15 oktober; naar Bayonne

Onze zeiltocht met als bestemming onze laatste haven in Spanje. Baiona, een historisch stadje in het zuiden van de ria de Vigo.
We vertrekken in Sanxenxo tegen elven... ahjaa, tegen dat alles in orde is... opstaan, internetten voor een laatste weerbericht en grib files, brood halen... Er is weer eens geen fluit wind en de zon brandt genadeloos op ons zwembroekentenue... je hoort mij niet klagen.
Billy haalt zijn" frele schouderkes" op en tuft op zijn gemakskens de Ria uit. Superuitzicht terug op Isla de Cies voor ons, Ria de Aldans links, Isla de Ons in de verte rechts. Jongens, jongens, wat ga ik dit allemaal missen; ik weet het , ik ben aan het zagen en val telkens in herhaling, maar dit is hier echt het Eden op aarde, en ik sta op het punt dit alles achter mij te laten.
Vandaag terug zomerse temperaturen. Nu al reeds zo'n 25° en het loopt nog op. We slagen er toch in met zeil vooruit te komen. Grootzeil en Grote Genua op de boom. Snelheid, een schamele 2,5 .. soms een 3 knopen, maar goed.
Tegen drieen komt het "Canal da Porta" dichtbij. Ik navigeer terug in de kuip en zet een veilige koers uit. Met dit weer eigenlijk geen probleem en tegen vieren lopen we de haven van Baiona binnen. We hebben 15 mijl afgelegd. Een prachtige jachthaven met als achtergrond het historisch kasteel van Baiona.. het is een onwerkelijk zicht.
"Mediteranian style" aanleggen, dwz neus tegen het ponton, achterlijn op een ketting op de grond. lukt zonder problemen. Ons eerste werk is een drankje in de jachthaven en vervolgens inschrijven voor één nachtje Overal gelden tegenwoordig wintertarieven en voor €13 zijn we gesteld.
Boodschappen doen.. 3 kg mossels worden ons eigendom, wat brood; een flesje wijn. Even later wordt alles klaargemaakt. Johan en Winnie kuisen mosselen in de kuip. Plots, wie ben ik om te zeggen dat er opzet in het spel was... in ieder geval; een schreeuw en Winnie stort bloedend neer ! ... Allez, een beetje minder, maar toch.... Uit de top van haar vinger gutst toch wat bloed. Johan heeft in zijn ijver zijn mes wat te uitbundig in een mossel gezet en Winnies vinger zat in de weg. Rode kruis - medewerker van dienst en kapitein v.d. Billy moet weer bijspringen om het bloeden te stelpen en legt een noodverband aan. Resultaat op de foto... professioneel, wat ? ...
Eind goed, al goed.. de mossels waren weer van voorhistorische grootte. De laatste kilo werd onder het goedkeurend oog van de volledige bemanning, als toetje klaargemaakt met toevoeging van een scheutje Ricard... om je vingers, wat zeg ik ? Je hele arm bij op te eten..
Elf uur, iedereen op de Billy ligt onder zeil. Morgen staat dertig mij op het programma.. Portugal, here we come.....
Winnie, Johan, Kap. Jean.