30 juni; 40km fietsen... naar St Nazaire.

Twee maanden l.... jongens, jongens, wat gaat dat toch vlug... Still 4 to go... gelukkig.....maar t gaat toch wel een beetje te rap hoor. Ik ben trouwens ook nog niet zo ver geraakt. Bwaah, kweetniet, valt mee en je kunt ook gewoon alles voorbijvaren natuurlijk maar wat heb je daaraan ? Zuid Bretagne, St Nazaire zit ik nu, aan de oevers van de Loire, de langste rivier van Frankrijk blijkbaar, iedereen kent de kastelen van de Loire, de omgeving van Tours.... dat ik hier ooit aan de monding van die stroom zou zittten had ik nooit gedacht, en dan nog met de boot.. Zo enorm breed is die monding eigenlijk niet, zoiets als de Schelde te Breskens. Ja slimmeke das ook de langste rivier ... van Belgie dus wat had je gedacht ?
Dat ik hier met de Billy ben is eigenlijk niet helemaal correct. Billy ligt te rusten in de haven van Pornichet, zo'n 20 km verder. Ik ben hier met de fiets. Deze morgen gehuurd voor de ganse dag ( €10) en vol moed langs de oevers naar het oosten gereden, steeds het water volgend. Een mooie rit. In St Nazaire ga ik , uiteraard naar de haven kijken. Grote zeeschepen lopen hier binnen. Scheepswerven, in ééntje ervan hebben ze net een appartemenstgebouw af ( zie foto)... Wat een onding en daar moet je dan ook nog op vakantie mee gaan ? Kun je dan niet beter in Blankenberge op de dijk verblijven.?
In een oude bunker, een sluis eigenlijk, omgebouwd door de Duitsers gedurende de tweede wereldoorlog is het onderzeebootmuseum gevestigd. Daar ligt ook de Espadon, eens Frankrijks trots op duikbootgebied, en bovendien open voor bezoek. 't Is een groot ding hoor, 70 lang, 19000 ton staal en techniek, 8 lanceerbuizen voor torpedo's, aangedreven door elektrische motoren. Bon, ik ga eens binnen en krijg een apparaatje met koptelefoon, geen boe of ba... in het Frans dus. Ik pruttel niet tegen en luister met een half oor wat het apparaat mij allemaal wijsmaakt, "duik" ondertussen de duikboot in, van achter naar voren. Met deze sigaar zijn ze drie keer rond de wereld gevaren (totale afstand) , bleven ze meestal zo'n 45 dagen per keer onder water, maximum met 65 man aan boord... amaai, waar legden ze die allemaal ? s'Nachts werd overal rood licht gebrand, overdag wit, dit om de bemanning toch een gevoel van dag en nacht te geven. Voor de radioamateurs onder ons een fotootje van de kamer van de Marconist met zijn diploma van radio-operator.....
Mooie, nee, eigenlijk eerder speciale site daar rond die sluizen. Een combinatie van scheepswerven, musea, sluizen, toerisme, een beetje onwerkelijk. Inderdaad niet echt een jachthaven; er liggen wel wat bootjes, sommige gewoon aan de kade, sommige aan een ponton waar blijkbaar toch water en stroom is. Douches ? Yachtclub ? Niet gezien.
Ik ga ook nog even naar het station zoeken, welke toch ook op een twee km van de haven ligt dus ik blijf gewoon lekker in Pornichet en kom Cory hier morgen ophalen met de trein. ( 10 minuutjes van Pornichet)
In een elektronica winkel koop ik een nieuwe USB naar serieel omvormer. Die aan boord van de Billy, gebruikt voor de AIS heeft de geest gegeven. t Wil niet echt meer vlotten met die AIS precies he, de hele lijn werd zo ondertussen vervangen. Antenne, toestel zelf, antenneswitch nu nog die omvormer... Ik krijg de oude niet meer geinstalleerd en ik wil de AIS absoluut operationeel als we de oversteek naar Spanje doen. AIS:voor de niet zeemensen onder jullie; Automatic Identification System; dient om de andere schepen rondom ons te detecteren en hun ligging tov de Billy op mijn PC scherm/plotterprogramma te plaatsen. Op dit plotterprogramma zie ik dus de zeekaart, de eigen positie en ook de positie en gegevens zoals naam, koers, snelheid, afmetingen van de andere schepen rondom ons. Een soort radar dus. Het systeem heeft wel enige beperkingen; zo voorziet het zeevaartreglement enkel een verplichting om het systeem te voeren voor schepen > 300.000 ton. Vissers voeren het systeem dus niet wat jammer is. Ook de meeste jachten beperken zich tot het enkel ontvangen van de signalen en zenden zelf niks uit. Hoedanook draagt het mijns inziens enorm bij tot de veiligheid, zelfs al is het enkel een ontvangstsysteem zoals op de Billy. Ik herinner me vorig jaar op een donkere nacht voor Boulogne een Fast Ferry op ramkoers aan een snelheid van 35 kts. Op mijn scherm zag ik dat het om de "Speed One" ging en ik heb een oproep gedaan op de VHF op knaal 16. De man op de brug kon mij geruststellen en bevestigen dat hij mij gezien had... Oef !
Goe, ik heb gegeten en gedronken op een leuk terrasje op de dijk en spring maar weer eens mijn velo op; terug naar Pornichet, nog 20 km ... bergop en bergaf. Ik volg gedeeltelijk het coastal path. Zeer mooi, overal inhammetjes en strandjes maar met de fiets ivm de vele trappetjes eigenlijk niet doenbaar. Zweet, zweet....

Terug op de Billy krijgen we een regenbuitje... van de warmte wss en het koelt een beetje af dus OK. Ik ga straks boodschappen doen en mijn fiets ook voor morgen bespreken. Ik ga dan eens de andere richting uit. La Baule en verder. 's Avonds dan Cory ophalen en dan zijn we weer met zijn tweeen
Deze avond nog eens mijn radio aansteken en eens zien of Belgie nog bereikbaar is ...

Daag

Jean

29 mei; van Piriac naar Pornichet; 21 Mijl

'k weet het , 21 Mijl is niet veel, maar ik heb ze wel volledig gezeild, onder een stralende, bakkende, schroeiende, mij bijna levend verbrandende zon. Achtereenvolgens ging het grootzeil, de fok, even later de grote Genua en om af te sluiten, het geel/groene monster omhoog... meer heb ik er niet, ja, nog een stormfok, maar dat zou ongepast zijn vandaag. Ik denk niet dat de wind boven de 10 knopen geweest is, echt een janettenweerke dus...Net vóór Pornichet ligt nog een coconut eilandje mooi te wezen, ik daar naartoe dus. Zwemmen ? Bweuh nee, te koud. Morgen misschien hier eens terugkomen. Ze blijven mooi weer voorspellen. Misschien een onweertje vanavond.
Pornichet, ten oosten van de mondaine badplaats La Baule en ten westen van St Nazaire, heeft wel iets... vind ik. 't Is weliswaar een moderne marina, er is een verschrikkelijk lelijke dijk met hoge appartemenstbouw, misschien doet het mij gewoon aan onze Belgische kust denken die ik al 2 maanden niet meer gezien heb... snik, snik... maar 't was een vriendelijk dingske achter de receptie, ze had in Bxl gestudeerd, ze kende Gent en Brugge en zelfs Oostende wist ze liggen. Bredene daarentegen was een beetje te veel van het goeie, alhoewel, Bredene... wie kent er nu ons onvolprezen naaktstrand niet.... alhoewel je daar in het buitenland, en al zeker in Frankrijk niet mee moet uitpakken...
Verder een super uitgeruste marina met propere douches, een ligplaats op de steiger voor boten onder de negen meter, 't gewoon volk dus, overal terrasjes. Mnjaa !
Na de administratie ga ik een wandelingetje maken. Bureau de toerisme voor een plannetje. Onderweg kom ik een café tegen waar warempel deze avond Salsales gegeven wordt... doen ? Mmmmm ! We zullen zien.
Ht station is niet veraf. Ik informeer even en de TGV van Cory stopt niet hier. Een mogelijkheid is dat ik hem ophaal in St Nasaire ( 10 minuten met de tjoek) en dat we dan samen hierheen komen. Ik kan ook met de boot naar St Nazaire maar dan moet ik door de grote zeesluis, niet direct mijn favoriete bezigheid solo, alhoewel ik het al verschillende keren gedaan heb, maar er zijn in St Nasaire eigenlijk geen faciliteiten voor jachten. Er "zou" een ponton zijn waar we "getolereerd" worden als ze het ponton niet voor iets anders nodig hebben. We zullen zien...
Momenteel op een terrasje... allez gij ? op internet. Ja, maar een zwakke verbinding. Vliegt er om de haverklap uit en mailen gaat niet... of ligt dat nu aan de BGC skynet server die er voor gekend is niet van de rapste te zijn... niet neuten he ?
Daag
Jean

25, 26 en 27, 28 Juni La Trinite - Vannes - Piriac

Amaai, al weer 3 dagen geleden dat ik iets op de blog gezet heb. Ik begin slechte manieren te krijgen. Alez vooruit dan, ....
25 juni; la Trinité; Sonja en Charlie komen vanvond eten... wat dacht je... een Tajine uiteraard. Leuke avond gehad, nadien wat koffie gedronken wat voor Erna aanleiding was de ganse nacht geen oog dicht te doen. Tsaa, ook geen goed idee natuurlijk. Enfin ! 's Anderendaags gaan we terug naar Vannes, ik met de boot, Erna met de bus. Gelegenheidsbemanning Charlie is met Sonja deze morgen met zijn Mobil Home naar Vannes vertrokken, teruggekeerd met de bus, en zeilt mee.
Ik heb de grote Genua (halfwinder) omhoog getrokken op zijn roller... er is toch weinig wind, en hij zit bovendien West, dus dat moet lukken. La Trinité, vaarwel... Nog maar pas op zee, en er blijkt toch een redelijk briesje te staan. 16 kts, dus veel te veel voor die grote lapzwans van een Genua... opollen is er niet meer bij, dus een gevecht om het spul omlaag te krijgen. Klein fokske erop en das een stuk beter. We lopen zowaar een knoop of zes, rond het eilandje, hop, een gijpje en we spoelen de Morbihan binnen. We hebben genoeg tijd, dus geen motor en alles op zeil. Ile des Moines, stroom, stroom....tegen zessen liggen we voor de brug van Vannes. Avondmaal, eerst een aperitiefke, dan elk een 25 cm stokbrood, met sla, tomaat, radijs, opgesmukt met een lekkere Franse Brie..en een glaasje wit, lekker gekoeld met een ijsblok in een waterfles, gekocht in de “super-marché” gisteren. Houdt toch wel een dagje of zo. Eenmaal gesmolten kun je hem nog leegdrinken ook, want gemaakt met drinkbaar water.. Leuk en goed idee
Tegen achten liggen we net voor de Capitainerie. Erna is er ook al. Morgen vrijdag nog een dagje, maar zaterdag treint ze terug naar huis, Zoefwaards ( Zoef is onze kat, die binnenkort een zusje krijgt, een zwartje met witte neus, ik moet nog een naam bedenken.... Zwitje ?)
26 Juni, we gaan wandelen langs de Morbihan, prachtig mooi is het hier. springtij vandaag. Superhoog water dus, maar ook super laag en dat zullen sommigen in de haven geweten hebben.
Als we op zaterdagmorgen, vroeg, want Erna haar trein vertrekt om 08:00h , opstaan, is er precies een tornado gepasseerd in de haven. Alle boten aan het “ponton des visiteurs”, behalve de Billy en nog een paar anderen, wij hebben chance en liggen in een diep gedeelte, hebben serieus slagzij gemaakt wegens extreem laag water in de jacchthaven, veroorzaakt door het niet werken van de sill. Al het water is uit de haven weggelopen. Hier zullen toch wel een paar serieuse schadeclaims van komen. een prachtige Halbergg Rassy ligt zowat op zijn zij, een motorboot ernaast ligt de andere kant op, naar we later horen zijn zijn volledige mazouttanks in het interieur gelopen; Amaai, dat zal ook goed rieken....De bemanningen worden opgevangen in de Capitainerie. Ontreddering…..
Wij dus om 0700h naar het station, Erna's trein is op tijd. Stop, deurkes open, bagage inladen en weg is ze. Ik ben terug alleen. ... en op zoek naar een kapper. .. het is zaterdag, en ze zijn allen druk bezet.. een volgende keer dan maar;
Ik loop nog even de markt rond, koop wat kersen, een sla, wat radijzen, een sossiesse, maar het boeit mij niet meer zo. Ik trap het hier af, ik krijg de kriebels, ik wil zeilen. Tegen halftwaalf smijt ik los; het kanaal door, tegen twaalven draait de brug.... raar, die Morbhan wodt steeds kleiner...zal door de gewoonte komen zeker, het is nu ook al de vierde keer dat ik hier doorheen zeil…
We zitten vlug op zee .Ik zie op een moment 12 !!! knopen op de GPS, daar waar onze snelheid door het water 5 knoopkes is. Hier moet je dus niet op het verkeerde moment naar binnen of buiten willen zeilen. Dat gaat gewoon niet.
Toch weinig wind hier, en warm is het ook wel. Ik schat 25 °C. Scherp aan de wind, das dus de gewone fok en grootzeil. Koers 105° naar Piriac. Ik was daar zo’n 15 jaar geleden op een Europees kampioenschap Fireball. Geen potten gebroken toen. Er was veel wind en ik zeilde met gelegenheidsbemanning Piet. Ik kan me niet herinneren ooit méér gezwommen te hebben. Ik had toen pas mijn nieuwe Winder (boot) en ik herinner me vooral veel de onderkant ervan gezien te hebben… en glad dat die was !!!
Goed, niks van dit alles dus momenteel. De wind ruimt wat en al vlug kan ik de halfwinder opzetten. Dat maakt een stuk in snelheid en we hebben bovendien stroom mee. Een Pogo 6.50 vaart voor mij en het lijkt er warempel op dat ik die inhaal wat mij een beetje straf voorkomt. Das toch een superlicht bootje en zou volgens mij toch een stuk sneller moeten gaan ? Nee ?
Enfin, ik loop hem dus voorbij en krijg zelfs geen groet. Tsjaa, ik zou ook pissig zijn als ik met zo’n koersbak vaar en voorbijgestoken wordt door een bovendien te zwaar geladen toerboot.
De wind ruimt nog wat verder en mijn concurrent zet een “blaaafte” van een spi ( ne hele grote). Jamaar, gij nie he makker ! Op de Billy wordt de grote Genua opgerold en de geel-groene “geprepareerd” …vlug, vlug, ja seg, eens een wedstrijdzeiler, altijd een wedstrijdzeiler he, en hop, hij gaat onverwijld omhoog. Alles zit goed en op het moment dat mijn concurrent mij zo ongeveer voorbijgaat, staat hij. Wij gaan weer een “ieteke” vlugger, ook iets scherper en ik laat de Pogo verslagen achter. Dit is volgens mij toch niet normaal hoor. Die heeft zeker een emmer aan zijn boot gehangen ? Nog 10 mijlkes naar Piriac…..
Ik krijg een ligplaats toegewezen door een man in een motorbootje in de toch al volle haven, Mooi stadje, Piriac, is zeker een geducht kandidaat voor een hoofdprijs in de “Ville Fleuri” competitie. Er zijn wat winkeltjes, leuke terrasjes. Morgen wordt er absoluut geen wind voorspeld en ik besluit hier een dagje te blijven. Ik ga nu wel supertraag he ?
Woensdag komt Cory ( met één r) naar St Nazaire, dat ligt hier zowat achter de hoek. Pornic ligt nog een klein eindje verder, daar wil ik graag op 3 juli zijn . Dan nog les Sables d’Olonne, Ile d’Yeu, en dan nog Ile de Ré…. Vandaar een grote oversteek naar Baskenland (150 Mijl) want de kust tussen Ile de Ré en Biaritz is niet zo interressant en er zijn bovendien weinig havens ( plat en zandstranden zoals bij ons, maar geen appartementenrijen… gelukkig.)
Voila, we zijn dus weer bijverteld. Ik zit momenteel op een terrasje achter een koffie. Er is een beveiligde Wifi , hier op het terras, maar blijkbaar voor mij niet bruikbaar want ze “weten” de code niet. Goed,, één koffie dan maar….

Straks ga ik zwemmen…. Het is heet, ik denk dat we vandaag de kaap van de dertig halen…

Daag,

Jean









22,23 en 24 Juni; terug naar la Trinité.



Omdat er in heel Vannes geen enkele fiets te huur wordt angeboden en wij wat betreft stappen een beetje gehandicapt zijn ( ik toch) gaan we iets anders doen. We varen, s' avonds nog (17:30h) de Morbihan op. De planning is gewoon onderweg op een boeitje gaan liggen, en dan morgen naar La Trinité te gaan.
We hadden vorige week met Eva en Johan wat weinig tijd, maar ik wil de Menhirs van Carnac ook wel eens zien. Zwaar probleem is dat Erna met de boot mee moet over zee en dat blijkt een dobber te zijn ondanks de weinige wind en bijna niet bestaande deining. Enfin, we geraken er... alhoewel....
Toen we vertrokken uit Vannes had ik al zo'n gevoel dat er iets op mijn maag lag. We hadden 's middag s in een restaurantje gegrillde sardientjes gegeten, die trouwens wel lekker waren, maar die nu met de avond plots niet helemaal dood leken. Toen we om 20:00h of zoiets aan een boeitje gingen liggen naast het eiland "Ile des Moines" bleek het allemaal nog met een sisser af te lopen alhoewel ik mij van het avondmaal grotendeels onthouden heb.
' Nachts echter bleken die verdomde sardientjes toch weer op te spelen en tegen twaalven was het zover, ze wilden zonder pardon terug het ruime sop in... en zo geschiede... tot drie keer toe die nacht hing de schipper aan Stuurboord overboord over de reling.
Erna heeft zowat doodsangsten uitgestaan alleen al door het idee alleen op een schip over te blijven, met een zieltogende kapitein aan boord, in har eentje op de' woeste baren van de Morbihan, met het dichtsbijzijnde schip zeeeeeeeeeeeekerst 20 m van ons verwijderd... aiai......
Goed, na een zware nacht dus de lijnen los en weg... op motor. Terug het vaarwater in. Het moet zijn dat mijn opmerkingsgeest toch door de doorwaakte nacht wat vertroebeld geraakt is, feit is dat ik de tweede groene vaarwaterboei, met vertikale pijl niet gezien heb een gewoon tussen de twee op 20 m van elkaar staande boeien doorvaar. Gevolg; de kiel ( gelukkig slechts even) raakt een onder water liggende rots. We zijn er direct over, het is niet erg maar het blazoen van de kapitein is voor de tweede keer in nog geen 12 uur tijd bezoedeld... Tsjaaa....
Goed, wij de Morbihan uit dus, we worden eigenlijk gewoon door de ebstroom uitgespuwd. Nog een mijltje of vijf, langsheen een eilandje en wat rotsen boeikes pakken en vooral respecteren ( één keer is genoeg vandaag) en we varen La Trinité binnen. De grote Cat ligt er nog steeds, Marc met zijn 60 voeter Safran is niet te bekennen.
We informeren bij de Capitainerie voor fietsen, blijkt dat ze besteld zijn voor gebruik door de ""visiteurs de la Marina, maar pas over 14 dagen geleverd worden. "Vous avez des autres adresses mademoiselle" ? Non-non monsieur, pas a la Trinité..; Kreun...
Een madammeke die ook haar rekening wil betalen geeft ons de goede tip naar Carnac te gaan met de bus. Daar zijn vele verhuurbedrijven. Doen we ! Merci !
Zo komt het dus dat we tegen 15:00h met een tandem (!) de sites van de menhirs, megalites, Cairns, les alignements afrijden. Valt nog serieus tegen zo'n tandem, of komt het door de vele heuveltjes hier, de hitte, of zijn het toch weer die verduivelde sardientjes die opspelen ?
Vanavond vroeg in de kip, we zijn beiden bekaf.
Woensdag vandaag. Sonja en Charlie, op verlof met de mobilhome in Bretagne komen vanavond eten op de Billy. Wij gaan vandaag nog eens de kust afrijden met onze tandem. Het gaat al iets beter dan gisteren, de coördinatie lukt iets beter maar toch een wringgeval hoor, zo’n tandem. Vooraan gaat het nog maar achteraan heb je telkens de neiging mee te sturen en dat gaat niet want je stuur staat vast. Raar gevoel. Soit, de kust is hier prachtig maar het is weeral verschrikkelijk warm en dus moet regelmatig gestopt worden voor een terrasje… Ook leuk natuurlijk.
Het laatste stopplaatsje dient voor de blog….uiteraard
Morgen solo naar Vannes terug, Erna ziet het niet meer zitten en gaat met de bus.


Ook een leuke mail ontvangen van Aude en Bernard , (eerste en laatste foto van dit artikel door hen gemaakt) sympathiek zeilduo die ik kruiste in Concarneau en waarbij ik een gezellige avond aan boord mocht komen dineren. We hebben afgesproken in hun thuishaven Pornic, waar ik over een goeie week met Corry wel zal passeren.


Corry komt dus inderdaad van 1 --> 15 juli meezeilen met de Billy, Leuk, goeie crew en bovendien een formidabele kok aan boord, kan ik nog meeeeer niks doen.

Daag

Erna en Jean








20 to 22 juni ; Vannes, zeilkalender

Zaterdagmorgen, valizekoers..... Johan en Eva gaan naar huis met de trein van 10:00h, Erna komt aan zo rond 1300h....
Ik neem afscheid van mijn crew, we hebben een leuke week gehad en ga eens rondlopen in het stadje. Het is druk, marktdag in de nauwe straatjes... Leuk. Ik koop nog wat fruit, een brood, ingredienten voor de verplichte Tajine ( gereserveerd) voor vanavond en ga nog eens terug naar de boot . Alles is opgeruimd en netjes....
Tegen halfeen vertek ik naar het station, het is een klein halfuurtje stappen. Onderweg koop ik nog een bloemetje. Allee vooruit....
Stipt om 13:10h komt de TGV uit Parijs het station binnendenderen. Ik kies voor de achterkant van de trein. Erna stapt uit aan de voorkant. Eventjes paniek omdat ze mij niet ziet. Er stapt hier toch veel volk uit. De trein rijdt verder door naar Quimper.
In de namiddag gaan we het stadje verder verkennen. Morgen gaan we een fiets huren en in de Morbihan wat rondwareren. Ik koop een kaart en zie overal fietspaden gemarkeerd. In het toerismebureu geven ze ons een adres waar fietsen te huur zijn. Overal in de straten zijn overigens ook speciale huurfietsen standplaatsen, maar geen fietsen. Er staat een telefoonnummer op maar niemand neemt op. In de Capitainerie weten ze mij te vertellen dat het systeem nog niet operationeel is. Tsjaaa, 't is nochtans reeds zomer ? Alez, morgen toch ?
Zondagmorgen dus naar de fietsen verhuur... dicht. MAis monsieur, c'est dimanche !!! weten ze mij in de charcurterie naast de deur te vertellen... Je seg ! Morgen dan he ?
We gaan wat wandelen, niet te ver maar het gaat. In de namiddag wat luieren en een toerke met klein Billietje, ook al niet ver want de lock is dicht en we kunne de Morbihan niet op. 's Avonds is er "music a Vannes"... een formidable muziekfestival in de nauwe straatjes van de stad. Overal staan bandjes, spectakel, een dansschool geeft demanstraties Salsa en TRangodansen. Vooral de Salsa is zeeeer indrukwekkend. We hebben nog een lange weg af te leggen. Als ik terug ben in november plannen we terug Salsa lessen te volgen. Normaal gaan we naar niveau 3, maar misschien beter niveau 2 terug opnemen. Bajaa, de helft al terug vergeten heb ik gemerkt.
Goed, maandagmorgen dus terug naar de fietsenverhuur.... Blijkt dat er geen fietsen klaar zijn en dat de messieur achter de contoir n'a pas le temps... Das duidelijk dus.
Goed, we hebben het hier in Vannes dus wel gezien voor even en vertrekken met de Billy. We gaan een toerke doen in de Morbihan. Het is kalm weer en dt zal dus wel luken voor Erna. Als het kalmkes blijft zouden we zelfs nog eens naar la Trinité kunnen gaan. 't Is eens iets anders. We zullen zien.

Bon, de planning voor de komende maanden zal ik ook nog eens op de blog zetten. Ik kreeg een telefoontje van zeiler Corry dat zijn rug in zoverre beter is dat hij het wel ziet zitten terug een stukje mee te varen. Juli en augustus zijn er nog verschillende data vrij, september wordt misschien iets moeilijker daar Sam en en Ben elk een afzonderlijke week met hun vriendin zouden komen, maar ook daar is wel nog een weekje vrij te vinden.

Tot laters dan... Corry, ik bel je deze week wel eens op.

groetjes, Jean








19 juni; van La Trinité naar Vannes, Golfe du Morbihan

't Zal weer een verschrikkelijk stuk varen zijn vandaag; zeker 10 mijl over zee, en misschien ook nog een mijltje of 7, 8 binnenwater, la Golfe du Morbihan, berucht voor zijn felle stromingen.
Ik ben weeral eens vroeg wakker en ga brood halen. Ontbijt om 08:00h, daarna nog een klutske oesters halen in de viswinkel/vishallen juist bij de jachthaven en klaar zijn we, weliswaar na de ochtendgymnastiek met Eva als Goeroe op het ponton. Een paar Franse bemanningen zitten het hele gebeuren een beetje argwanend te bekijken; zo van; gekke Belgen ...
Geheel volgens planning varen we uit rond tienen. Achter ons komt de zestig voeter Safran, 3e in de Vendée globe, boot van Marc Guillemot als ik het goed voorheb, hij die op de eindmeet Samantha Davis van het podium bonjourde op één uurtje verschil, op motor. Fototoestellen bovenhalen en een paar kiekjes schieten. Toch indrukwekkende boten hoor. Even later gaat zijn zeil omhoog en ik kan het niet laten hem een bakboord aan zijn broek te lappen …. Grapje ….. We varen gelijk op en zoveel harder gaat hij toch niet .. echt waar. Even later gaat bij hen aan boord een verschrikkelijk lelijke zwarte Gennaker omhoog en ja, ik moet toegeven, nu gaat hij wel ieteke sneller…. En is binnen de kortste keren aan de horizon.. bon, dat hebben we dus ook weer gezien.
Ook bij ons gaat de spi omhoog, tot we ter hoogte van de ingang van de Morbihan komen. De wind neemt opeens snel toe en de Geel/Groene vedwijnt weer in zijn zak. Fokje omhoog, tedju, het begint met deze crew allemaal wel ergens op te trekken hoor. Alles gaat vlot, er zitten geen vallen gedraaid, iedereen weet alles staan. Spijtig dat dit de laatste dag is want Eva en Johan gaan morgen terug naar het koude Belgie. Erna komt hun plaats innemen en we zullen hier de streek wat verkennen.
Goed, we spoelen dus de Morbihan binnen met een snelheid van zo rond de tien knopen over de grond. Er is bijna niet meer te zeilen door de enorme wervelingen in het water. De ene keer gaan we naar rechts, dan krijgen we weer een smeet naar links, enfin, na een half uurtje laten we de fok maar zakken en neemt meester Volvo over.
Tegen de middag mag Billy even een dutje doen aan een boeitje, we zijn toch nog wat te vroeg , en ik mag onze baguette bereiden. Sla, een enorm lekkere lopende geitekaas en een beetje honing. Lekkerrrrrr ! Het zonnetje schijnt en het is hier lekker warm.
Een uurke later alles los en op grootzeil alleen verder. Je moet hier wel een beetje de diepte en vooral de beboeiing in de gaten houden hoor want overal loeren ondieptes.
Tegen halfdrie liggen we vast aan de zijkant van een grote Bavaria 46 voeter met Engelse bemanning. Zij hebben ons gezien op de ankerplaats op Ile Houat, lagen blijkbaar net naast ons.. Wij hebben hen niet gezien… valt ook niet op he , zo’n Bavaria 46……
Om 1500h gaat de brug open en krijgen we onze ligplaats voor een paar dagen. Billy ! Emplacement 215 svp…
Eerst iets drinken en dan gaan we Vannes verkennen. Leuke stad, met omwalling, super nieuwe Capitainerie, nog geen WIFI, zijn ze aan bezig.… t Zal hier wel een tijdje uit te houden zijn denk ik zo.
Johan en Eva willen mij nog tracteren in een restaurantje op een “fruits de Mer”… Leuk, maar als we even later een viswinkel passeren kunnen we het toch niet laten en kopen we een flinke zak levende Langoustines en we krijgen er zelfs een zak ijs bij…. Om onze eigenste witte wijn te koelen in restaurant Billy… das eigenlijk even leuk.
Eerst een aperitief en dan gaan de jongens de pot in. Even opkoken en klaar. En lekker dat dat is. Tegen tienen volgt nog een korte Salsa les op het ponton. De voorbijgangers vinden het ook wel leuk.

Tot later,

Jean

18 Juni; naar Hoëdec en La Trinité sur Mer

Als ik ‘s morgens wakker wordt… o Horror ! Regen ! Das ook wel efkens geleden. Rap eens naar het weerbericht geluisterd en die mannen hebben meedelijden en spreken al terug van opklaringen voor deze namiddag. Weinig wind, beetje mist en tegen de avond zo’n 4 Boforrekes uit het NW-ten. Kan ik mee leven en we bersluiten nàg even een eilandje aan ons palmares toe te voegen. We verlaten de ankerplaats op Ile Houat en richten de steven van de Billy op Hoëdec; Tamelijk nabij, op zo’n 4 mijlkes. We terkken de spi want het is ruim en lopen met dit licht windje toch zo’n 3 knopen. Het wordt terug warm. Daar is de zon terug. Rond Hoëdec liggen indrukwekkende rotspartijen en terug fantastische stranden. Ach, we hebben er al zo veel gezien en besluiten te gijpen en naar het vasteland terug te zeilen. Het is mooi geweest. La Trinité sur Mer is het doel. We willen wel eens een doucheke, verse kleren en de boot wat oppoetsen. Bovendien is onze watervorraad op . 140l water sinds zondag….
La Trinité is een echt zeilcentrum. Er liggen een paar zestig voeters, een paar open veertigs, Gitane, de enorme cat bekend van een paar recordpogingen en waarschijnlijk hebben we de helft nog maar gezien. We maken een wandelingetje en eten als echte toeristen een ijsje. Bij een lokale visser die zijn vangst nog verkoopt op de kaai, nemen we twee krabben mee (spinnekrabben) en wat kleine St Jacobsschelpen.
DE St Jacobsschelpen worden gekuist en klaargemaakt, gebakken in wat olijfolie, met wat zout, peper en een teentje ( of twee… nou ja, drie) look.
Een dikke boterham, in drieën gesneden wordt ook wat geroosterd in dezelfde pan en neemt de olijfolie en looksmaak op…. ‘k Weet-niet… Johan en Evan vinden het wel lekker want ze zijn verdraaid stil. Een glaasje witte wijn erbij….Ja seg, en mijn dieet…. ? Volgende week terug verder doen hoor, nu even niet.
Het krabbenduo wordt gekookt in een sopje van water, ajuin met wat kruiden en even later ook verorberd… Voila, we kunne er weer tegen voor even.
Morgen gaan we naar de Morbihan, Vannes is het einddoel, Eva en Johan gaan zaterdag naar huis met de trein. Erna komt een weekje vakantie nemen.
Spanje ? Eerst nog de rest van Bretagne bezoeken en dan vanaf Ile d’yeu gaan we er eens aan denken een gote(re) oversteek te plannen. We gaan dan naar Baskenland… doet me er aan denken dat ik ook nog een Baskenvlag moet kopen.

Groetjes,

Jean

17 Juni; Ile Houat

Radiocontact met Charlie met Oostende Radio verloopt goed. Ik zink soms wat weg in de ruis ginder maar de ontvangst hier is schitterend. Charlie en Sonja komen volgende week onze kant uit op vakantie met de Mobile Home en ik spreek af dat ze ons op een avond komen bezoeken. Volgende week is Erna er ook terug . We hebben zaterdag afgesproken in Vannes, de Golf de Morbihan.
Er is nog net brood genoeg voor een ontbijtje, maar gaan even aanleggen in het dorpje Sauson. Boodschappen doen dus. Johan en Eva nemen het bijbootje en ik zit op de Billy de blog wat bij te werken. We hangen aan een visitor mooring en verwachten hier maar een uurtje te blijven. Straks vertrekken we naar één van de eilanden voor de kust van Presqu’ile de Quiberon, Ile Houat en Hoedic en gaan terug op anker, want er zijn geen echte havens. Ons eens wassen zou wel een luxe zijn en ik zal eens zien of ik de zonne-energie douche aan de praat krijg. T Zal afhangen van de hoeveelheid water dat we nog in de watertanks hebben zitten. De kapitein zal streng zijn maar rechtvaardig en voor een eerlijke verdeling zorgen.
Tot straks…. Sorry, hier geen internet dus de blog moet wat wachten….
Als we vertrekken van Belle Ile, weer een paar kilootjes zwaarder, de boodschappentas was rijkelijk zwaar,er is weinig wind. Tich zeilen we. Grootzeil en fok, het is nogal scherp. … De uren gaan voorbij en over de middag wordt weeral eens een rijkelijk belegde boterham tevoorschijn getoverd. Sla, Tomaat, een soort vlees. …. Tiens wa’s dat ? Rillettes…Bwaah ja, lekker….
Tegen vieren, we zijn dan al dicht bij het dichts bijzijnde eiland Ile de Houat, halen we de gevreesde geel-groene nog eens tevoorschijn. We schieten direct in plané….
We zeilen langs het bekende strand van het eiland ( Copacabane… had je gedacht) en gaan het havnetje ens bekijken. De boten liggen er opeengepakt aan boeitjes voor en achter. Niet ons ding en we gaan terug naar het strandje. Daar liggen we ook wel niet alleen, maar het is hier groot genoeg….
Ok, het anker erin en peritieven dus. Een flesje bubbels, een worstje, olijfje en kaasje. Eva is kok van dienst. Een voorgerechtje bestaande uit asperges, ik toon mijn van Piet afgekeken kunsten door voor elk een eitje te pocheren. ( wat hebben we nu geleerd Eva ??), een eitje dus en een mespuntje mayonaise.
De plat de Résistence is een fabrikaat op zich. Linzen, kip, pepers en een massa kruiden. Lekker hoor….met een stukje brood. Even wordt nog over en dessert nagedacht maar het is genoeg geweest.

Weeral een dag voorbij in het paradijs…….

16 juni; rond Belle Ile…

Dit eiland heeft de naam een van de mooiste natuurfenomenen van de Franse kust te zijn. Inderdaad, mooi is het hier wel. Na onze kloof van gisterenavond gaan we de volgende morgen de meer in oostelijke richting gelegen inham ook eens onderzoeken. Ook mooi, alhoewel niet zo indrukwekkend…. We worden al een beetje blazé…. De wind is zacht, zeilen proberen we wel doch dit lukt niet altijd, en enige motorassistentie is nodig. Aan de Oostkant van het eiland gaan we voor anker in Port An Ro, en gaan zwemmen. Brrr… toch nog fris hoor. Na een paar pogingen geraak ik er toch in en zwem even tot op het lokale strandje.. tussen de kwallen, van die griezelige, gifpaarse en van ragfijne tentakels voorzien beesten. Brrr…
Goed, de kersen zijn op en we gaan verder. Er is warempel een zeebriesje opgestoken en we zetten de geel-groene, wat altijd garant staat voor leute en plezier.
Een half uurtje later , bijna terug bij de NE punt van het eiland, moeten we terug de prut aansteken. Shit,geen koeling, ik hoor het direct aan de klank van de uitlaat. Dit is al voor de tweede keer deze week, toen kwam het ineens vanzelf goed, nu niet, en ik besluit de waterpomp toch nog eens te openen en de impeller van nabij te bekijken. Inderdaad, kapot. Ik heb een nieuwe bij ( had ik eigenlijk reeds willen envooral moeten vervangen), nog geen kwartier later is alles opgelost mits een paar verbrande vingers en een paar schrammen rijker. Hmmm…. Onhandig manneke he ….
Goed, we gaan dus verder naar de NE kant van het eiland waar we voor anker willen gaan in de bekendste fjord van dit eiland. Sterr-Wenn. We stevenen recht naar de rotswand af die zich opeens opent en waar de doorgang nu duidelijk te zien is. Op het einde van de fjord ligt een Ovni voor anker. Het echte inhammetje, waar we eigenlijk in willen, ligt rechts maar is nogal vol. Er liggen een zevental boten…ja, ’t is ook maar een klein dingske… We varen er toch eens in. Mooi, maar te vol naar onze goesting. Je moet hier dicht bij de rechter rotswand je anker uitsmijten, naar de tegenover gelegen oever roeien met je bijbootje en een lijn op de kant vastmaken. Zo liggen lle boten netjes geklasseerd op een rijtje…Er zijn her en der ringen hiervoor in de rotswand gemaakt.
We tuffen terug naar de grote inham en gaan voor anker naast de Ovni, juist voor het strandje. Het is hier een stuk rustiger en het is volgens mij al even mooi .
We hebben nog Osso Bucco, groenten en de Tajine mag weer overuren maken. Groenten, veel ajuin en look, je kent me, en het vlees in de tajine… ik maak ook nog wat couscous klaar in een potje apart. De tomatenpot van Winnie zorgt voor de saus….. Ja, wat kan ik zeggen… t was de besten tot nu toe. Ons vatteke rood , nochtans 5 liter…. Ja, is dus ook al wat geminderd en ’s anderendaags een beetje…. koppijn…. Aiaia.

15 Juni; Naar Belle Ile

Zo, het is 22:30h. "Eure van poliesje"... zeggen ze in Oostende. Iedereen aan boord begint aanstalten te maken in zijne/haren kip te kruipen. Het is lekker gezellig warm aan boord. Er is wel wat beweging door de binnenkomende deining. Ik verwacht dat dit betert als het water terug wat zakt. . We liggen in Port Goulphar, Belle Ile ... nou ja Port is een groooooooooooot woord voor de smalle spleet water, een soort minifjord, waar we voor anker liggen. 50 m breed, 200 m diep het land in, meer is het niet. Achteraan liggen wat kleine vissersbootjes op hun boeitje. Voor ons is het daar te ondiep. Samen met een ander jacht, zowat de maximum bezetting, zullen we hier de nacht doorbrengen. Veel ruimte is er niet doch moest de wind onverwacht toch draaien denk ik niet dat het een probleem vormt..... juist niet. Hoop ik. Het anker ligt muurvast, maar de rotsen zijn niet veraf.
We zijn hier binnen gevaren met zowel links als rechts op maximum 20 meter, brekend water. Brr, wel een beetje eng. Na twee ankerpogingen zijn we tevreden. We liggen goed. Billytje wordt te water gelaten en Eva en ik gaan de kloof eens wat naderbij bekijken. Aan de Noordkant liggen twee piepkleine verlaten strandjes. Wat is dat hier mooi ! Precies een decor uit een James Bond Film. ! Langs de rotskanten staan mosselen en we trekken er een paar handenvol, voor straks, bij het aperitief. Ik doe het tochtje ook nog eens over met Johan, we ontdekken nog een ander strandje….. nog mooier dan het vorige.
Vanavond woertelstoemp met worst a la façon de Eva.. technisch ondersteund door …Johan, het is geen kok, maar ajuin en wortels kuisen en snijden kan hij als de beste….
Goed, ik slaap deze nacht niet formidabel. De rotsen liggen mij toch wat te dichtbij. Er is wel weinig wind maar toch …
Enfin, de morgen breekt aan zonder ongelukken, overigens een formidabel mooie nacht met een sterrenhemel om “U” tegen te zeggen, maar blijkbaar ben ik alleen aan boord die het opgemerkt heeft, bij mijn toch regelmatige controles van de ligging van de boot. Een sterrenhemel, opgesmukt door het regelmatig opflakkeren van het vuurtorenlicht van de lokale “phare”. Mooi, de grootsheid van dit alles zet een mens op zijn plaats. …weeral.
Jean

15 Juni: Ile de.... ahnee... Belle Ile

We liggen terug in Locmiquelique. Het is negen uur in de morgen. De De clerq'skes zijn boodschappen doen en ik zit hier weer een beetje te werken. (Blog) Het leven van een kapitein is hard....
Vandaag gaan we naar Belle Ile. De wind zit goed en waarschijnlijk terug de Geel/Groene derop. In de pilot staan een paar zeer mooie dingen over dit eiland dus blijven we daar wss een paar daagjes. Misschien moeten jullie wel even wachten op een volgend verslagje wegens geen internet, maar beloofd, het komt er wel

Winnie gaat vandaag huiswaards met de auto

De drie "heavy's gaan verder.

Daag.

14 juni; tour de l'ile de Groix et la Riviere Blavet.


Met zijn vieren aan boord van de Billy. Winnie, Johan, Eva en ikzelf. Het is wat passen en meten maar het gaat. Alles zit netjes weggestopt in alle kasten hoekjes en gaatjes. Er zijn precies vier (4) slaapplaatsen aan boord. Met wat discipline wurmt iedereen daar ook nog zijn zeilzak bij en we zijn allen tevreden....
Na drie weekskes solo is dit nu voor mij aanpassen ? Nee hoor, ik vind dit plezant. Terug eens een paar leuke mensen aan boord. Met Eva en Johan heb ik vorig jaar de tocht naar de Scillys gemaakt. Winnie, Johans ega en chauffeur van dienst moet pas tegen woensdag terug werken en besluit een dagje met ons mee te zeilen.
Zondagmorgen, na Eva's bezoek aan de bakker zijn we er klaar voor en varen samen met toch wel een een paar honderd andere zeil - en motorboten de rivier af richting zee. We besluiten tot een rondje "eiland Groix". We zijn helaas niet de enigen....
Er is wat weinig wind maar dat komt na een tijdje toch in orde. Grootzeil en fokske worden opgetrokken. Bij de populaire ankerplaats ten Westen van het eiland Groix blijkt al de helft van de l'Orient vloot vergaderd en we besluiten door te zeilen. Een leuk windje brengt ons opkruisend na amper een tweetal uurtjes aan de Oostkant van het eiland. We zien geen dolfijnen alhoewel Eva wel een afspraak heeft ... niks dus. De oceaandeining is merkbaar voelbaar. Lang en ingehouden rustig zou ik ze omschrijven. De branding beukt op de rotsen als we dicht onder de kust de punt ronden en de "Geel Groene" lanceren. Tot groot jolijt van Johan en allen aan boord, wordt dus de spi gelanceerd. In éne keer goed? Waaw, de snelheid schiet de hoogte in, vijf, zes, zeseneenhalf knopen , vooral als we besluiten wat op te loeven ipv plat voor het lapje de kust van het eiland af te varen.
Op de ankerplaats in lij van het eiland, nog steeds een bos van masten , nog erger als deze morgen. We besluiten terug te gijpen, het gaat al wat beter als de vorige keer, en varen we terug richting l'Orient.
Bwaah, weet je wat, we gaan niet terug naar de jachthaven maar varen een stukje de rivier op.
Net vóór de splitsing naar de Blavet, zien we, naast een soort bunker twee, nee drie enorm hoge masten uitsteken. We gaan eens kijken. Tedju, daar ligt ze .......ROXY !!! Yes, nu maar hopen dat madam aan boord is, maar de steiger ligt er verlaten bij. Tedju toch he, kom ik hiervoor "all this way" vanuit Oostende tot l'Orient, is die "kalle" nu toch wel niet aan boord zeker ? Ik heb het natuurlijk over mijn en Eva's idool,, Samantha Davies" !!
We maken allen toch een paar leuke foto's van de boot die er, ondanks haar wereldomzeiling, onwaarschijnlijk gaaf en ongeschonden uitziet. ....of zou ze al terug volledig vernieuwd zijn ? Er ligt ook een enorme trimaran... een monster ! Dit is het echte Frankrijk van de zeilers.... Zo'n dingen zie je bij ons niet... waarom eigenlijk ?
Goed, verder de rivier op dus, tot aan de brug. Nu nog vóór de wind, straks opkruisen en bovendien tegen de opkomende vloedstroom. Kan nog leuk worden. Bwaah, alles gaat goed en even voor de marina leggen we gewoon aan op een boeitje. Is die van iemend ? Kweetnie, 't staat er niet op !.
Eerst een aperitiefje, wat te denken van een lekkere Caiperinja ? Winnie vindt het vree lekker en lijkt wel wat babbelwater gedronken te hebben. Terug een Tajine voor vanavond is ook niet mis wordt met vereende krachten klaargemaakt. De "emplucheur", nee, de "econome" volgens Winnie maakt overuren en een uurtje later zitten we allen te smekkeren. Een onnozelaar met een motorbootje zorgt nog even voor wat consternatie door onze wijn van tafel te vegen. Enkele emmertjes rivierwater brengen soelaas.
Morgen rijdt Winnie terug naar huis en gaan de drie musketiers bijgezind verder... Belle Ile ....here we come.

Tattaaaaa

Winnie, Jean, Johan en Evaaaaaaaaaaaaaaaa !!!
Bonjour tout le monde !!!!!!!!!!!

13 Juni, Port St Catherine, Locmiquelic

Zoals gisteren reeds vermeld een zware oversteek. In totaal zeker !!! en ik overdrijf nu echt niet; 4 mijl van het eiland Groix naar het vasteland. Vroeg opgestaan, van mijn buurman nog een mooie vis gekregen, die hij met zijn warrelnet deze morgen gevangen heeft. Hij had er een zestal en kon die toch niet allemaal op. Sympathiek he? Ik deponeer hem, of is het een haar, (toch moeilijk he soms, alhoewel de smaak er niet anders door zal zijn) van de ingewanden te hebben ontdaan ( gutten zeggen ze in Oostende) in een emmer op een ietwat frisse plaats op de boot. Vanavond opeten...
Tegen halfacht ben ik weg, tegen negen uur lig ik terug vast, alles op motor want geen wind. Port St Catherine of Locmiquelic, wie zal het zeggen, het ene Frans en het andere Bretoens, nee, te ver gezocht zegt het madammeke die hier opdient. St. Catherine is de naam van de haven, Miquelic is de "commune"....
Ik doe boodschappen, koop nog twee mooie kreeften, een krab, wat "puses de mer", een soort langoustines en een beetje slakjes. Alles ongekookt en vers. Tegen de middag is de hele viswinkel leeg en zo moet het ook. Geen oesters meer, "Plus la saison", volgens de baas. Hoezo? Zo ineens ? Ik krijg ook twee zakken ijs mee. Een koele aperitief dus. Goed, terug naar de boot, de kookpot op het vuur; water, kruiden, een ajuin, wat wortels, look, aan de kook brengen en één voor één de pot in. Hevig tegenspartelen uiteraard maar hoe zou je zelf zijn ? Brr, dit doe ik toch niet graag hoor.
Eva, Winnie en Johan zijn onderweg en weten waar ze moeten zijn. Ik heb ze even opgebeld. Ze verwachten hier zo tegen achten te zijn.
Op een terrasje aan de haven - overigens de goedkoopste en best georganiseerde haven van deze reis aan 10 euro per nacht, propere en nieuwe douches, fietsen gratis, - enfin, op dat terrasje dus, terug aan het internetten.
Zojuist Aude en Bernard zien passeren op de fiets. Zij hebben mij ook gezien en ze komen straks aperitieven. De Tajine zal voor een volgende keer zijn, in hun thuishaven Pornic, zoals afgesproken.

Ik heb nog wat werk om de boot op te ruimen en ben skippy, daag.


Jean