Ooit gedroomd om te leren zeilen? Dit is Uw kans. Leer de fijne kneepjes van het vak onder leiding van een ervaren schipper. (brevet jachtman) op een klein maar zeewaardige zeiljacht. Dehler 28.
Zeilen op maat.Samen met jou partner, een paar vrienden, jij alleen, dagtrips, langere tochten op de Noordzee, alles kan geregeld worden. Er wordt bij goed weer de ganse winter doorgezeild.
Leren zeilen hoeft niet duur te zijn. Voor info, contacteer mij
Jan Dekeyser op 0475/900042
28 augustus van Ile d'Yeu naar la Turballe
3 boten met jonge zeemannen en vrouwen amuseren zich in de avond te pletter in het kleine haventje van Ile d'Yeu. Het lijkt wel een discobar. De andere vakantiegangers "ondergaan" het gebeuren...😀
Enfin, ik geraak toch ergens in slaap tot ongeveer 0200h. Nu is het verdacht stil... ik lig naar het plafond in mijn kooi te staren en begin schaapjes te tellen. Bij 5723 hou ik het voor bekeken. Ik moet toch ergens in slaap gesukkeld zijn want plots is het 0700h en ik ga douchen.
Een vlug ontbijtje later vertrekken we voor een 40 mijlstocht naar een nieuw haventje die Johan gevonden heeft en een goede ligging heeft voor onze laatste aanloop naar Quiberon en tenslotte la Trinité op het einde van ons avontuur. We kunnen er op elk moment binnen en buiten... la Turballe,
vissershaven met ook plaats voor jachties. .?
De tocht er naartoe blijkt oneventfull, een beetje overtrokken lucht, wind uit W, na de middag SW, we zetten de asymmetrische pink spi, maar het is te vroeg en te scherp dus vliegt hij terug de zak in...
Even later kunnen we wat afvallen en nu gaat het wel. Recht op ons doel af. La turballe, mooi plaatsje, mooie jachthaven ook. Ik ga met Winnie boodschappen doen. Wat groenten, grote garnalen ,paella.
.... lekker. Terug op de boot krijgen wel het lekkerste voorgerecht van de reis op ons bord. Grote garnalen, gehalveerd , in de pan gebakken met "beste boter" en look,veeeeeel look 😁😁
De paella is ook niet mis, diepvries maar toch lekker.
We gaan nog een ommetje maken, eten een ijsje uit de supermarkt en raken verstrikt in de gebeurtenissen op een traditioneel
marktje, een bandje met traditionele Bretonse muziek, een laatste stop met een Bretonse pannenkoek met caramel, weggespoeld met voor elk een glaasje cider. Onze dag kan echt nt meer stuk....
Groetjes van een vrolijk trio.
Enfin, ik geraak toch ergens in slaap tot ongeveer 0200h. Nu is het verdacht stil... ik lig naar het plafond in mijn kooi te staren en begin schaapjes te tellen. Bij 5723 hou ik het voor bekeken. Ik moet toch ergens in slaap gesukkeld zijn want plots is het 0700h en ik ga douchen.
Een vlug ontbijtje later vertrekken we voor een 40 mijlstocht naar een nieuw haventje die Johan gevonden heeft en een goede ligging heeft voor onze laatste aanloop naar Quiberon en tenslotte la Trinité op het einde van ons avontuur. We kunnen er op elk moment binnen en buiten... la Turballe,
vissershaven met ook plaats voor jachties. .?
De tocht er naartoe blijkt oneventfull, een beetje overtrokken lucht, wind uit W, na de middag SW, we zetten de asymmetrische pink spi, maar het is te vroeg en te scherp dus vliegt hij terug de zak in...
Even later kunnen we wat afvallen en nu gaat het wel. Recht op ons doel af. La turballe, mooi plaatsje, mooie jachthaven ook. Ik ga met Winnie boodschappen doen. Wat groenten, grote garnalen ,paella.
.... lekker. Terug op de boot krijgen wel het lekkerste voorgerecht van de reis op ons bord. Grote garnalen, gehalveerd , in de pan gebakken met "beste boter" en look,veeeeeel look 😁😁
De paella is ook niet mis, diepvries maar toch lekker.
We gaan nog een ommetje maken, eten een ijsje uit de supermarkt en raken verstrikt in de gebeurtenissen op een traditioneel
marktje, een bandje met traditionele Bretonse muziek, een laatste stop met een Bretonse pannenkoek met caramel, weggespoeld met voor elk een glaasje cider. Onze dag kan echt nt meer stuk....
Groetjes van een vrolijk trio.
24 augustus Auray, la Trinité, Quiberon
Ons Ibis hotel in Auray was super de luxe. Mooie kamer, verzorgd ontbijt, ik was den eersten om 0700h om hier gretig gebruik van te maken. Eitje, kaasje, pain flutes, croissantje, koffie.... stop Dekeyser... t is welletjes.
Auto in, naar de jachthaven in la Trinité op "quinze minutes"....... Het verhuurbedrijf is net naast de haven... we handelen alle papieren af en gaan op zoek naar de boot op ponton o.... dat wordt toch even zoeken maar wel geraken er toch.
De boot is effenaf prachtig, nieuw en netjes. 😀😀😉 zoals het hoort eigenlijk.
We hebben twee bladzijden inventaris te doorspartelen maar alles ligt op zijn plaats en een uurtje later kunnen we met één van de mannen van het verhuurbedrijf alles afhandelen.
Boodschappen doen, mijn fiets in bewaring geven bij het bedrijf, de auto op een gesloten parking achterlaten, kortom, tegen 3en kunnen we dan toch vertrekken.
Er is weinig wind...eerst op motor, dan gaat het grootzeil toch omhoog. Even later komt er dan wat wind bij en kan ook de fok erbij.... North sails, gelamineerd in een mal, allemaal lewmar winchen en gelagerde
katrollen. Hier is precies niet op een frankske gekeken.
Bedoeling is een kort tochtje maken om de boot tel leren kennen en met de avond terug binnen te lopen.... even later draait de wind en is het haventje Port Haliguen op Quiberon bezeild en dit wordt ons nieuwe einddoel. Tegen 2100h leggen we aan. Mission completed... 😀
Auto in, naar de jachthaven in la Trinité op "quinze minutes"....... Het verhuurbedrijf is net naast de haven... we handelen alle papieren af en gaan op zoek naar de boot op ponton o.... dat wordt toch even zoeken maar wel geraken er toch.
De boot is effenaf prachtig, nieuw en netjes. 😀😀😉 zoals het hoort eigenlijk.
We hebben twee bladzijden inventaris te doorspartelen maar alles ligt op zijn plaats en een uurtje later kunnen we met één van de mannen van het verhuurbedrijf alles afhandelen.
Boodschappen doen, mijn fiets in bewaring geven bij het bedrijf, de auto op een gesloten parking achterlaten, kortom, tegen 3en kunnen we dan toch vertrekken.
Er is weinig wind...eerst op motor, dan gaat het grootzeil toch omhoog. Even later komt er dan wat wind bij en kan ook de fok erbij.... North sails, gelamineerd in een mal, allemaal lewmar winchen en gelagerde
katrollen. Hier is precies niet op een frankske gekeken.
Bedoeling is een kort tochtje maken om de boot tel leren kennen en met de avond terug binnen te lopen.... even later draait de wind en is het haventje Port Haliguen op Quiberon bezeild en dit wordt ons nieuwe einddoel. Tegen 2100h leggen we aan. Mission completed... 😀
26 augustus... van Belle Ile naar Herbaudiere Noirmoutier
Toen wij 's avonds ons bedje opzochten, vastgemaakt aan een mooring net buiten de havenmuren van Le Palais in Belle Ile,kon geen van ons drie vermoeden dat dit een zeer korte nachtrust zou worden.
Het was een rustige avond, het windje die er stond kwam van het eiland vandaan en was zeer licht. De piyou, onze RM lag rustig te wiegen aan zijn lijntjes. Morgen om 0800h komt de watertaxi ons ophalen om boodschappen te doen, zo werd afgesproken met de havenmeester.
Amper 4 uur later, ons bootje rukt en beeft aan zijn landvasten... de wind is gedraaid, komt nu recht uit zee en vooral een hoge deining zorgt er voor dat mijn blaffetuurkes niet meer dicht willen. Rond 0300h is het welletjes, ik stap uit mijn kot- kooi en ga de lijntjes verifiëren. Onderweg "ontmoet " ik schipper Johan die ook mijn ongerustheid ivm de situatie deelt.
We zien het nog even aan maar rond vieren komen we tot hetzelfde besluit, we moeten hier weg.
Motortje gestart, navigatielichten aan, displays dimmen (manual nodig). Koers berekenen, zeilen klaarzetten, zeilkledij aan etcetera. ..
Waar gaan we heen? Naar de op één na zuidelijkste bestemming van deze reis, nl. naar Noirmoutier het schiereiland waar Winnies en Johan hun hart verloren hebben.
Er zit een maantje en een pak sterren om ons de weg te wijzen dus echt donker is het niet. We zien Belle Ile als een zwarte schim aan stuurboord voorbijglijden en uiteindelijk verdwijnen... weinig andere zeilbootjes te bekennen (ais).. een visser loopt voor ons langs op een mijltje afstand.
De wind, nu nog slechts een beauforke of 4, stuwt ons enkel op fok voort . We lopen 3 a 4 kts. Als tegen 0630h de zon opkomt zetten we ook het grootzeil bij. Winnie, die tot nu doorheen al dit lawaai heen doorgeslapen heeft komt nu ook piepen. Nog 30 miles naar noirmoutier....
Een voordeel van onze vroege start is ook een vroege aankomst in Herbaudiere met een mooie plaats in de marinade met als ongelooflijk voordeel dat de lokale markt nog bezig was en wij 1.5kg oesters (20) konden kopen tegen €6.5... hoe doen ze het?
In de namiddag nog het bezoek van 2 dames, de zus en moeder van Laurent (schoonzoon van Winnie en Johan) die hier op vakantie zijn.
Ik de vroege avond nog wat boodschappen doen. De viswinkel is dicht dus het worden Andouiettes a la facon du chef (ikke) met veel look, ajuin, pepers, en bruine bonen. Alles wordt overspoeld met (te veel) rode wijnglazekes en we halen op het einde nog juist ons bedje.... aiai.
Het was een rustige avond, het windje die er stond kwam van het eiland vandaan en was zeer licht. De piyou, onze RM lag rustig te wiegen aan zijn lijntjes. Morgen om 0800h komt de watertaxi ons ophalen om boodschappen te doen, zo werd afgesproken met de havenmeester.
Amper 4 uur later, ons bootje rukt en beeft aan zijn landvasten... de wind is gedraaid, komt nu recht uit zee en vooral een hoge deining zorgt er voor dat mijn blaffetuurkes niet meer dicht willen. Rond 0300h is het welletjes, ik stap uit mijn kot- kooi en ga de lijntjes verifiëren. Onderweg "ontmoet " ik schipper Johan die ook mijn ongerustheid ivm de situatie deelt.
We zien het nog even aan maar rond vieren komen we tot hetzelfde besluit, we moeten hier weg.
Motortje gestart, navigatielichten aan, displays dimmen (manual nodig). Koers berekenen, zeilen klaarzetten, zeilkledij aan etcetera. ..
Waar gaan we heen? Naar de op één na zuidelijkste bestemming van deze reis, nl. naar Noirmoutier het schiereiland waar Winnies en Johan hun hart verloren hebben.
Er zit een maantje en een pak sterren om ons de weg te wijzen dus echt donker is het niet. We zien Belle Ile als een zwarte schim aan stuurboord voorbijglijden en uiteindelijk verdwijnen... weinig andere zeilbootjes te bekennen (ais).. een visser loopt voor ons langs op een mijltje afstand.
De wind, nu nog slechts een beauforke of 4, stuwt ons enkel op fok voort . We lopen 3 a 4 kts. Als tegen 0630h de zon opkomt zetten we ook het grootzeil bij. Winnie, die tot nu doorheen al dit lawaai heen doorgeslapen heeft komt nu ook piepen. Nog 30 miles naar noirmoutier....
Een voordeel van onze vroege start is ook een vroege aankomst in Herbaudiere met een mooie plaats in de marinade met als ongelooflijk voordeel dat de lokale markt nog bezig was en wij 1.5kg oesters (20) konden kopen tegen €6.5... hoe doen ze het?
In de namiddag nog het bezoek van 2 dames, de zus en moeder van Laurent (schoonzoon van Winnie en Johan) die hier op vakantie zijn.
Ik de vroege avond nog wat boodschappen doen. De viswinkel is dicht dus het worden Andouiettes a la facon du chef (ikke) met veel look, ajuin, pepers, en bruine bonen. Alles wordt overspoeld met (te veel) rode wijnglazekes en we halen op het einde nog juist ons bedje.... aiai.
22 augustus . Van knokke naar Laarne met de fiets
Het is mooi weer als ik rond 1130h uit Knokke vertrek. Mijn fiets is toch precies wat "kontzwaar " en wiebelt wat.
Twee volle fietszakken aan beide zijdes, een waterdichte zak met mijn zeilbenodigheden, ook achteraan en erbovenop mijn kleine tentje. Hmmmm....
Enkele straten verder stop ik, verplaats beide fietszakken wat naar voor en bind mijn tent onder mijn stuur.
Dit gaat beter. Ik fiets richting Sluis, Aardenburg, dan terug België binnen richting Maldegem. Mijn route buigt af via een vaartje tot in Eeklo en voorbij. Mooi fietsen hier.
Na 30 km, eigenlijk al wat te laat stop ik om te drinken, ik eet wat van mijn zelfgemaakte granula, een mengsel van noten, fruit, wat suiker en eiwit, gebakken in de oven en nadien in stukken gehakt. Lekker.
Het is warm, ik zweet, mijn zweetband is al enkele keren uitgewrongen. Ik moet blijven drinken (water).
In Waarschoot koop ik bij een bakker 2 rijsttaartjes en 2 boules de Berlin. 4 stuks voor de prijs van 3. 't kan niet op blijkbaar. Ik eet er 2 op en steek de rest in mijn zijtassen voor straks. Met een zware maag rij ik verder.... pfffft. .zware boules toch...
Op 10km vóór Gent, ik zie de torens al, ga ik naar links en rij door een geïndustrialiseerde zone langs het havengebied verder. Ik krijg een inzinkingetje en doe het even wat rustiger aan. Ik heb wss toch wat te vlug gereden. Jeugdige overmoed? Het duurt nog tot St Amandsberg voor het terug mooi wordt. Even verder zie ik Destelbergen staan en plots zijn we in Laarne. Nog een kuitebijters helling over de autostrade, rechts links de Heidestraat in en daar zie ik Johan bezig zijn auto te laden.... het is kwart na drie... 65km op de teller..... 😁😁
Twee volle fietszakken aan beide zijdes, een waterdichte zak met mijn zeilbenodigheden, ook achteraan en erbovenop mijn kleine tentje. Hmmmm....
Enkele straten verder stop ik, verplaats beide fietszakken wat naar voor en bind mijn tent onder mijn stuur.
Dit gaat beter. Ik fiets richting Sluis, Aardenburg, dan terug België binnen richting Maldegem. Mijn route buigt af via een vaartje tot in Eeklo en voorbij. Mooi fietsen hier.
Na 30 km, eigenlijk al wat te laat stop ik om te drinken, ik eet wat van mijn zelfgemaakte granula, een mengsel van noten, fruit, wat suiker en eiwit, gebakken in de oven en nadien in stukken gehakt. Lekker.
Het is warm, ik zweet, mijn zweetband is al enkele keren uitgewrongen. Ik moet blijven drinken (water).
In Waarschoot koop ik bij een bakker 2 rijsttaartjes en 2 boules de Berlin. 4 stuks voor de prijs van 3. 't kan niet op blijkbaar. Ik eet er 2 op en steek de rest in mijn zijtassen voor straks. Met een zware maag rij ik verder.... pfffft. .zware boules toch...
Op 10km vóór Gent, ik zie de torens al, ga ik naar links en rij door een geïndustrialiseerde zone langs het havengebied verder. Ik krijg een inzinkingetje en doe het even wat rustiger aan. Ik heb wss toch wat te vlug gereden. Jeugdige overmoed? Het duurt nog tot St Amandsberg voor het terug mooi wordt. Even verder zie ik Destelbergen staan en plots zijn we in Laarne. Nog een kuitebijters helling over de autostrade, rechts links de Heidestraat in en daar zie ik Johan bezig zijn auto te laden.... het is kwart na drie... 65km op de teller..... 😁😁
22 augustus... het begin van een nieuw zeil en fiets avontuur
Toen ik enkele weken terug een berichtje kreeg van Winnie, de épouze van mijn zeilbuddie Johan op Fireball van weleer en mijn gelegenheidsbemanning samen in Bretange, Bilbao en uiteindelijk Vigo tijdens mijn trip met de Billy in 2009- om met hen in een huurboot een weekje te gaan zeilen vanuit la Trinité was ik direct verkocht..... uiteraard ga ik mee .!😀😀
Plan is om met hun auto naar ginder te rijden, een nachtje in een hotelletje in de directe omgeving van de jachthaven door te brengen om dan s morgens de boot, een dubbelkiels RM in
ontvangst te nemen en tegen de middag het ruime sop te kiezen, op naar de eilanden Belle Ile, Houet, noirmoutier en meer van dat fraais. ...
Midlife crisis? Wel .... ik neem mijn fiets mee, een tentje en slaapzak, minimum bagage en ik heb het in mijn hoofd gestoken om na onze zeilweek de volle 800km terug naar huis te fietsen.... dat kan toch tellen.... of niet soms?
Volg vanaf morgen 22 augustus onze avonturen met een eerste 70km fietstocht van Knokke naar Laarne, ons vertrekpunt op vrijdag... tot hoors. Jean 😂😂😂
Dag 8 - 19 juli. Van Dunkerque naar Zeebrugge
De wind is gevallen als we 's morgens ons kopje buitensteken. Het zonnetje schijnt.
Door de stroom wachten we nog tot de middag om te vertrekken. We maken een wandelingetje buiten de jachthaven. Hier zijn wat nautische winkels, ik snuister wat rond doch koop niks. Buiten lopen we even rond op het terrein waar de 2de handsjachten geparkeerd staan.. Kobe kiest zijn droomboot... veel te groot volgens mij. Er staat ook een grote RM... amai wat een joekel.
Tegen 12-en varen we uit. Alle reven eruit, plat voor de wind in de pas.... 10 knoopjes. We besluiten de spi te zetten. Even een en ander uitleggen aan Kobe,... loefschoot, lijschoot, ophouder voor de spiboom, neerhouder, barberhauler, spival, spizak.... ja het leven van de zeeman is niet gemakkelijk.
Het zetten verloopt niet vlekkeloos maar even later trekt de "geel groene" ons toch vooruit. Mooi is dat. Nu is het wel zo dat een spi nogal eigenwijs is en bij een moment van onoplettendheid draait hij (of is het een zij) zich met een charmante beweging rond het voorstag. Ai... ik slaag er in het zeil zonder scheuren te zakken en het even later zonder ongelukken terug te heisen. Een tiental minuten later is het weer van dat. Foert, nu de zak in en de fok neemt de plaats in.
Er staat een pak stroom en Oostende nadert. Even later, de Haan en Wenduine. Daar is Zeebrugge al. De seinen staan op rood en het wordt even wachten.
Een dik half uur later mogen we dan toch binnen en tuigen de boot af, zeiltjes zakken, fendertjes uithangen, de kajuit wat ship shape maken etc....
Bij het binnenvaren van de jachthaven staat de vader van Kobe al te wachten. Hij maakt nog een mooi filmpje van ons aanlegmaneuvre.
T zit er weer op. Het was een mooie tocht. Met dank aan Kobe voor het goede gezelschap. Seejoe... 😀
Door de stroom wachten we nog tot de middag om te vertrekken. We maken een wandelingetje buiten de jachthaven. Hier zijn wat nautische winkels, ik snuister wat rond doch koop niks. Buiten lopen we even rond op het terrein waar de 2de handsjachten geparkeerd staan.. Kobe kiest zijn droomboot... veel te groot volgens mij. Er staat ook een grote RM... amai wat een joekel.
Tegen 12-en varen we uit. Alle reven eruit, plat voor de wind in de pas.... 10 knoopjes. We besluiten de spi te zetten. Even een en ander uitleggen aan Kobe,... loefschoot, lijschoot, ophouder voor de spiboom, neerhouder, barberhauler, spival, spizak.... ja het leven van de zeeman is niet gemakkelijk.
Het zetten verloopt niet vlekkeloos maar even later trekt de "geel groene" ons toch vooruit. Mooi is dat. Nu is het wel zo dat een spi nogal eigenwijs is en bij een moment van onoplettendheid draait hij (of is het een zij) zich met een charmante beweging rond het voorstag. Ai... ik slaag er in het zeil zonder scheuren te zakken en het even later zonder ongelukken terug te heisen. Een tiental minuten later is het weer van dat. Foert, nu de zak in en de fok neemt de plaats in.
Er staat een pak stroom en Oostende nadert. Even later, de Haan en Wenduine. Daar is Zeebrugge al. De seinen staan op rood en het wordt even wachten.
Een dik half uur later mogen we dan toch binnen en tuigen de boot af, zeiltjes zakken, fendertjes uithangen, de kajuit wat ship shape maken etc....
Bij het binnenvaren van de jachthaven staat de vader van Kobe al te wachten. Hij maakt nog een mooi filmpje van ons aanlegmaneuvre.
T zit er weer op. Het was een mooie tocht. Met dank aan Kobe voor het goede gezelschap. Seejoe... 😀
Dag 7 van Boulogne naar Dunkerque
Vandaag veel wind voorspeld. 20 a 25 kts uit zuidwestelijke richting, achter dus. We staan op rond 0800h. Ik ga douchen, naast het sekretariaat staat een moedig madammeke brood te verkopen, ze heeft vanalles mee, des baguettes, pains au chocolat, croissants. Een mooi idee, doch de klandizie is beperkt tot een 20 tal passanten, ik vraag me af of ze er aan uit geraakt. We hebben op deze manier wel een lekker ontbijt.
In de voorgaven steken we preventief 2 reven in het grootzeil, de fok ligt klaar op het voordek. Na wat geharrewar bij het optrekken van het zeil blijkt dat ik het derde rif gebruikt heb..... onder toch wel erg gereduceerd zeil komen we op zee. De fok gaat alvast ook omhoog. De snelheid loopt op tot zo'n 6 knopen. We laten het derde rif maar zitten.
Als we even later Cap Gris Nez naderen trekt de wind nog wat aan en de hemel dicht. Regen. Als we de kaap dwarsen, moeten we gijpen. Ik besluit op enkel grootzeil verder te varen en we laten de fok zakken. Het waait nu toch constant 25 knopen met achterlijke wind. Dat betekent 30 knopen werkelijke wind. Dat is toch 7 Bft.
De Billy doet het goed met deze zeilvoering. Door mijn 7/8 tuigage met kleine fok, staat mijn mast tamelijk ver naar voor. Een alternatief bij harde wind zou enkel op fok varen zijn. Werkt wss even goed.... of nog beter? Nooit geprobeerd.
Na de kaap wordt het terug iets rustiger maar we veranderen niets aan de zeilvoering. Calais glijdt voorbij.
Voor de industriehaven van Dunkerque haalt een groot containerschip ons in. Er komen wat sleepboten buiten die het grote schip volgen. Net voor ons wordt het schip de jachthaven binnengetrokken en via een kanaal binnengeloodst. Wij moeten even wachten en mogen dan ook naar binnen.
T was weer een ruig ritje. Grote pint voor de kapitein in de bar van de jachthaven.
Morgen gaan we naar huis.
In de voorgaven steken we preventief 2 reven in het grootzeil, de fok ligt klaar op het voordek. Na wat geharrewar bij het optrekken van het zeil blijkt dat ik het derde rif gebruikt heb..... onder toch wel erg gereduceerd zeil komen we op zee. De fok gaat alvast ook omhoog. De snelheid loopt op tot zo'n 6 knopen. We laten het derde rif maar zitten.
Als we even later Cap Gris Nez naderen trekt de wind nog wat aan en de hemel dicht. Regen. Als we de kaap dwarsen, moeten we gijpen. Ik besluit op enkel grootzeil verder te varen en we laten de fok zakken. Het waait nu toch constant 25 knopen met achterlijke wind. Dat betekent 30 knopen werkelijke wind. Dat is toch 7 Bft.
De Billy doet het goed met deze zeilvoering. Door mijn 7/8 tuigage met kleine fok, staat mijn mast tamelijk ver naar voor. Een alternatief bij harde wind zou enkel op fok varen zijn. Werkt wss even goed.... of nog beter? Nooit geprobeerd.
Na de kaap wordt het terug iets rustiger maar we veranderen niets aan de zeilvoering. Calais glijdt voorbij.
Voor de industriehaven van Dunkerque haalt een groot containerschip ons in. Er komen wat sleepboten buiten die het grote schip volgen. Net voor ons wordt het schip de jachthaven binnengetrokken en via een kanaal binnengeloodst. Wij moeten even wachten en mogen dan ook naar binnen.
T was weer een ruig ritje. Grote pint voor de kapitein in de bar van de jachthaven.
Morgen gaan we naar huis.
Dag 6: van Dieppe naar Boulogne
We staan vroeg op. Niks douche, lekker stinken, we vertrekken, de stroom wacht niet. De wind slaapt nog, eindelijk eens een vlakke zee.
We varen uit, langs de lelijke knalgele (echt frans) ferry die Dieppe met Newhaven verbindt het zeegat in. De zichtbaarheid is niet denderend en algauw verdwijnt de kust uit het zicht. Motortje staat aan en djoefdjoeft er rustig op los.
We ontbijten op zee, het wordt warm en de factor 50s en zonnehoeden worden tevoorschijn gehaald. Het grootzeil staat op en doet, behalve voor wat schaduw zorgen, niet veel. Enkele grotere boten, die later vertrokken zijn, halen ons geleidelijk in. De Belg, die ook in St Valerie achter ons lag, volgt dezelfde koers. Zij gaan dus ook naar Boulogne.
Het wordt een kalme overtocht, de rustigste die we tot nu gehad hebben. Het duurt nog tot een mijltje of 10 vóór onze bestemming tot we wat wind krijgen. Eindelijk kan de motor uit. Voor ons liggen wat motorbootjes op en neer te varen. Vissers met lijnen. Plots zien we ook enkele dolfijnen, bruinvissen, die weten ook dat hier een visje te verschalken is.
We varen de grote buitenhaven binnen, even is er nog wat verwarring over waar de ingang nu juist ligt maar we kunnen de boot voor ons gewoon volgen. Het is nog een eindje naar de jachthaven, de zeilen komen naar beneden, fendertjes en landvasten worden geprepareerd, het gaat steeds vlotter. Kobe komt in vorm.....
Inschrijven, doucheke nemen, het is nu wel echt nodig... alles is netjes hier zoals het hoort.
We gaan even de stad in, het centrum is vlakbij, drinken een pint op een terras en gaan even later weer zo'n dourum ding gaan eten. Lekker, maar de porties zijn voor Kobe echt te groot...
Terug naar de boot, t'is fris buiten en de dagelijkse jam sessie gaat door binnen in de kajuit. Geen (zichtbaar) publiek vandaag.
Morgen is er terug wind voorspeld, en nog geen klein beetje ook, +25 knopen, gelukkig uit zuidwest... Slaapwel
We varen uit, langs de lelijke knalgele (echt frans) ferry die Dieppe met Newhaven verbindt het zeegat in. De zichtbaarheid is niet denderend en algauw verdwijnt de kust uit het zicht. Motortje staat aan en djoefdjoeft er rustig op los.
We ontbijten op zee, het wordt warm en de factor 50s en zonnehoeden worden tevoorschijn gehaald. Het grootzeil staat op en doet, behalve voor wat schaduw zorgen, niet veel. Enkele grotere boten, die later vertrokken zijn, halen ons geleidelijk in. De Belg, die ook in St Valerie achter ons lag, volgt dezelfde koers. Zij gaan dus ook naar Boulogne.
Het wordt een kalme overtocht, de rustigste die we tot nu gehad hebben. Het duurt nog tot een mijltje of 10 vóór onze bestemming tot we wat wind krijgen. Eindelijk kan de motor uit. Voor ons liggen wat motorbootjes op en neer te varen. Vissers met lijnen. Plots zien we ook enkele dolfijnen, bruinvissen, die weten ook dat hier een visje te verschalken is.
 |
| Boulogne |
Inschrijven, doucheke nemen, het is nu wel echt nodig... alles is netjes hier zoals het hoort.
We gaan even de stad in, het centrum is vlakbij, drinken een pint op een terras en gaan even later weer zo'n dourum ding gaan eten. Lekker, maar de porties zijn voor Kobe echt te groot...
Terug naar de boot, t'is fris buiten en de dagelijkse jam sessie gaat door binnen in de kajuit. Geen (zichtbaar) publiek vandaag.
Morgen is er terug wind voorspeld, en nog geen klein beetje ook, +25 knopen, gelukkig uit zuidwest... Slaapwel
Dag 5 . Van St Valerie naar Dieppe.
Na een verkwikkende nacht, ik ben wakker om 0700h en ga alvast brood halen.. Kobe verschijnt iets later ten tonele.
We maken we ons klaar voor een volgende trip. De sluis gaat open om 1000h, de brug ook, volgende opening is 1030h. De sluisman raadt ons aan pas om 1030h te vertrekken. De stroming kan nogal "geweldig " zijn volgens hem..... nou .... ?
Om 1000h gaat alles open... er gebeurt niets. Enkele vissers met zware motorbootje liggen voor de sluis. Plots, na amper één minuut begint een stroming om U tegen te zeggen binnen te komen. Een ware wildwaterrivier wordt het. Met groot motorgeweld gaan de vissers erdoor. Geen spek voor de 9pkaatjes van de Billy.... Wij wachten nog even.
1030h is het een pak rustiger en weg zijn wij, samen met alle andere zeilboten. 20 Miles naar Dieppe, stroom mee voor de eerste uren. Het is mooi weer. Opkruisen nog steeds maar wat geeft het. Het wordt echt genieten. Het water is blauw blauw blauw..... Het wordt een race met alle andere boten. Ieder rak wordt betwist, wij lopen absoluut niet slecht, lopen uit over stuurboord, verliezen weer wat over bakboord.... raar hè?
Mijn mast staat nochtans recht, mss iets te maken met de gewichtsverdeling aan boord? De Billy helt iets over naar stuurboord, is dus zwaarder aan die kant. Nou ja, t'kan kloppen? Nee?
Als de stroom tegen draait gaan we vlak onder de kust varen in ondiep water..... Ik vergelijk i boating met Navionics. Volgens Navionics varen we nu over het strand... slik!
Dieppe komt in zicht, en plots zijn we er. We varen binnen en gaan eerst tanken. Nadien inschrijven in het nieuwe Marina gebouw. Dieppe is een gezellige stad. Mooie winkelstraat en veel terrasjes. Wij hebben dorst en gaan een pint drinken . Later boodschappen doen, een worst als aperitief, hamburgers als avondmaal, op een baguette, met ajuin, tomaat en kaas.
Onze buren zijn ook Belgen, met een dehler optima 34 (met helmstok).... Mooie boot, als ze even later verschijnen wordt kennis gemaakt. Ze zijn van over de taalgrens , leuk, ik kan mijn Frans bovenhalen.
We spelen terug enkele Jazz tunes, Onze buren zijn fan blijkbaar. We worden uitgenodigd iets te komen drinken, de schipper van de Belouga haalt warempel ook een gitaar boven en we jammen nog enkele blues en franse chansons bij elkaar tot het echt te laat wordt om nog verder te gaan.
Een formidabele dag!
We maken we ons klaar voor een volgende trip. De sluis gaat open om 1000h, de brug ook, volgende opening is 1030h. De sluisman raadt ons aan pas om 1030h te vertrekken. De stroming kan nogal "geweldig " zijn volgens hem..... nou .... ?
Om 1000h gaat alles open... er gebeurt niets. Enkele vissers met zware motorbootje liggen voor de sluis. Plots, na amper één minuut begint een stroming om U tegen te zeggen binnen te komen. Een ware wildwaterrivier wordt het. Met groot motorgeweld gaan de vissers erdoor. Geen spek voor de 9pkaatjes van de Billy.... Wij wachten nog even.
1030h is het een pak rustiger en weg zijn wij, samen met alle andere zeilboten. 20 Miles naar Dieppe, stroom mee voor de eerste uren. Het is mooi weer. Opkruisen nog steeds maar wat geeft het. Het wordt echt genieten. Het water is blauw blauw blauw..... Het wordt een race met alle andere boten. Ieder rak wordt betwist, wij lopen absoluut niet slecht, lopen uit over stuurboord, verliezen weer wat over bakboord.... raar hè?
Mijn mast staat nochtans recht, mss iets te maken met de gewichtsverdeling aan boord? De Billy helt iets over naar stuurboord, is dus zwaarder aan die kant. Nou ja, t'kan kloppen? Nee?
Als de stroom tegen draait gaan we vlak onder de kust varen in ondiep water..... Ik vergelijk i boating met Navionics. Volgens Navionics varen we nu over het strand... slik!
Dieppe komt in zicht, en plots zijn we er. We varen binnen en gaan eerst tanken. Nadien inschrijven in het nieuwe Marina gebouw. Dieppe is een gezellige stad. Mooie winkelstraat en veel terrasjes. Wij hebben dorst en gaan een pint drinken . Later boodschappen doen, een worst als aperitief, hamburgers als avondmaal, op een baguette, met ajuin, tomaat en kaas.
Onze buren zijn ook Belgen, met een dehler optima 34 (met helmstok).... Mooie boot, als ze even later verschijnen wordt kennis gemaakt. Ze zijn van over de taalgrens , leuk, ik kan mijn Frans bovenhalen.
We spelen terug enkele Jazz tunes, Onze buren zijn fan blijkbaar. We worden uitgenodigd iets te komen drinken, de schipper van de Belouga haalt warempel ook een gitaar boven en we jammen nog enkele blues en franse chansons bij elkaar tot het echt te laat wordt om nog verder te gaan.
Een formidabele dag!
Dag 4 . Van Fecamp naar St Valerie en Caux
De wind komt nog steeds uit het Noordoosten, krachtje 4 a 5. Opkruisen dus. Ik raadpleeg de stroomgegevens, het moment van hoog water in St Valerie, we kunnen binnen 2 uur voor tot 2 uur na hoog water.
18 Miles, stroom mee dus dat is te doen. Rifje in het grootzeil, of waren het er toch 2? De kustlijn passeert vlot. Een mijl voor de ingang draait de wind plots Noord, wat een bezeilde koers naar Dieppe, 20 Miles verder betekent... what to do?l
Net voor de ingang van St Valerie geeft de natuur ons zelf het antwoord. De wind draait terug en maakt van een bezeilde koers plots terug een kruisrak, met bovendien de laatste 10 mijl tegen stroom... we gaan naar binnen dus.
St Valerie en Caux is een mooi stadje, een prachtig strand met Falaisekust en .een grote jachthaven. Ingang is via een sluis.
De sluis staat open, de brug niet. Even wachten op een wachtboeitje dus. Ik laat Kobe dit maneuver uitvoeren. Ik sta vooraan met de pikhaak en kan de boei in één poging pakken. Kobe leert vlug bij.... 😀
We meren aan tegen een ponton langs de kant, juist naast de sluis, samen met nog een andere Belg en een Fransman die hier gisteren binnengesleept werd zonder roer. Afgebroken... Het betrof hier een aangehangen roer en gelukkig heeft de man zijn bezit grotendeels kunnen recupereren. Hij moest hiervoor wel 4 uur stuurloos op zee rondzwalpen voor de reddingsboot uit St valerie hem ter hulp kon komen omdat... . De reddingsboot achter de sluis lag en moest wachten op hoog water. Dit zal wel geen pretje geweest zijn met de zeegang die er gisteren stond.
We makken een wandeling over het strand, eten een ijsje en gaan een pint drinken.
We bestellen als avondeten een grote pizza.... onze ogen groter dan onze buik. Toch
blijft er niks over.
S avonds jazz jam session buiten op de boot. We hebben wel wat bekijks maar na een uurtje moeten we stoppen. Kobe's lippen zijn niet meer getraind om trompet te spelen. Kobe is eigenlijk drummer maar ik wou niet dat hij dit instrument meenam .... 😀
18 Miles, stroom mee dus dat is te doen. Rifje in het grootzeil, of waren het er toch 2? De kustlijn passeert vlot. Een mijl voor de ingang draait de wind plots Noord, wat een bezeilde koers naar Dieppe, 20 Miles verder betekent... what to do?l
Net voor de ingang van St Valerie geeft de natuur ons zelf het antwoord. De wind draait terug en maakt van een bezeilde koers plots terug een kruisrak, met bovendien de laatste 10 mijl tegen stroom... we gaan naar binnen dus.
St Valerie en Caux is een mooi stadje, een prachtig strand met Falaisekust en .een grote jachthaven. Ingang is via een sluis.
De sluis staat open, de brug niet. Even wachten op een wachtboeitje dus. Ik laat Kobe dit maneuver uitvoeren. Ik sta vooraan met de pikhaak en kan de boei in één poging pakken. Kobe leert vlug bij.... 😀
We meren aan tegen een ponton langs de kant, juist naast de sluis, samen met nog een andere Belg en een Fransman die hier gisteren binnengesleept werd zonder roer. Afgebroken... Het betrof hier een aangehangen roer en gelukkig heeft de man zijn bezit grotendeels kunnen recupereren. Hij moest hiervoor wel 4 uur stuurloos op zee rondzwalpen voor de reddingsboot uit St valerie hem ter hulp kon komen omdat... . De reddingsboot achter de sluis lag en moest wachten op hoog water. Dit zal wel geen pretje geweest zijn met de zeegang die er gisteren stond.
We makken een wandeling over het strand, eten een ijsje en gaan een pint drinken.
We bestellen als avondeten een grote pizza.... onze ogen groter dan onze buik. Toch
blijft er niks over.
S avonds jazz jam session buiten op de boot. We hebben wel wat bekijks maar na een uurtje moeten we stoppen. Kobe's lippen zijn niet meer getraind om trompet te spelen. Kobe is eigenlijk drummer maar ik wou niet dat hij dit instrument meenam .... 😀
Dag 3: Fecamp, rustdag, 14 juillet, Franse nationale feestdag
De juffrouw achter het bureau van de jachtclub van Fecamp zit er om mooi te wezen.... denk ik. Alhoewel een frisse verschijning is ze met haar 20 ? lentes absoluut geen afspiegeling van wat er in deze toch wel door vele zeilers gefrequenteerde jachthaven afspeelt.
Alhoewel de omgeving ronduit schitterend is, de sfeer op deze feestdag erg Frans en ontspannend aandoet, is er toch iets mis met de infrastructuur van deze club. Met name het sanitaire blok is gewoon ondermaats. Vuile toiletten, die zeker in de laatste maand niet gekuist werden en beslijkte en zompige doucheruimtes nodigen niet uit tot een lang verblijf... spijtig toch, we zullen in de 4 andere Franse havens die we aandoen telkens een correcte en vooral propere infrastructuur aantreffen zoals het hoort. Dit gezegd zijnde...
We hebben honger, en gaan op pad om iets eetbaars te zoeken. Een Tunesisch Kebab huis juist naast de haven bekoort ons wel alhoewel de opmerking van de dame bij onze bestelling, waarvan ik de details volledig aan Kobe overlaat, een kort en snibbig "pas de bierre" mij toch even afschrikt.... ..... de Kebab, opgediend in een soort wrap, met veel groenten en lekkere frietjes, is lekker en mijn teleurstelling over het ontbrekende gerstennat is vlug vergeten.
We doen nog een wandeling en bezoeken het Benedictijner klooster waar de paters (?) hun tijd sinds een lang verleden vullen met het produceren van een oorspronkelijk voor medicinale doeleinden bedoeld drankje.... juist... Bénédictine. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ons bezoek zich voornamelijk beperkt heeft tot de gelagzaal waar we het drankje aan een uitgebreid onderzoek onderworpen hebben... (ééntje maar he).
Terug naar de boot, beetje opgeruimd, nog een wandelingetje met terrasje doen, het is warm en we hebben dorst.
Het wordt avond. Kobe blijft wakker en wil naar het vuurwerk kijken. Ik val in slaap na het eerste waarschuwingsschot...
Slaap wel.
Alhoewel de omgeving ronduit schitterend is, de sfeer op deze feestdag erg Frans en ontspannend aandoet, is er toch iets mis met de infrastructuur van deze club. Met name het sanitaire blok is gewoon ondermaats. Vuile toiletten, die zeker in de laatste maand niet gekuist werden en beslijkte en zompige doucheruimtes nodigen niet uit tot een lang verblijf... spijtig toch, we zullen in de 4 andere Franse havens die we aandoen telkens een correcte en vooral propere infrastructuur aantreffen zoals het hoort. Dit gezegd zijnde...
We hebben honger, en gaan op pad om iets eetbaars te zoeken. Een Tunesisch Kebab huis juist naast de haven bekoort ons wel alhoewel de opmerking van de dame bij onze bestelling, waarvan ik de details volledig aan Kobe overlaat, een kort en snibbig "pas de bierre" mij toch even afschrikt.... ..... de Kebab, opgediend in een soort wrap, met veel groenten en lekkere frietjes, is lekker en mijn teleurstelling over het ontbrekende gerstennat is vlug vergeten.
We doen nog een wandeling en bezoeken het Benedictijner klooster waar de paters (?) hun tijd sinds een lang verleden vullen met het produceren van een oorspronkelijk voor medicinale doeleinden bedoeld drankje.... juist... Bénédictine. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ons bezoek zich voornamelijk beperkt heeft tot de gelagzaal waar we het drankje aan een uitgebreid onderzoek onderworpen hebben... (ééntje maar he).
Terug naar de boot, beetje opgeruimd, nog een wandelingetje met terrasje doen, het is warm en we hebben dorst.
Het wordt avond. Kobe blijft wakker en wil naar het vuurwerk kijken. Ik val in slaap na het eerste waarschuwingsschot...
Slaap wel.
Dag 2... we doen een keer zot.?
De volgende dag... (zondag)? Staan we vroeg op. Een meter Frans brood afhalen bij de madam van de Marina, doucheke nemen, en weg zijn we.
T ziet er nog wat grijs uit maar ze beloven ons mooi weer en Noordelijke wind. Boulogne lijkt me een logische bestemming.
De wind is een pak minder dan gisteren. Onder vol grootzeil en uitgeboomde fok passeren we Calais en dan Blanc Nez. Gris Nez volgt. De hemel trekt open en met een prachtig zicht op de rotsen van Gris Nez en de heuvels rondom Boulogne gaan we verder.
Ik zit achter de kaartentafel, bestudeer het weerbericht voor de komende dagen, de stroming, hoog en laag water... een schipper heeft het idd niet gemakkelijk... 😂😂 .... en verwonder Kobe met mijn voorstel om door te varen naar Fecamp, wat een dag en nacht doorvaren inhoudt... 120 Miles... Een daggemiddelde dat met een boot als de Billy moet doenbaar zijn.
De traffic line ligt aan onze stuurboordkant en moet niet gedwarsd worden dus daar hebben we alvast geen last van. Bovendien is de hemel volledig opengetrokken en is er vannacht een bijna volle maan, we zullen dus een goede zichtbaarheid hebben.
Het wordt middag, het wordt avond, aan boord wordt lekker gegeten, Kobe heeft nergens last meer van, we raken in ons ritme. De windvaan, en als de wind licht is stuurt de elektrische zelfstuurinrichting. De tricolore in de mast schijnt vanaf 2200h rondom zijn groen, rood en wit licht de omgeving in zodat de boten in onze omgeving weten dat een zeilboot er aan komt... 😀
Kobe neemt de eerste wacht van 2200h tot 0100h, ik van 0100h tot 0400h, de laatste nachtwacht van 0400h tot 0700h is dan weer voor mijn kompaan. De regel is: steeds een zwemvest met gordel dragen, niet alleen uit de kuip komen, mij oproepen als er iets "raars" in de nabijheid komt, logboek om het uur invullen met positie, speciale gebeurtenissen etc....
In de praktijk komt het er op neer dat ik weinig slaap. Ik besef dat Kobe weinig ervaring geeft en het lijkt me beter continue stand-by te zijn. Een grote hulp hierbij is ons gebruik van een timertje die we instellen op 10 minuten. Het regelmatig "tringggggg,!!" geluid houdt ons wakker en een telkens uitgebreid rondom uitkijken naar andere boten lijkt ons een veilige manier om de nacht door te komen.... enkele Franse vissers houden ons enige tijd bezig met hun gezigzag en een Ferry met bestemming Dieppe passeert ons op een veilige mijl voor de boeg.
Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen blijkt nog maar eens als bij dageraad de wind gestaag toeneemt en ons verplicht twee reven in het grootzeil te steken en iets later ook de fok te strijken... voor het gemak. De Billy beloont ons met een goede snelheid en iets rustiger gedrag. Als ook de stroom tegen draait (springtij) kunnen we een stuk langer dan ons lief is genieten van de mooie kleurschakeren op de krijtrotsen tussen St Valerie en Caux en Fecamp in de ochtendzon.
Het is 1000h in de morgen als we uiteindelijk Fecamp binnenlopen....
Moe.... 😀😀
T ziet er nog wat grijs uit maar ze beloven ons mooi weer en Noordelijke wind. Boulogne lijkt me een logische bestemming.
De wind is een pak minder dan gisteren. Onder vol grootzeil en uitgeboomde fok passeren we Calais en dan Blanc Nez. Gris Nez volgt. De hemel trekt open en met een prachtig zicht op de rotsen van Gris Nez en de heuvels rondom Boulogne gaan we verder.
Ik zit achter de kaartentafel, bestudeer het weerbericht voor de komende dagen, de stroming, hoog en laag water... een schipper heeft het idd niet gemakkelijk... 😂😂 .... en verwonder Kobe met mijn voorstel om door te varen naar Fecamp, wat een dag en nacht doorvaren inhoudt... 120 Miles... Een daggemiddelde dat met een boot als de Billy moet doenbaar zijn.
De traffic line ligt aan onze stuurboordkant en moet niet gedwarsd worden dus daar hebben we alvast geen last van. Bovendien is de hemel volledig opengetrokken en is er vannacht een bijna volle maan, we zullen dus een goede zichtbaarheid hebben.
Het wordt middag, het wordt avond, aan boord wordt lekker gegeten, Kobe heeft nergens last meer van, we raken in ons ritme. De windvaan, en als de wind licht is stuurt de elektrische zelfstuurinrichting. De tricolore in de mast schijnt vanaf 2200h rondom zijn groen, rood en wit licht de omgeving in zodat de boten in onze omgeving weten dat een zeilboot er aan komt... 😀
Kobe neemt de eerste wacht van 2200h tot 0100h, ik van 0100h tot 0400h, de laatste nachtwacht van 0400h tot 0700h is dan weer voor mijn kompaan. De regel is: steeds een zwemvest met gordel dragen, niet alleen uit de kuip komen, mij oproepen als er iets "raars" in de nabijheid komt, logboek om het uur invullen met positie, speciale gebeurtenissen etc....
In de praktijk komt het er op neer dat ik weinig slaap. Ik besef dat Kobe weinig ervaring geeft en het lijkt me beter continue stand-by te zijn. Een grote hulp hierbij is ons gebruik van een timertje die we instellen op 10 minuten. Het regelmatig "tringggggg,!!" geluid houdt ons wakker en een telkens uitgebreid rondom uitkijken naar andere boten lijkt ons een veilige manier om de nacht door te komen.... enkele Franse vissers houden ons enige tijd bezig met hun gezigzag en een Ferry met bestemming Dieppe passeert ons op een veilige mijl voor de boeg.
Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen blijkt nog maar eens als bij dageraad de wind gestaag toeneemt en ons verplicht twee reven in het grootzeil te steken en iets later ook de fok te strijken... voor het gemak. De Billy beloont ons met een goede snelheid en iets rustiger gedrag. Als ook de stroom tegen draait (springtij) kunnen we een stuk langer dan ons lief is genieten van de mooie kleurschakeren op de krijtrotsen tussen St Valerie en Caux en Fecamp in de ochtendzon.
Het is 1000h in de morgen als we uiteindelijk Fecamp binnenlopen....
Moe.... 😀😀
Dag 1. Van Zeebrugge naar Dunkerque
Ik heb afgesproken met Kobe Gregoir om een weekje te zeilen, naar waar de wind ons brengt waar dat dan ook moge zijn. De ganse afgelopen week is het mooi zeilweer, zo'n 3 a 4 Bft uit noordelijke richtingen, zon, aangename temperaturen. De dag van ons vertrek wordt het, je zal nooit anders zien, bewolkt met buien. Het nadeel van een planning op vaste data is dit soms (meestal) zo uitdraait. Maar goed, niks aan te doen en we zullen vertrekken. Morgen wordt het terug beter en de wind blijft in Noordelijke hoeken zitten.
Tegen tienen is Kobe er, afgezet door mama Hilde. Twee !! Rugzakken, slaapzak, trompet, een goed humeur, alles wordt in de voorpiek van de Billy gedeponeerd en weg zijn we.
De wind zit Noord West, recht op de neus om de haven buiten te varen dus. We wachten tot op het laatste moment, een meter of 50 vóór de buitenpieren om het grootzeil te heisen. Twee reven in het zeil, blij dat we ze er op voorhand ingestoken hebben. De fok ligt klaar op het voordek. Er staan witte kopjes, eenmaal buiten geeft de pas herstelde windmeter 15 a 18 knopen aan. Dat is genoeg. We hebben onze zeilpakken aan. Warm is het niet maar achter het kapje zitten we lekker beschermd. Bestemming voor vanavond is Duinkerke, het buitenland dus al. 38 Miles to go.
Logboek invullen, track wordt ingesteld, AIS werkt.... er zijn weinig zeilboten buiten,
Voor ons hangt een zwarte wolk.. lang geleden denk ik bij mezelf dat ik nog eens in de regen gezeild heb. Ik ben meestal solo dus kies ik mijn reisdata volgens het weer. Ik ben een schoon weer zeiler geworden...
Even later gaan de hemelsluizen open, gelukkig duurt het niet lang. Mijn kapje is niet meer waterdicht.
Kobe lijkt toch wat last van de hoge deining te hebben. Honger heeft hij niet en als we voor Oostende de Fok laten zakken in een harde bui en hij de vallen moet bedienen, loopt het mis... hij besluit de vissen wat eten te geven. Oef! Nadien gaat het beter. Morgen toch best een pilleke nemen denk ik.
Nieuwpoort schuift voorbij en we moeten nu een koers varen die wat uit de kust loopt om de ondiepten rond de Broers bank te vermijden. Het is laag water en er staat toch wat deining dus daar moeten we niet zijn. De wind draait naar West...De stroom loopt nu mee en al vlug zijn we in de pas naar Duinkerke. Het klaart wat op en we krijgen warempel de zon te zien. Even later terug regen... het laatste stuk wordt nog opkruisen... wat-emmenu?...
Net voor de haveningang wordt de Franse beleefdheidsvlag in het stuurboordwant gehesen. De voorbereidingen starten... fenders uitgangen, op elke hoek een landvast, zeilen opruimen etc...
Een schoon meiske, jobstudentje van de Marina, wijst ons een plaatsje voor de nacht. Ze neemt onze landvasten aan. Helaas trekt ze op het verkeerde moment aan het verkeerde touw, we knallen toch ietwat te hard tegen het ponton... nou ja, geen erg, geen schade en ze kijkt zo beteuterd dat ik er maar niks van zeg....
T'was een pittige tocht. Morgen Boulogne? Nog steeds Noordenwind morgen dus de Billy gaat zuid !
Grtjs van Jean en Kobe... We zijn moe, nemen een doucheke en de trompet en de gitaar blijven in hun tassen.
Tot morgen... 😀
Tegen tienen is Kobe er, afgezet door mama Hilde. Twee !! Rugzakken, slaapzak, trompet, een goed humeur, alles wordt in de voorpiek van de Billy gedeponeerd en weg zijn we.
De wind zit Noord West, recht op de neus om de haven buiten te varen dus. We wachten tot op het laatste moment, een meter of 50 vóór de buitenpieren om het grootzeil te heisen. Twee reven in het zeil, blij dat we ze er op voorhand ingestoken hebben. De fok ligt klaar op het voordek. Er staan witte kopjes, eenmaal buiten geeft de pas herstelde windmeter 15 a 18 knopen aan. Dat is genoeg. We hebben onze zeilpakken aan. Warm is het niet maar achter het kapje zitten we lekker beschermd. Bestemming voor vanavond is Duinkerke, het buitenland dus al. 38 Miles to go.
Logboek invullen, track wordt ingesteld, AIS werkt.... er zijn weinig zeilboten buiten,
Voor ons hangt een zwarte wolk.. lang geleden denk ik bij mezelf dat ik nog eens in de regen gezeild heb. Ik ben meestal solo dus kies ik mijn reisdata volgens het weer. Ik ben een schoon weer zeiler geworden...
Even later gaan de hemelsluizen open, gelukkig duurt het niet lang. Mijn kapje is niet meer waterdicht.
Kobe lijkt toch wat last van de hoge deining te hebben. Honger heeft hij niet en als we voor Oostende de Fok laten zakken in een harde bui en hij de vallen moet bedienen, loopt het mis... hij besluit de vissen wat eten te geven. Oef! Nadien gaat het beter. Morgen toch best een pilleke nemen denk ik.
Nieuwpoort schuift voorbij en we moeten nu een koers varen die wat uit de kust loopt om de ondiepten rond de Broers bank te vermijden. Het is laag water en er staat toch wat deining dus daar moeten we niet zijn. De wind draait naar West...De stroom loopt nu mee en al vlug zijn we in de pas naar Duinkerke. Het klaart wat op en we krijgen warempel de zon te zien. Even later terug regen... het laatste stuk wordt nog opkruisen... wat-emmenu?...
Net voor de haveningang wordt de Franse beleefdheidsvlag in het stuurboordwant gehesen. De voorbereidingen starten... fenders uitgangen, op elke hoek een landvast, zeilen opruimen etc...
Een schoon meiske, jobstudentje van de Marina, wijst ons een plaatsje voor de nacht. Ze neemt onze landvasten aan. Helaas trekt ze op het verkeerde moment aan het verkeerde touw, we knallen toch ietwat te hard tegen het ponton... nou ja, geen erg, geen schade en ze kijkt zo beteuterd dat ik er maar niks van zeg....
T'was een pittige tocht. Morgen Boulogne? Nog steeds Noordenwind morgen dus de Billy gaat zuid !
Grtjs van Jean en Kobe... We zijn moe, nemen een doucheke en de trompet en de gitaar blijven in hun tassen.
Tot morgen... 😀
Maandag 1 juli..... ramsgate zeebrugge
De weerberichten blazen zo n beetje warm en koud. West 3 a 4 aanwakkerend tot 4 a 5, maybe 6, veering to north 4. Voor mij ok behalve die 6 maar dat wordt hopelijk toch niets.
Bibi is weeral vroeg wakker, 05:30h... pffft....nog even mijn vuilnis in de afvalcontainer droppen, een vlugge douche, wat muesly, banaantje, een laatste kiwi, melk. Even overweeg ik nog alvast wat boterhammen te smeren voor als 't echt ruw wordt, maar ik geloof er niet in. Ik ben ongeduldig zoals steeds en vertrek.
Als ik buitenkom staat er een lekker westenwindje, eerst een aarzelende 3, wat verder in zee toch een 4. Mijn preventief rifje in het grootzeil vliegt er na enige tijd toch uit als de wind terug wat afneemt. De fok op de boom gezet, want het is plat voor het laken. (wind achter)
Ik nestel me in wat kussens, zet een muziekje op en stuur nog vlug een berichtje naar het thuisfront dat ik er aan kom.
De white cliffs of Ramsgate verdwijnen geleidelijk uit het zicht en tegen dat we aan de eerste traffic lane komen is het maar een dun lijntje meer. De zichtbaarheid is een pak beter dan op de heenreis.
Nog een paar mijltjes verder geeft ook Spotify er de brui aan met een laatste song van Lauren Henderson, Sabor a Mi, waar we in de academie met ons Songwriter Combo wel een paar uurtjes mee bezig geweest zijn. Mooi toeval..... bestaat niet
Na wat spielerei met de Billy zijn ze even vlug weer weg. Spijtig. T zijn mooie dieren die door hun aanwezigheid en dartel gedrag iedereen blij maken. Bovendien heb je echt het idee dat ze je komen bekijken en contact zoeken.
Verder gaan we. De ebstroom, die tot nu in ons nadeel was, draait rond elf uur en onze SOG (SPEED OVER ground) stijgt vanaf nu aanzienlijk. Voor alle duidelijkheid en de niet zeilers onder ons: de zee is geen stilstaande bokaal water. Hier in onze omgeving krijgen we te maken met een ongeveer 6 uren durende cyclus van eb en vloed, veroorzaakt door de aantrekkingskracht van de maan en ook een beetje de zon op het wateroppervlak. Hierdoor ontstaan vloedstromingen die het water van de Noordzee en aan onze kust het ene moment richting Nederland (NE) duwen, zes uur later gaat het terug richting Frankrijk (SW), en dit aan snelheden op de plaats waar de Billy momenteel vaart van soms wel 2 knopen (3.7km/h) in de omgeving van Jersey, st malo etc. kan dit soms wel oplopen tot 10 knopen (18km/h)
T gaat vlug nu. Helaas zullen we de laatste uren voor onze aankomst te Zeebrugge nog een paar uurtjes tegen stroom moeten. (Slechte timing schipper!)
De wind neemt af en valt bijna weg. 6 Bft? Ai ai... De motor moet het weer redden om toch voortgang te maken want van ronddobberen met knallende zeilen door de zeegang, "nou daar wordt je niet vrolijk van" .
Je hoort dat ik gisteren een uurtje met een Hollandse collega solo zeiler gepraat heb 😂. Met een biertje van hem, eentje van mij, waren we het eens over de Nederlandse, de Belgische en de internationale politiek. Mooi toch? Geeraart doet het op zijn 74 nog steeds Solo, elk jaar een 6 tal weken op zijn boot, zijn vrouw en zijn broer haakten één na één af, die blijven nu liever thuis maar Geraard geniet er nog steeds van op zijn eigen rustige manier. Paar dagjes in Oostende, een poos in Duinkerke, enkele overnachtingen in Ramsgate, ... Ik teken om dit op mijn 74 ook nog te doen..... De Billy rukt even aan zijn landvasten. Hij is het er mee eens. 😂 .... denk ik.
K zou t geloven. Hij wordt goed onderhouden. Ieder jaar iets, vorig jaar nieuwe kussens overal, dit jaar nieuwe verstaging (staalkabels die de mast rechtop houden ... liefst 😂)... Zo moet het als je nog lang wil genieten van je boot en het vooral veilig wil houden. Onderhoud!
Aan de A1 Boei liggen wel 30 schepen voor anker, te wachten op een loods om ze de Schelde (??) binnen te loodsen. Ik wijk wat uit om de Tss (traffic separation sheme, een soort autostrade op zee waarin de grote schepen varen) op een correcte wijze te kruisen (onder een hoek van 90 graden bij voorkeur).
De zichtbaarheid is goed, ik zie de hoge toren van Oostende al liggen, de wind is terug, uit SW nu... tiens, hij ging toch naar N draaien? De motor kan terug uit. Rust.
Ik kook een paar eitjes en eet die op met een boterham.
Ting ting, mijn gsm komt terug tot leven. Midden op zee heb je uiteraard geen verbinding. Ik bel eens naar huis en kijk eens wat de verschillende media ons te vertellen hebben.....
Zoals voorspeld draait de stroom en zakt onze snelheid over de grond weer drastisch 3,5 a 4 tegen 6 a 7 een paar uur terug.
Het duurt nog tot na negenen voor ik Zeebrugge binnenloop. Moe.!
Hieronder mijn gevolgde track...
Tot een volgende keer.
Grtjs van de kapitein 😀
Bibi is weeral vroeg wakker, 05:30h... pffft....nog even mijn vuilnis in de afvalcontainer droppen, een vlugge douche, wat muesly, banaantje, een laatste kiwi, melk. Even overweeg ik nog alvast wat boterhammen te smeren voor als 't echt ruw wordt, maar ik geloof er niet in. Ik ben ongeduldig zoals steeds en vertrek.
Als ik buitenkom staat er een lekker westenwindje, eerst een aarzelende 3, wat verder in zee toch een 4. Mijn preventief rifje in het grootzeil vliegt er na enige tijd toch uit als de wind terug wat afneemt. De fok op de boom gezet, want het is plat voor het laken. (wind achter)
Ik nestel me in wat kussens, zet een muziekje op en stuur nog vlug een berichtje naar het thuisfront dat ik er aan kom.
De white cliffs of Ramsgate verdwijnen geleidelijk uit het zicht en tegen dat we aan de eerste traffic lane komen is het maar een dun lijntje meer. De zichtbaarheid is een pak beter dan op de heenreis.
Nog een paar mijltjes verder geeft ook Spotify er de brui aan met een laatste song van Lauren Henderson, Sabor a Mi, waar we in de academie met ons Songwriter Combo wel een paar uurtjes mee bezig geweest zijn. Mooi toeval..... bestaat niet
Aan de Falls (een smalle rotsbank onder water, waar de diepte plots verminderd van 30 naar 6 m) wordt het nog even wat spannend als door een samenloop van tij en verminderde diepte, de zeegang ineens erg onrustig wordt. Grote golven uit alle richtingen.... 5 minuten later zijn we erover en de windvaan kan weer rustig verder sturen.
De kleur van het water varieert van een intens turkoois naar een diepblauw daar waar de enkele wolk zijn schaduw werpt.
Plots zijn ze er. Ik zie uit mijn ooghoek plots een vin naast de boot opduiken. Jaaaaaah ! Dolfijnen. Ik spurt naar beneden en met mijn gsm kan ik ze mooi filmen. De zee staat nog steeds wat knobbelig en ik heb al geen vaste hand 😂.... sorry voor de beeldkwaliteit dus. T zijn wel echt grote dolfijnen. Echte flippers!
Na wat spielerei met de Billy zijn ze even vlug weer weg. Spijtig. T zijn mooie dieren die door hun aanwezigheid en dartel gedrag iedereen blij maken. Bovendien heb je echt het idee dat ze je komen bekijken en contact zoeken.
Verder gaan we. De ebstroom, die tot nu in ons nadeel was, draait rond elf uur en onze SOG (SPEED OVER ground) stijgt vanaf nu aanzienlijk. Voor alle duidelijkheid en de niet zeilers onder ons: de zee is geen stilstaande bokaal water. Hier in onze omgeving krijgen we te maken met een ongeveer 6 uren durende cyclus van eb en vloed, veroorzaakt door de aantrekkingskracht van de maan en ook een beetje de zon op het wateroppervlak. Hierdoor ontstaan vloedstromingen die het water van de Noordzee en aan onze kust het ene moment richting Nederland (NE) duwen, zes uur later gaat het terug richting Frankrijk (SW), en dit aan snelheden op de plaats waar de Billy momenteel vaart van soms wel 2 knopen (3.7km/h) in de omgeving van Jersey, st malo etc. kan dit soms wel oplopen tot 10 knopen (18km/h)
T gaat vlug nu. Helaas zullen we de laatste uren voor onze aankomst te Zeebrugge nog een paar uurtjes tegen stroom moeten. (Slechte timing schipper!)
De wind neemt af en valt bijna weg. 6 Bft? Ai ai... De motor moet het weer redden om toch voortgang te maken want van ronddobberen met knallende zeilen door de zeegang, "nou daar wordt je niet vrolijk van" .
Je hoort dat ik gisteren een uurtje met een Hollandse collega solo zeiler gepraat heb 😂. Met een biertje van hem, eentje van mij, waren we het eens over de Nederlandse, de Belgische en de internationale politiek. Mooi toch? Geeraart doet het op zijn 74 nog steeds Solo, elk jaar een 6 tal weken op zijn boot, zijn vrouw en zijn broer haakten één na één af, die blijven nu liever thuis maar Geraard geniet er nog steeds van op zijn eigen rustige manier. Paar dagjes in Oostende, een poos in Duinkerke, enkele overnachtingen in Ramsgate, ... Ik teken om dit op mijn 74 ook nog te doen..... De Billy rukt even aan zijn landvasten. Hij is het er mee eens. 😂 .... denk ik.
K zou t geloven. Hij wordt goed onderhouden. Ieder jaar iets, vorig jaar nieuwe kussens overal, dit jaar nieuwe verstaging (staalkabels die de mast rechtop houden ... liefst 😂)... Zo moet het als je nog lang wil genieten van je boot en het vooral veilig wil houden. Onderhoud!
Aan de A1 Boei liggen wel 30 schepen voor anker, te wachten op een loods om ze de Schelde (??) binnen te loodsen. Ik wijk wat uit om de Tss (traffic separation sheme, een soort autostrade op zee waarin de grote schepen varen) op een correcte wijze te kruisen (onder een hoek van 90 graden bij voorkeur).
De zichtbaarheid is goed, ik zie de hoge toren van Oostende al liggen, de wind is terug, uit SW nu... tiens, hij ging toch naar N draaien? De motor kan terug uit. Rust.
Ik kook een paar eitjes en eet die op met een boterham.
Ting ting, mijn gsm komt terug tot leven. Midden op zee heb je uiteraard geen verbinding. Ik bel eens naar huis en kijk eens wat de verschillende media ons te vertellen hebben.....
Zoals voorspeld draait de stroom en zakt onze snelheid over de grond weer drastisch 3,5 a 4 tegen 6 a 7 een paar uur terug.
Het duurt nog tot na negenen voor ik Zeebrugge binnenloop. Moe.!
Hieronder mijn gevolgde track...
Tot een volgende keer.
Grtjs van de kapitein 😀
Zondag rustdag
Wat doe ik? De Thamesmonding ingaan? Rondje Ilse of Sheppey? Een dagje luieren? Het weerbericht geeft harde wind oost, draaiend naar zuidwest en toenemend tot een dikke zes midden in het kanaal. Oversteken is dus uitgesloten.
De Thamesmonding is stroom en wind tegen voor het grootste gedeelte van de dag.
Weet je wat? Ik ga lekker wandelen en bekijk het morgen nog eens.
Er is hier een coastal path richting Broadstairs. Je kunt kiezen tussen boven op de cliffs of langs het strand. Ik maak een combinatie van de twee.
Ik ben vroeg weg, na een gezond ontbijt (granola, banaan, kiwi, appel, melk) en een te warme douche.
Ik loop hier alleen op een eenzame hondenuitlater na, nog geen kat op het strand.... juist, ik sta nog op Belgisch uur. De Brits are stil asleep .
De uitzichten zijn onovertroffen.
Één van de mastjes dichtst bij de havenmuur is de Billy.
Ik loop op mijn gemak verder. Nu en dan kom ik een groepje lopers tegen. Even verder is een groot park. Het pad loopt er dwars doorheen. Prachtig is het hier.
Het ene moment loop ik boven, even later kies ik weer voor het benedenpad. Een lekker zonnetje en de wind? Ja natuurlijk is die niet zo hard als voorspeld....
Mijnen hoed heeft duidelijk betere tijden gekend. K zal moeten in onkosten komen voor een nieuwe.
Langs dit pad staan her en der honderden bankjes, een Britse traditie, telkens ter nagedachtenis aan een vriend, familie, deze op de foto herdenkt een muzikant, gitarist, vandaar de foto. Benieuwd of ik hier over een aantal (?) Jaar ook mijn eigen bankje zal hebben?
Ik kom uiteindelijk naar een vijftal kilometer aan in Broadstairs, Engels badstadje bij uitstek. Ik voel me hier wat verloren tussen al dat toeristengeweld. Ik krijg een hongertje, en bestel wat elke Brit hier zou bestellen. Een "thea with milk" en daarbij een soort "pie".... Vegetarisch dan nog! Dekeyser!
Ik besluit dat het welletjes is en wandel de vijf kilometer terug. Nu heb ik dorst en ga een "pint of strong lager" drinken in de Royal Temple Yachting Club... hehe, een mondje vol, waar ik van de free WiFi gebruik maak om dit blogartikel te schrijven, er zijn slechtere plaatsen om dit te doen.
Op de bovenstaande foto krijg je ook de WiFi code van de Club.... maar tegen niemand zeggen hè?
Tot later
Grtjs
De Thamesmonding is stroom en wind tegen voor het grootste gedeelte van de dag.
Weet je wat? Ik ga lekker wandelen en bekijk het morgen nog eens.
Er is hier een coastal path richting Broadstairs. Je kunt kiezen tussen boven op de cliffs of langs het strand. Ik maak een combinatie van de twee.
Ik ben vroeg weg, na een gezond ontbijt (granola, banaan, kiwi, appel, melk) en een te warme douche.
Ik loop hier alleen op een eenzame hondenuitlater na, nog geen kat op het strand.... juist, ik sta nog op Belgisch uur. De Brits are stil asleep .
De uitzichten zijn onovertroffen.
Één van de mastjes dichtst bij de havenmuur is de Billy.
Ik loop op mijn gemak verder. Nu en dan kom ik een groepje lopers tegen. Even verder is een groot park. Het pad loopt er dwars doorheen. Prachtig is het hier.
Het ene moment loop ik boven, even later kies ik weer voor het benedenpad. Een lekker zonnetje en de wind? Ja natuurlijk is die niet zo hard als voorspeld....
Mijnen hoed heeft duidelijk betere tijden gekend. K zal moeten in onkosten komen voor een nieuwe.
Langs dit pad staan her en der honderden bankjes, een Britse traditie, telkens ter nagedachtenis aan een vriend, familie, deze op de foto herdenkt een muzikant, gitarist, vandaar de foto. Benieuwd of ik hier over een aantal (?) Jaar ook mijn eigen bankje zal hebben?
Ik kom uiteindelijk naar een vijftal kilometer aan in Broadstairs, Engels badstadje bij uitstek. Ik voel me hier wat verloren tussen al dat toeristengeweld. Ik krijg een hongertje, en bestel wat elke Brit hier zou bestellen. Een "thea with milk" en daarbij een soort "pie".... Vegetarisch dan nog! Dekeyser!
Ik besluit dat het welletjes is en wandel de vijf kilometer terug. Nu heb ik dorst en ga een "pint of strong lager" drinken in de Royal Temple Yachting Club... hehe, een mondje vol, waar ik van de free WiFi gebruik maak om dit blogartikel te schrijven, er zijn slechtere plaatsen om dit te doen.
Op de bovenstaande foto krijg je ook de WiFi code van de Club.... maar tegen niemand zeggen hè?
Tot later
Grtjs
Duinkerke naar Ramsgate
Zaterdag 29 juli....
Ik ben wakker om 0400h !
Ja slimmeke, nu vertrekken kan toch niet hè, ik kan mijn "paing francing" pas om 0800h bij de madammen van het clubhuis gaan ophalen.
"Vous voulez du pain monsieur?... ok mais n'oubliez pas pour venir le chercher. On est la a HUIT !! heures! .... w..ww.. oui madame, bien sur...."
Ik doe dus nog een dutje en droom over de mooie dingen van het leven.... ahum....
0700h... dat trekt er al wat beter op. Doucheke, bootje aan de kant, grootzeil, reefjes eruit, de wind is "light".
De stroomgegevens eens bekijken voor hier en tot aan de overkant.... Brexit of niet? Is het nu een uur vroeger of later in Engeland? Is het GMT, Utc, Bst, .... pffft..
Enfin, t wordt toch acht uur en mijn brood ligt klaar. Saluut en tot binnen 10 jaar....?? t was warempel idd volgens de computer juist 10 jaar geleden dat ik hier ook was.....amai..
De wind is braafjes gedraaid in de richting van de voorspellingen van de "Sabienen en de Franks"... oost dus, dat is achter..... Het geweld van gisteren is er uit. Ai ai... dat wordt moteur... toch om te beginnen.
Alleez, niet neuten hè....pasje van Duinkerke, bij de tweede rode boei RECHTSAF en altijd rechtdoor.... kom je in Engeland.
Eerst één , en dan amper 10 minuten later komt terug een kopje koddig juist naast de boot boven water. E zèèhoend (op zen Ostènds.?.... ) Is het dezelfde pipo of een andere... Ik weet het niet. Enfin twee - nul voor de zeehonden is de score. Nog geen dolfijnen gezien.... dat is al een aanzienlijke achterstand om een match te beginnen hè?
Eenmaal op zee, bak ik een eitje met spek....dat moet zo of ge zijt geen echten. Door de resterende deining van gisteren, is het niet echt comfortabel achter de pan en ik moet naar buiten, een beetje wit rond mijn neus. Ik zet mijn gasvuur uit en het duurt toch een minuut of tien vooraleer ik het aandurf mijn baguette en koekepan met inhoud tot in de kuip te brengen. Lekker, het smaakt....!
De uren glijden net als het zeewater langs de romp.... (hihi) voorbij. Het is middag, ik kan warempel toch wat zeilen. Vol grootzeil en het geheime wapen voor lichtweer van de Billy. Een code zero achtig ding, grote Genua op een rollertje, bol, groter dan mijn grootzeil...... Een bisjoe voor licht weer maar owee als het begint te waaien...
Tegen zessen passeren we dan toch de groene Goodwin Knoll boei, het onomstotelijke bewijs dat we Ramsgate naderen. Ik herinner me de opluchting van mezelf als achttienjarige toen ik voor het eerst het kanaal overstak in een wedstrijd dan nog !
... De aanblik van dit groene gedrocht die aangaf dat onze kwelling bijna voorbij was... Het was verschrikkelijk slecht weer geweest tijdens onze eerste oversteek.... wist ik veel.!
Plots een grote vin naast de boot... Een dolfijn...tje alias bruinvis... hij-zij blijft niet maar kom.. 2 -1. Een half uurtje later terug met zijn tweetjes nu, mama dolfijn met jong... yes 3-2 voor de dolfijnen. Mijn dag is goed..
Ch 14 geeft ons toelating de haven binnen te varen. Ch 80 wijst ons een plaatsje toe die ik even later mag afrekenen.... 29 pounds please.... slik... ja maar t'is only for "one!" Night ee,?... jongens toch... 19 euro in Duinkerke en hier?
Morgen de thames monding in... rondje Isle of Sheppey? We zien wel.
Tot snuit,
De kapitein. Punt!
Ik ben wakker om 0400h !
Ja slimmeke, nu vertrekken kan toch niet hè, ik kan mijn "paing francing" pas om 0800h bij de madammen van het clubhuis gaan ophalen.
"Vous voulez du pain monsieur?... ok mais n'oubliez pas pour venir le chercher. On est la a HUIT !! heures! .... w..ww.. oui madame, bien sur...."
Ik doe dus nog een dutje en droom over de mooie dingen van het leven.... ahum....
0700h... dat trekt er al wat beter op. Doucheke, bootje aan de kant, grootzeil, reefjes eruit, de wind is "light".
De stroomgegevens eens bekijken voor hier en tot aan de overkant.... Brexit of niet? Is het nu een uur vroeger of later in Engeland? Is het GMT, Utc, Bst, .... pffft..
Enfin, t wordt toch acht uur en mijn brood ligt klaar. Saluut en tot binnen 10 jaar....?? t was warempel idd volgens de computer juist 10 jaar geleden dat ik hier ook was.....amai..
De wind is braafjes gedraaid in de richting van de voorspellingen van de "Sabienen en de Franks"... oost dus, dat is achter..... Het geweld van gisteren is er uit. Ai ai... dat wordt moteur... toch om te beginnen.
Alleez, niet neuten hè....pasje van Duinkerke, bij de tweede rode boei RECHTSAF en altijd rechtdoor.... kom je in Engeland.
Eerst één , en dan amper 10 minuten later komt terug een kopje koddig juist naast de boot boven water. E zèèhoend (op zen Ostènds.?.... ) Is het dezelfde pipo of een andere... Ik weet het niet. Enfin twee - nul voor de zeehonden is de score. Nog geen dolfijnen gezien.... dat is al een aanzienlijke achterstand om een match te beginnen hè?
Eenmaal op zee, bak ik een eitje met spek....dat moet zo of ge zijt geen echten. Door de resterende deining van gisteren, is het niet echt comfortabel achter de pan en ik moet naar buiten, een beetje wit rond mijn neus. Ik zet mijn gasvuur uit en het duurt toch een minuut of tien vooraleer ik het aandurf mijn baguette en koekepan met inhoud tot in de kuip te brengen. Lekker, het smaakt....!
De uren glijden net als het zeewater langs de romp.... (hihi) voorbij. Het is middag, ik kan warempel toch wat zeilen. Vol grootzeil en het geheime wapen voor lichtweer van de Billy. Een code zero achtig ding, grote Genua op een rollertje, bol, groter dan mijn grootzeil...... Een bisjoe voor licht weer maar owee als het begint te waaien...
Tegen zessen passeren we dan toch de groene Goodwin Knoll boei, het onomstotelijke bewijs dat we Ramsgate naderen. Ik herinner me de opluchting van mezelf als achttienjarige toen ik voor het eerst het kanaal overstak in een wedstrijd dan nog !
... De aanblik van dit groene gedrocht die aangaf dat onze kwelling bijna voorbij was... Het was verschrikkelijk slecht weer geweest tijdens onze eerste oversteek.... wist ik veel.!
Plots een grote vin naast de boot... Een dolfijn...tje alias bruinvis... hij-zij blijft niet maar kom.. 2 -1. Een half uurtje later terug met zijn tweetjes nu, mama dolfijn met jong... yes 3-2 voor de dolfijnen. Mijn dag is goed..
Ch 14 geeft ons toelating de haven binnen te varen. Ch 80 wijst ons een plaatsje toe die ik even later mag afrekenen.... 29 pounds please.... slik... ja maar t'is only for "one!" Night ee,?... jongens toch... 19 euro in Duinkerke en hier?
Morgen de thames monding in... rondje Isle of Sheppey? We zien wel.
Tot snuit,
De kapitein. Punt!
Zeebrugge Duinkerke (Fr)
Vrijdag 28 juni,
Zoals beloofd terug een babbeltje over deze eerste zeildag.
Vertrokken in Zeebrugge om 0900h. De wind zit nog steeds noordoost, is enigszins afgenomen maar toch nog steeds een respectabele 5. Windje achter dus als ik Duinkerke als bestemming neem. Reeds in de haven zie ik de witte kopjes op zee en besluit toch wijselijk een rifje te steken.
Eenmaal buiten staat er toch nog steeds een ferme deining. De Fok doet moeilijk op deze achterlijke koers. Staat de ene keer aan bakboord, even later met een luide knal aan stuurboord. Dit is niet goed.
Ik haak mij in in de life line en schuifel naar voor.... op handen en voeten dus.....De spiboom op zijn kortste stand, ophoudertje erop. Vanuit mijn ooghoeken hou ik de koers in de gaten. Het gaat goed, de Navik windvaan kent nog steeds zijn werk, beter dan ik blijkbaar... ophouder zit gedraaid rond de fokkeschoot.. ai ai Dekeyser... begin seizoen-itis ? Kopje erbij houden hè , nu zit alles goed, terug naar de kuip, schootjes aanhalen, grotzeiltje staat aan Bb, fok uitgeboomd aan Sb. Zo is het goed.
De boot ligt stabiel, we lopen 7 knopen, 4 Over de grond. Het is straks hoog water, we zitten tegen stroom. Deze namiddag rond 1300h krijgen we hem mee.
Oostende nadert, the "big city" 😂😂 de wind doet er nog een schepje bovenop. 2e rif dus. Oef! We vliegen...... veel tijd en goesting om eten te maken is er niet. Een boterham met Salami dan maar. Ik voel me goed ondanks de deining.
Voor Nieuwpoort moet ik uitwijken voor een groot veld optimisten. Chapeau voor die jonge gastjes in hun kleine bootjes bij deze zeegang.
Zoals beloofd terug een babbeltje over deze eerste zeildag.
Vertrokken in Zeebrugge om 0900h. De wind zit nog steeds noordoost, is enigszins afgenomen maar toch nog steeds een respectabele 5. Windje achter dus als ik Duinkerke als bestemming neem. Reeds in de haven zie ik de witte kopjes op zee en besluit toch wijselijk een rifje te steken.
Eenmaal buiten staat er toch nog steeds een ferme deining. De Fok doet moeilijk op deze achterlijke koers. Staat de ene keer aan bakboord, even later met een luide knal aan stuurboord. Dit is niet goed.
Ik haak mij in in de life line en schuifel naar voor.... op handen en voeten dus.....De spiboom op zijn kortste stand, ophoudertje erop. Vanuit mijn ooghoeken hou ik de koers in de gaten. Het gaat goed, de Navik windvaan kent nog steeds zijn werk, beter dan ik blijkbaar... ophouder zit gedraaid rond de fokkeschoot.. ai ai Dekeyser... begin seizoen-itis ? Kopje erbij houden hè , nu zit alles goed, terug naar de kuip, schootjes aanhalen, grotzeiltje staat aan Bb, fok uitgeboomd aan Sb. Zo is het goed.
De boot ligt stabiel, we lopen 7 knopen, 4 Over de grond. Het is straks hoog water, we zitten tegen stroom. Deze namiddag rond 1300h krijgen we hem mee.
Oostende nadert, the "big city" 😂😂 de wind doet er nog een schepje bovenop. 2e rif dus. Oef! We vliegen...... veel tijd en goesting om eten te maken is er niet. Een boterham met Salami dan maar. Ik voel me goed ondanks de deining.
Voor Nieuwpoort moet ik uitwijken voor een groot veld optimisten. Chapeau voor die jonge gastjes in hun kleine bootjes bij deze zeegang.
Verder gaat het. Oploeven richting Trapegeer boei en dan terug naar beneden naar de pas voor Duinkerke. Het laatste stuk doe ik op grootzeil alleen. Ik loop nog steeds 5,5 a 6 knopen. Op de bank staan brekers.
De windvaan stuurt verder, beter dan ik het zou doen. De solo vlag wappert
Om 1730h loop ik de haven binnen.
K ga goed slapen vannacht.
Morgen Engeland ?
Snuuuuurk !
Na jaren blogstilte......
Het kriebelt.... zeilen is in al die jaren niet gestopt, wel het schrijven... misschien is het tijd om terug eens iets op de blog te "placeren".
Een mooie gelegenheid om terug in mijn pen te kruipen is de geplande zeiltocht die morgen, uiterlijk vrijdag start.
Een ritje Normandië of zelfs een poging om onze UK vrienden alsnog van hun Brexit ideeen af te brengen. We zien wel waar de wind ons brengt.
Billy is klaar, mijn (minimaal) valies kleren ook. Proviand en drank is aan boord.
Hou jullie vast en hou deze blog in de gaten de komende dagen....
Eerste traject... Zeebrugge- Duinkerke
Ps: screenshot van het nieuwe navigatieprogramma "i - boating "
waarover later ongetwijfeld meer.
Een mooie gelegenheid om terug in mijn pen te kruipen is de geplande zeiltocht die morgen, uiterlijk vrijdag start.
Een ritje Normandië of zelfs een poging om onze UK vrienden alsnog van hun Brexit ideeen af te brengen. We zien wel waar de wind ons brengt.
Billy is klaar, mijn (minimaal) valies kleren ook. Proviand en drank is aan boord.
Hou jullie vast en hou deze blog in de gaten de komende dagen....
Eerste traject... Zeebrugge- Duinkerke
Ps: screenshot van het nieuwe navigatieprogramma "i - boating "
waarover later ongetwijfeld meer.
Abonneren op:
Posts (Atom)
