Oostende, Belgie, 29 maart 2010

Billy is home again.....

Vervoersmaatschappij Altead uit Aartrijke, Ichtegem is van zijn woord. Meneer, Uw boot zal terug Belgische bodem "betreden" voooor eind maart. En zo geschiede...
Na wat gehassel ivm de afspraken met de kraan en een standplaats om nog wat achterstallig verfwerk uit te voeren bij Noordzee kranen, wordt op de valreep een plaatsje gevonden bij Jachtwerf Versluys. Jacky heeft nog een bok en een plaatsje voor de deur is rap gevonden. Veel boten zijn met het begin van de paasvakantie al terug het water in.
Voor alle zekerheid bel ik op 29/3 nog eens naar "planner Yves" en zowaar, de Billy is om 08:15h gespot ( via de GPS tracker van de vrachtwagen) in Middelkerke en kan dus ieder moment arriveren.... Tegen negen uur komt de kraan aangereden doch nog steeds geen boot te zien. Nog maar eens bellen en ja, Billy staat voor ... het Staf Versluys Centrum ??? in Bredene. Mijne frank valt en ik bel de chauffeur dat ik mijn boot niet in het Cultureel centrum , maar wel op de Jachtwerf Versluys wil afgezet zien. Haha, wat een mop. Enfin, een half uurtje later hangt mijn trots in de singles en wordt opgebokt. Er is nergens schade, de mast is perfect ingepakt ( dank je wel Mr Isaac) en tegen 10-nen kan het werk beginnen.
Hummm... Er moet toch nog één en andere gebeuren.
Eerst het onderwaterschip maar eens verder opschuren.. Na een half uurtje zie ik er weer als een blauwe Smurf uit. Leuk. Ik draag wel een masker maar heb mijn handschoenen vergeten. Blauwe pootjes dus ook. In de komende dagen worden nogal wat uurtjes doorgewerkt. Het volledige paasweekend en ook vele avonden ga ik verder. Het is best gezellig op de werf. Er zijn nogal wat bekenden hun trots terug vaarklaar aan het maken. Jan van de Brisinga heeft nieuwe scepters geplaatst en een stuk rot ( staal) weggewerkt. Geen sinecure onder een houten teak dek . Ronny, mijn nieuwe buurman in de RYCO heeft zijn nieuwe aanwinst (Comet) prachtig afgeschuurd en nogal wat nieuwe kabels in zijn mast aangebracht. Johan, mijn andere buurman heeft ook een nieuwe aanwinst, nl een houten 10 m jacht, klassieker tot in de toppekes van haar flanken met nogal wat werk aan. Het volledige interieur moet terug geinstalleerd worden.. Mnjaaa, dat zal nog wel efkes duren. Gelukkig heeft hij nog zijn andere houten folkboat.
Verder is er Alain, die zich deze winter "geamuseerd " heeft met het volledig herprofileren van zijn kiel... ik sta sprakeloos over zoveel minutieus werk, maar daar hoef ik van Alain eigenlijk niet verwonderd over te zijn. Had hij nu nog wat tijd over of wat ? In ieder geval, is de volledige zachte antifouling laag verwijderd en vervangen door een harde soort. Straks nog wat schuren verklaart hij lakoniek.. Ik wrijf eens over de nu al als een "kinderpoepke" gladde romp en vraag me af of hij nu aan het lachen is of niet ! ??
Ook aan de Billy gaan de werken ondertussen door. De saildrive en het roer worden nog van een laagje extra epoxyprimer voorzien, nog wat schuren, niet zo zot veel meer, ik ben sneller tevrden dan Alain en op een mooie dag wordt een donkerblauwe antifouling gezet. 's Anderendaags lamme armkes wrijven om de romp boven de waterlijn in de was te zetten. Het wordt mooi.
Nu nog de mast.. Een nieuwe VHF antenne + kabel, een nieuwe windmeter van NASA ( de oude van Raymarine heeft de geest gegeven en ik kan 4 NASA exemplaren kopen voor de prijs van één Raymarine... pffft .... en allez, ook een Tricolor staat vanaf nu mooi te wezen bovenin, alles met splinternieuwe kabels. Er wordt nog even aan gedacht om ook het "led" ankerlicht bovenaan te monteren maar dit lijkt me een beetje te druk en bovendien heb ik mijn ankerlicht liever wat lager. De oplossing die ik tot nu gebruik, nl. losse montage enkel bij ankeren, met een elastiek boven op de giek gebonden lijkt me eenvoudiger en beter en je hebt er bovendien nog wat aan als je op een donkere nacht even moet pipi doen, .... mnjaaa... te veel details misschien ?
Bij momenten verandert het interieur van de Billy in een slagveld. Even veel keren wordt het zooitje terug opgeruimd.
Woensdag 14 april, iets meer dan twee weken na de aankomst in Oostende, gaat Billy terug zwemmen. Ik bel naar de visserijsluis en we mogen "erdoor" voor de luttele som van € 12, 5 ... " Ze zien zieder zot zekerst ? De sluiswachter heeft zijn orders gekregen van 't Stad !! Niks aan te doen. Een beetje kwaad verlaat ik het sluiscomplex. Dat belooft voor als we "ooit" met de RYCO" moeten verhuizen. Ik hoop op "NOOIT" .... Afzetters !
Er komt verdacht weinig water uit de uitlaat... wat nu weer ? Bij aankomst in de RYCO wordt de waterpomp geopend. De nieuwe propeller ziet er goed uit ... Ik haal voor alle zekerheid nog een nieuwe uit de vorraadkast maar geen "avans".. Het deksel van het pomphuis wordt omgekeerd gemonteerd doch dat lijkt ook geen oplossing. De uitlaatcollector wordt gedemonteerd en zit vol zand en roest. Het ding ziet er eigenlijk niet meer uit en moet zeker vervangen worden. Ik monteer het uitgekuiste ding en vul prompt mijn motor met water. Dichting kapot. Shit! Even draaien zonder uitlaatcollector, Het interieur vult zit met lekkere rook. Enfin, het water is er uit en ik vul preventief de cilinder met Olie.. Nog even draaien en ik bid alle zeegoden ....Hopelijk is dit genoeg en is er geen schade. Stommerik !
Een nieuwe uitlaatcollector wordt besteld. Bwajjaa, ne "gouden" he, je kent dat ! Woensdag wordt het ding gemonteerd. We zien wel.

Jean

Portugal februari 2010

Het nieuwe jaar 2010, zal wat stiller zijn dan 2009 , toch wat deze blog betreft. In tegenstelling tot wat jullie waarschijnlijk van de Billy en zijn crew verwachten, wordt 2010 geen voortzetting van de reis van 2009. Ik heb namelijk besloten mijn boot naar Belgie terug te (laten) brengen, niet over zee, doch wel over land. Een vervoerfirma komt Billy, zowat half maart ophalen om hem enkele dagen later terug van het koude Noordzeewater te laten proeven.
Voor velen onder jullie zal dit wellicht als een verrassing overkomen, maar niet treuren, nieuwe avonturen zijn over enige tijd ongetwijfeld terug in de maak.
24 februari vlieg ik dus met Ryan Air terug naar Povoa de Varzim. Ik heb een afspraak met Mr Isaac, om de Billy te ontmasten en heb verder 5 dagen uitgetrokken om de boot klaar te maken voor transport.
Met nogal wat vertraging, kom ik zowat tegen 9 uur 's avonds op de boot toe. Een ladder is vlug georganiseerd en tot mijn grote opluchting is alles droog aan boord. Buiten giet het en het weerbericht ziet er niet rooskleurig uit. Veel honger heb ik niet meer, ik rol mijn slaapzak uit en onder het zenuwachtige getik en geratel van loshangende vallen op de boten rondom mij, val ik nogal vlug in slaap.
25 februari; aanvankelijk nog regen maar al gauw komt een zonnetje piepen. Ik demonteer de giek, organiseer alle vallen. De mast staat klaar om gedemonteerd te worden en maak een begin met het afschuren van de romp. Verder komt ook het roer aan de beurt. Een paar liter zweet later, ligt alle antifouling in alle kleurkes van de afgelopen lagen/jaren op de grond... ; verdomme dat gaat niet echt vlug en makkelijk ondanks een gloednieuw afkrab-tooltje . Een stuk in de namiddag staat het blad toch volledig blank. Hmm... er zit een barstje in ter hoogte van de roeras. Met de elektrische vijl wordt een grote V naad geschuurd. Zo'n 5 cm breed en ruim een cm diep. Er wordt wat epoxy aangemaakt en een hoop glasmatjes gesneden en het terug opvullen begint. Een plastic zak wordt eroverheen gespannen voor de vorm, met wat tape en nog een extra grote zak daar nog eens overheen, een lampje van 25 Watt in de zak en een rol plaklint verder wordt alles stevig ingepakt tegen weer en wind. Warm en droog is het binnenin, het uitharden kan beginnen.
Verder de romp wat schuren, met masker op tegen het kwalijke antifouling stof, en tegen de avond kan een blauwe smurf eindelijk een doucheke pakken. Boodschappen zijn reeds deze morgen gedaan en de kip, salade, wat brood en een half flesje rode wijn worden aangesproken. Lekker.
De volgende morgen is het aanvankelijk nog droog. Ik wil de schroef demonteren , maar de eindbout houdt er na een halve toer mee op. Volledig vast. Hmm ! Ik probeer nog een en ander maar besluit toch nog maar eens de hulp in te roepen van Mr Isaac. Het eindigt er in dat de bout uitgeboord wordt. Een nieuwe wordt even later met een grijns aangeboden. Op die man kun je een huis bouwen. Alles terug OK. De Saildrive krijgt een nieuwe laag epoxyprimer. In de namiddag begint het terug te regenen, en nog niet zo'n klein beetje. Damned ! Ik verbijt mijn ongeduld en drink een rummeke... of twee... mmm, misschien ws er ook nog wel een derde ...
's Anderendaags storm, in de vroege morgen ga ik zoals vele Portugezen ontbijten in de nabije tearoom/bakkerij tegen de democratische prijs van zo'n 1,4 Euro. Twee lekkere koeken en een grote koffie met melk.
De wind trekt aan, tegen de middag waait het zeker 10 Bft. Overal over het terrein lopen mannen rond met lijnen, boten worden extra vastgemaakt. De masten van de scheepjes in het water liggen soms raar horizontaal, met elke windvlaag wat meer. De wind huilt, schreeuwt; vallen klapperen, tingelenals razend tegen masten. Hier en daar knalt een voorzeilzeil, scheurt plots middendoor, in een mum van tijd volledig kapot. De Billy staat als een paal, met de neus in de razende wind. Ik maak de giek met het grootzeil die in het gangboord ligt voor alle zekerheid toch maar met een lijntje extra vast. Het is moeilijk je staande te houden op het dek. De wind rukt aan mijn zeilpak. Mijn haar staat clownesk omhoog. Er zit niet veel anders op dan de storm uit te zitten. Tegen de avond is de wind al wat geluwd. Nachts valt hij bijna helemaal weg. Ik weet dan nog niet dat een groot aantal huizen in Porto onder water staan en dat diezelfde storm in Frankrijk het leven kost aan zeker 40 mensen, gewoon in hun huis verdronken door het wassende water na een dijkbreuk ten gevolge van het opgestuwde water.
Ik ga in een restaurantje iets eten. Op Portugese wijze wordt je tafeltje volgezet mat allerhande zaken waar je niet om gevraagd hebt. Brood, Mosselen, alijven, worstjes. Als je ze niet wil, raak ze dan niet aan. De kelner haalt ze met een uitgestreken gezicht even later terug weg. Wat een mop.
Geen sprake van de mast vandaag af te nemen uiteraard. De kans is verkeken. Ik vraag Mr Isaac dit te doen na mijn vertrek, als de windgoden wat uitgeraasd zijn. We spreken een prijs af.
De laatste dag alweer in Portugal. Nog wat afspraken worden gemaakt met de werf, met madame Marie van het sekretariaat, de sleutels en papieren van de Billy worden achtergelaten voor de chauffeur. Alles is klaar. Het regent alweer. Ik kan niks doen en voedt mijn ongeduld met gebaal.
Maandag vlieg ik terug naar Belgie, niet helemaal tevreden met het uitgevoerde werk, maar allez, alles is geregeld en ik hoop er het beste van.

Jean