10 oktober
Als we 's Morgens in Combarro opstaan is het verdacht stil buiten. Er hangt een wattendeken van mist in de ria. Je ziet zelfs het einde van het ponton niet. Dju, dat hadden ze niet voorspeld gisteren.
De douches in deze splinternieuwe en hippe marina (rood blok = het clubhuis) zijn super, maar toch is er reeds een en ander kapot. Schakelaars uit de muur, vochtplekken tegen het plafond. Er loopt hier nochtans veel volk rond; een Marinero 24h/24h, een kuisvrouw, un Capitano de port, 2 schone meiskes met "Pocachonta ogen" in een bar die veelbetekenend "blablabla" noemt, maar een klusjesman hebben ze niet... een wasmachine ook niet en dat heb ik nu toch wel echt eens nodig. ik haal de knalgele wastobbe dan maar boven en zet mijne was te week met flink wat waspoeder. Ik hoop op wat zon deze namiddag.
De boot op de voorgrond van het rode clubhuis, zal Terry wel meer interesseren. De boot op de andere foto is een Scampi, revolutionait ontwerp in de jaren zeventig, waar ik lang geleden wel een paar jaartjes op wedstrijd gevaren heb
Als het tegen tweeen nog steeds niet uitgeklaard is, gaat Jan met de bus Pontevedra bezoeken. Ik ben er al twee keer geweest en blijf aan boord. Ik doe een babbeltje met de bemanning van de Duitse boot, die overal opduikt waar de Billy ook ligt. Zij hebben ongeveer dezelfde route gevolgd als ik, alleen zijn ze er al 3 jaar !!! mee bezig, weliswaar a ratio van 6 maanden per jaar, maar goed. Ik dacht dat ik traag vorderde, maar dit is toch nog een stuk erger. Zij laten de boot overwinteren in Vilagarcia.
Tegen de avond dan toch wat opklaringen en ik hang mijn was op.
11 oktober:
Mooi weer vandaag en zelfs een windje, oostelijk. Wij blijgezind op weg, de ria uit, richting Isla de Ons. De grote genua mag nog eens uit zijn zak.
Tegen de middag draait het vriendelijke zuchtje en verandert geleidelijk in een nogal straffe zeebries. Scherp aan de wind leggen we de laatste mijltjes naar Isla de Cies af en gaan voor anker. Echt stil liggen we hier niet en we blijven dan ook niet lang. Anker op en we gaan zeilen. Rond het eiland ! Jan is stuurman en tuurt zich kapot op het kompas om geen graadje verkeerd te sturen. Nou...
Aan de windkant staat toch een straffe deining die op de rotsen kapotbeukt. Op een veilige mijl afstand horen we het nog. Brr... daar moet je toch niet komen met je bootje.
Ik heb terug het navigatieprogramma "Tsunamis" in gebruik. Gisteren had ik op het
internet een nieuwe update van mijn Imray navigatieprogramma gedownload en geinstalleerd, met als gevolg dat het programma nu steeds vastloopt en er ook nog andere dingen mee mis zijn. Prachtig jongens, jullie krijgen morgen van mij terug een mailtje. Dat het nu nog de eerste keer was, maar dit gebeurt toch echt te veel. Ik snap dit toch niet hoor. Testen die mannen hun veranderingen niet of wat ?
Tegen drieen zijn we rond en veranderen onze koers nu naar Isla de Cies en duiken een uurtje later terug de ria de Vigo in. Vigo is ons einddoel vanavond want morgen gaat Jan naar huis. We besluiten deze prachtige zeildag 's avonds met een lekkere Chili Con Carne, een flesje wijn en nog een Rummeke als afsluiter.
Maandag 12 oktober;
Zeven uur en de wekker loopt af. Brr, das toch een tijdje geleden.. zo vroeoeoeoeg.. Kreun ! Training voor als ik binnen enkele weken gaan werken zeg maar.
Tegen acht uur kruipt Jan in een taxi, en ik terug naar de boot. Wat opruimen en alles gereed maken voor de volgende crew. Ik ga o.a. boodschappen doen en ontdek dat er vandaag geen enkele winkel open is. Ja, ik vond het al verdacht stil in de straten van Vigo. Het is feestdag vandaag in Spanje....een of andere heilige .... oei, wat dit betekent voor het vervoer van en en naar Porto (op zondag rijdt er maar 1 bus) weet ik niet doch ik hoor niks dus zal het wel goed zijn zeker ? Hoop ik ....
Verder een prachtig spektakel opgevoerd door de van dienst zijnde Marinero en "Gaspaar, de dolfijn". Een verdacht tam exemplaar die elke dag een bezoekje komt brengen in de Marina. De Marinero heeft hem wat kunstjes geleerd, hij kan over een stok springen en is onvoorstelbaar verliefd op het BB motortje van de rubberboot. Hij zit steeds met zijn snoet tegen de draaiende schroef aan. Raar he ?
Even later is hij weg. Etenstijd zegt de Marinero.
Als we 's Morgens in Combarro opstaan is het verdacht stil buiten. Er hangt een wattendeken van mist in de ria. Je ziet zelfs het einde van het ponton niet. Dju, dat hadden ze niet voorspeld gisteren.
De douches in deze splinternieuwe en hippe marina (rood blok = het clubhuis) zijn super, maar toch is er reeds een en ander kapot. Schakelaars uit de muur, vochtplekken tegen het plafond. Er loopt hier nochtans veel volk rond; een Marinero 24h/24h, een kuisvrouw, un Capitano de port, 2 schone meiskes met "Pocachonta ogen" in een bar die veelbetekenend "blablabla" noemt, maar een klusjesman hebben ze niet... een wasmachine ook niet en dat heb ik nu toch wel echt eens nodig. ik haal de knalgele wastobbe dan maar boven en zet mijne was te week met flink wat waspoeder. Ik hoop op wat zon deze namiddag.
De boot op de voorgrond van het rode clubhuis, zal Terry wel meer interesseren. De boot op de andere foto is een Scampi, revolutionait ontwerp in de jaren zeventig, waar ik lang geleden wel een paar jaartjes op wedstrijd gevaren hebAls het tegen tweeen nog steeds niet uitgeklaard is, gaat Jan met de bus Pontevedra bezoeken. Ik ben er al twee keer geweest en blijf aan boord. Ik doe een babbeltje met de bemanning van de Duitse boot, die overal opduikt waar de Billy ook ligt. Zij hebben ongeveer dezelfde route gevolgd als ik, alleen zijn ze er al 3 jaar !!! mee bezig, weliswaar a ratio van 6 maanden per jaar, maar goed. Ik dacht dat ik traag vorderde, maar dit is toch nog een stuk erger. Zij laten de boot overwinteren in Vilagarcia.
Tegen de avond dan toch wat opklaringen en ik hang mijn was op.
11 oktober:
Mooi weer vandaag en zelfs een windje, oostelijk. Wij blijgezind op weg, de ria uit, richting Isla de Ons. De grote genua mag nog eens uit zijn zak.
Tegen de middag draait het vriendelijke zuchtje en verandert geleidelijk in een nogal straffe zeebries. Scherp aan de wind leggen we de laatste mijltjes naar Isla de Cies af en gaan voor anker. Echt stil liggen we hier niet en we blijven dan ook niet lang. Anker op en we gaan zeilen. Rond het eiland ! Jan is stuurman en tuurt zich kapot op het kompas om geen graadje verkeerd te sturen. Nou...Aan de windkant staat toch een straffe deining die op de rotsen kapotbeukt. Op een veilige mijl afstand horen we het nog. Brr... daar moet je toch niet komen met je bootje.
Ik heb terug het navigatieprogramma "Tsunamis" in gebruik. Gisteren had ik op het
internet een nieuwe update van mijn Imray navigatieprogramma gedownload en geinstalleerd, met als gevolg dat het programma nu steeds vastloopt en er ook nog andere dingen mee mis zijn. Prachtig jongens, jullie krijgen morgen van mij terug een mailtje. Dat het nu nog de eerste keer was, maar dit gebeurt toch echt te veel. Ik snap dit toch niet hoor. Testen die mannen hun veranderingen niet of wat ?Tegen drieen zijn we rond en veranderen onze koers nu naar Isla de Cies en duiken een uurtje later terug de ria de Vigo in. Vigo is ons einddoel vanavond want morgen gaat Jan naar huis. We besluiten deze prachtige zeildag 's avonds met een lekkere Chili Con Carne, een flesje wijn en nog een Rummeke als afsluiter.
Maandag 12 oktober;
Zeven uur en de wekker loopt af. Brr, das toch een tijdje geleden.. zo vroeoeoeoeg.. Kreun ! Training voor als ik binnen enkele weken gaan werken zeg maar.
Tegen acht uur kruipt Jan in een taxi, en ik terug naar de boot. Wat opruimen en alles gereed maken voor de volgende crew. Ik ga o.a. boodschappen doen en ontdek dat er vandaag geen enkele winkel open is. Ja, ik vond het al verdacht stil in de straten van Vigo. Het is feestdag vandaag in Spanje....een of andere heilige .... oei, wat dit betekent voor het vervoer van en en naar Porto (op zondag rijdt er maar 1 bus) weet ik niet doch ik hoor niks dus zal het wel goed zijn zeker ? Hoop ik ....
Verder een prachtig spektakel opgevoerd door de van dienst zijnde Marinero en "Gaspaar, de dolfijn". Een verdacht tam exemplaar die elke dag een bezoekje komt brengen in de Marina. De Marinero heeft hem wat kunstjes geleerd, hij kan over een stok springen en is onvoorstelbaar verliefd op het BB motortje van de rubberboot. Hij zit steeds met zijn snoet tegen de draaiende schroef aan. Raar he ?
Even later is hij weg. Etenstijd zegt de Marinero.
3 opmerkingen:
Hoi Jean,
Ik was je wegens eigen avonturen een beetje uit het oog verloren. Maar aangezien mijn oudjes je nu wéér komen ambeteren zal ik je terug dagelijks volgen.
Geniet van je laatste weken !
Jean, Die scampi vind je toch overal, ziet er nog 1 mooi exemplaar uit op de foto. Ik denk dat je best nog eens volop geniet van je laatste weken want hier is het kloteweer. Ben in het weekend naar de zeeuwse eilanden geweest, bangelijk doods !! Daar is er gewoon geen plezier meer buiten 1 goeie wind. Wel meer naar kaart en boeien kijken, dan plezier hebben met zeilen zonder vast te lopen.
Groeten,
Krulle
Hoela Eva, lang geleden.... hm,hm, mij een beetje uit het oog verloren.... nie wel ee... !Eigen avonturen... vertel eens....
Hoi Krulle, toen ik die Scampi zag kwam er heel wat boven water... je ziet er niet zoveel meer. T zijn al oude beestjes he ? Hier nog steeds zomer met +25° C... Spijtig genoeg is t nu toch bijna afgelopen. Volgend jaar geen dommigheden meer en meekomen he ?
Een reactie posten