.....de bevestiging van de Giekneerhouder werd er onlangs uit gesleurd op weg van Duinkerke naar hier, het Tricolor mastlicht met leds schijnt "onzichtbaar licht" in het rond en het probleem zit boven, dat wordt mastklimmen... De Navtex is gestopt met ontvangen op zeven september.... Ach, erg is het allemaal niet en vooral elektrocica en boten gaan niet samen, ik heb al een hoop van die dingen terug uitgebouwd  ...straks gaat mijn kortegolfzender voor de winter ook mee naar huis.  Waarschijnlijk verkoop ik hem, ik gebruik hem toch niet (meer) Dat scheelt weer een hoop lelijke sprieten op de boot.en in het appartement kan ik geen antennes kwijt.
Sommige euvels echter zijn nogal dikwijls mijn eigen schuld...zoals volgend verhaal aantoont. ! Dekeyser !
Vorige week zaterdag, eind september, gaan we varen, Corry is matroos van dienst. (...) We komen buiten en er staat een dikke vier, SW en een zeer hobbelige zee. We gaan we nog maar eens windmolentjes spotten. 't Is een doel he ?. Wij komen om te zeilen, waarheen maakt eigenlijk niet uit. Enfin, ik voel me na een tijdje toch een beetje mottig. Raar, dat is lang geleden. Ik zie aan de lijkant de spischoot in het water hangen en neem mij voor hem straks vast te leggen. Straks.....Als ik even later achter het roer kruip, wat water drink en een stukje eet, gaat het geleidelijk aan over. Bij mij is dat zo... raar he ? Oef !  Ter hoogte van de Thornton bank, de molentjes doen nog steeds niet wat er van ze verlangd wordt, - waarom eigenlijk niet ? - draaien we onze kar en gaan met een knik in de schoot terug naar Zeebrugge.  Een grote regenbui ontwikkeld zich achter ons en na een minuut of tien... weg molentjes !. Ook voor ons komen buien hun zwart over de hemel verspreiden. Zeebugge in the rain....Wij zelf houden het, op wat opspattend buiswater na,  droog.  Ik verkijk me echter nogal redelijk op de stroom - als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat ik gewoon niet gekeken heb welk uur het Hoog water is - met als gevolg dat we een stuk te laag uitkomen en moeten opkruisen. Het wordt nog een pittig eindje, één reef in het grootzeil, we hellen in de hevigste buien stevig over maar 't is niet ver meer. Bij momenten zien we +25 knopen wind op de meter... die werkt nog.... allez.... Een vloot wedstrijdboten kruisen ons op hun weg terug naar Breskens. Een mooi gezicht is dat!

Goed, even later zijn we toch binnen. We zeilen nog tot aan de oude muur, maar dan gaat het fokje omlaag en de motor aan. Amaai, het waait hier binnen nu toch wel zo'n 30 knopen. Traagjes glijdt de hangar van de Zeemacht voorbij. Even later kan ook het grootzeil omlaag en hangt links en rechts van de giek op het dek Dit is prutsen en ik neem me voor de Lazy Jacks toch maar terug te monteren - na het herstellen van de giek zijn ze nog niet terug geplaatst. Het is eigenlijk netter zonder, maar ja....
Bij het aanleggen, netjes langs de steiger, slagje achteruit, we liggen bijna stil... het motortje stopt ook, .....wat krijgen we nu ?. Merde, die loshangende spischoot.... in de schroef bij het achteruitslaan.  Dank U Neptunus en andere zeegoden dat dit pas nu gebeurd, als we veilig in de box liggen .... en Jean,onnozel kapiteintje van mijn voeten, je krijgt wat je verdient !
Bon, wat nu ? Duiken he ! Ik mijn droogpak aan. Ai.! Die rubbers zijn ook niet meer wat ze geweest zijn en ik spot al een gaatje aan de voeten. Een paar kilo lood rond mijn buik en hop, langzaam !!! via de zwemtap het water in . Brr ! Koud hoor ! Lucht uit het pak laten via het halsrubber. Duikbrilletje op en langs de vasthangende schoot naar beneden. Een paar wikkelingen zijn er vlug af maar dan zie ik de schoot tussen schroef en zinkanode ( saildrive) vast zitten. Nog een paar pogingen maar ik raak al vlug buiten adem. Raar he ! In een zwembad kun je zonder problemen 50 m onder water zwemmen... Dit duurt toch minstens een halve minuut.! Diezelfde tijd onder een boot in troebel koud water aan een schoot rukken, gaat een stuk moeilijker. Kortom, ik krijg het spul niet los en sta even later hijgend terug aan dek. Droogpak,  mijn voeten, nat tot halverwege ben ik al. Corry wil ook even proberen ...Trekt het droogpak aan en spingt in het water. Oei, ....vergeten de lucht er eerst uit te halen en bijna met de benen in de lucht en hoofd omlaag. ... ja dat is het ook niet he ! Opletten ! Na een paar pogingen ! Niks,  Noegabollen !


We geven onze pogingen op voor vandaag en onderzoeken de mogelijkheden. Een duiker ? 75 Euro moet dat kosten blijkt bij navragen aan de schipper..... Dan maar de kuisbank op...dat is gratis.... eventjes de getijdenkalender raadplegen. 10 oktober is het om 09:30h hoog water, dat is dan wel tot 's avonds 10 uur vooraleer we naar huis kunnen.... hmm.... soit, dat moet het lukken, de schipper trekt ons wel met zijn bootje tot daar.

Op 10 oktober gaan we uiteindelijk toch niet op de slip, maar wordt het  kraanwerk. De kraan is er toch voor een hoop andere boten die besluiten dat het seizoen er nu al op zit en wil ons voor 50 euro wel eventjes optillen....we kiezen voor het gemak en blijven een tiental minuten boven de steiger hangen. Het is nog een heel gesleur om de schoot er uit te krijgen. Dank aan Benoit&Covoor de hulp. Dit ging onder water nooit lukken. De aangroei van de boot is redelijk. Enkel op de waterlijn (ont)sieren wat groene slierten de romp. Het roer is bedekt met een groene slijmlaag maar voor de rest ziet het er goed uit. Spijtig geen foto's van de schroef. Ja, 'k moest ook wat meehelpen he ?

We kunnen weer varen. Dit weekend wordt niets, de weergoden he , mss volgende week.

slukes !


Jean

Naar Engeland of toch maar niet

Begin September, de laatste mooie zomerdagen komen er aan. Het kriebelt om nog wat mijltjes te maken. Nederland? Frankrijk? Engelands witte kalkkust?
Voorbereidingen bestaan er voornamelijk uit, de lege provisiekast van de Billy op te vullen. Behalve een flesje rum, wijntje, biertje wordt ook de minder spiritueuze watervoorraad met een 100tal liter aangevuld. Enkele pilletjes tegen de beestjes erbij. Ik vertrouw de lange leidingen op het ponton niet.
Verder vooral enkele broden, kaas, eieren, spek, sla, tomaten, ajuin, look, wat vlees enfin de gebruikelijk mikmak.....een gerookte ringworst kruidt de lucht in de kajuit met Ardense geuren... Nou ja wat dacht je, de worst komt dan ook uit de handen van een gerenommeerde beenhouwer van het Waalse La Roche. Vorige week meegebracht. Lekker !
Zaterdag en Zondag weinig wind, hoofdzakelijk S 2 à 3, maandag krijgen we een SW 4 à 5 met een belofte naar meer. Het wordt dus richting Frankrijk, mss Dover. Dit lijkt me het meest logische.
Zaterdagmorgen komt Corry aan boord, een hele reeks lekkernijen klingel-klangelend in zijn kitzak. De kruiwagen van de club komt er aan te pas om alles naar de boot te krijgen. Honger zullen we niet lijden ... dorst zeker niet...hihi.
Tegen elf uur zijn we buiten. Scherp aan de wind, een knoopje of 8 à 10 op de windmeter, het gaat net. Met de stroom mee glijden we de lelijke appartementsblokken van respectievelijk Blankenberge, Wenduine, het iets minder verprutste De Haan voorbij. Aperitiefje, jawel, een Ricard -we gaan toch richting la Douce ?....- met een paar schijfjes worst, vervolgens de Atlantic Wall van Oostende, lekkere boterhammetjes met sla, tomaat en kaas. Middelkerke, Westende en verdorie, tegen vijven zijn we al voor Nieuwpoort.
Aiai, de stroom draait, de wind ook, gelukkig in de goede richting en de snelheid over de grond die we missen door de stroom wordt ruimschoots goedgemaakt omdat we nu de grote halfwinder, ons geheim wapen in licht weer, kunnen opzetten. 8 Knoopjes wind, vier knopen snelheid door het water min stroom blijft nog een dikke 3 over. Over de Broers bank, de diepte daalt naar minder dan 2,5 meter.... onder de kiel he ! ....ach wat, het is hoog water en rustig.
Duinkerke nadert, de Franse vlag gaat in het stuurboordswant, na wat gepruts om de kegel eruit te halen. Hebben we in Frankrijk niet nodig.... Spaghettisaus staat al te pruttelen voor straks. Leuk he , licht weer.... De zon gaat schitterend onder ....




Tegen negenen leggen we aan. Lekker eten, wijntje, jaja, het leven van de zeeman is niet mis he ?......

Iets na twaalven start Corry, snipverkouden, een hoestbui die zowat de ganse nacht duurt, ik slaap slecht.... tegen zevenen zijn we op. Spek met eieren en vertrekken maar. Le "Capitain du port" slaapt tot negen uur... ja seg.... zolang kunnen we niet wachten he ?
De zondag wordt een herhaling van de zaterdag. Prachtig weer, vlakke zee en een zéééééééééééééééér licht windje uit zuidelijke richting, die geleidelijk naar West draait. We geraken tot voor Calais, buigen met de wind af naar de Engelse kust en zien in de verte de krijtrotsen van Dover liggen. Op de Navtex komen berichten binnen voor morgen . Dover,Wight, Belgian Coast: SW 5 to 6, occasional 7 en we besluiten onze kar te draaien en met het overgebleven zuchtje West , terug richting Duinkerke te varen. Vandaag vereren we de andere klub (die aan de Bakboordkant) met een bezoek. Pas aangelegd steekt de wind op. En nog geen klein beetje. Hoog gefluit de ganse nacht in de stagen. Bibi ligt natuurlijk weer te draaien en te keren in zijn kazematte. Als ik tegen de morgen mijn hoofd buiten steek, is het niet alleen windstil, naast de boot klinkt ook een luide plons. Maar dan ook echt een maxi plons...een vis kan het niet zijn, ... een zeehond op het ponton ? Corry? Nee, die is het ook niet, die slaapt nog....
Eventjes naar boven om de vuilnisbakken te ledigen. Ook hier weeral geen kat te bespeuren. Douchen kan ook niet, alles dicht. Vertrekken dan maar he ? Op zee staat nu toch een mooie SW bries. Na een half uurtje, zelfs een reefje in het grootzeil, fok op de boom en genieten maar. De snelheid loopt op ..... 5, 6, yesssss 7 kts... De elektrische piloot stuurt. Plat voor de wind werkt de Navik niet zo goed. Met stroom tegen gaat het niet vlug. We gaan terug over de Broersbank. Hoog water.... Het pasje is voor Watjes.... Plots een grote golf, we schieten vooruit, grootzeil komt een eindje naar binnen, valt terug met een klap en ja hoor, De Giekneerhouder is met beslag en al van de giek gerukt.... een gapend gat van zo'n 4 cm .....Aiai, er komt overal sleet op. Met wat touw en knoopwerk hebben we 10 minuten later terug een geimproviseerde neerhouder die nog werkt ook. De radertjes voor een deugdelijke herstelling beginnen reeds te werken....
Voor Oostende wordt het wat kalmer. ETA wordt berekend zo tegen 17:00h...Kwart voor vijf, nog even wachten voor een Ferry die zonodig net op dat moment de haven uitmoet en we zijn er. Een mooi zeilweekend is weer voorbij. De meiskes zijn blij. Een karrevracht eten gaat terug mee naar huis.

Groetjes van Jean en Corry

Logstand: 155 mijl


PS: een weekje later is de giek hersteld. Enkele windingen glasmat/epoxy op een kaalgeschuurde giek ( anodisatielaag verwijderd voor betere hechting) en een strop die de volledige giek omsluit. Ziet er zeer sterk uit.. Zie foto's... ondertussen ook het grootzeilaangrijpingspunt op dezelfde manier aangepast.. Ervaringen met dergelijke herstellingen ? Nou nee, maar wel met de sterkte van epoxy, ik ben er gerust in....



Tornton bank



Oeps, eventjes tot aan de Tornton Bank windmolenkes spotten. Braafjes buiten de demarkatie boeien gebleven, ge kent ons he !
Vraagje, wanneer gaan die dingen nu ook eens draaien ? 36 stuks tel ik er en niet eentje die "Watt-jes " produceert. Hebben we dan echt liever "gebarsten" kerncentrales ?