Week 10. Cascais en Lisbon en terug Cascais

Cascais.... Een tegen de overheersend noordelijke winden goed beschutte ankerplaats.  Het waait hier momenteel goed door, en toch blijft het water plat. Een mooie, maar peperdure marina ligt hier juist naast de deur. Niks voor ons. Veel boten op de ankerplaats ook. Zicht op een paar strandjes, het oude stadscentrum, veel volk, zowel op het water waar een paar zeilscholen goede zaken doen, alsook op de wandeldijk, restaurantjes, barretjes, het station  dichtbij want ik zie een trein rijden....naar Lissabon ongetwijfeld maja, dan moet je de boot achterlaten op anker, iets waar zowel ik als de bemanning van Exeo niet van houden. We zien wel.

Met klein Billytje kun je de marina invaren en hem achterlaten aan het Fuel dock. Daar ligt hij veilig en  in niemands weg. Ik ga boodschappen doen in een grote Auchan... ja dat hebben ze hier ook met alle producten die we van thuis gewoon zijn... ja waarom gaan we nog op reis eigenlijk? Ik probeer toch Portugese producten te kopen, groenten, pattatten, bijna die uit België genomen... nee dus. Wat fruit en een platgeslagen en geroosterde kip voor vanavond.... als hij het zolang volhoudt... hij ruikt lekker. Verder....Ik heb een techniek om niet te veel te kopen... ik heb een rode netzak, een paar dagen later zou Caroline me vragen of het een soutien is waarop ik, verwonderd dan weer .... heb jij zulke "grote" soutiens.....?  Hilariteit.....  hahaha... serieus nu. Mijn techniek bestaat er uit: als die zak vol is, dan stop ik.... 't Is nog lastig genoeg in die hitte om veel te dragen.

Morgen grote kuis op de Billy, overmorgen gaan we naar Lissabon, met de boot. Er is een Marina op de oude terreinen van de wereldtentoonstelling van een tiental jaar terug, een eindje voorbij de San Francisco brug over de Taag. Een bus brengt je in een mum van tijd naar het centrum van de oude stad voor de ronde som van 2 euro. We plannen 2 nachtjes in Lisbon te blijven.

We vertrekken vroeg. Het eerste gedeelte is op motor, maar algauw krijgen we een mooi briesje. Op Billy gaat de grote genua omhoog en op Exeo jhet blauwe gevaar. Zeilers maken er toch graag een wedstrijdje van.

Ik kies de overkant van de rivier en krijg meer wind, ga als eerste onder de ”25 april’ brug door. 25 april staat voor de datum van de bijna zonder bloedverlies gevoerde revolutie tegen het bewind van de dictator Salazar, sindsdien is Portugal een republiek met een democratich verkozen regering.

De brug, die als twee druppels water lijkt op de Golden Gate brug in San Francisco, is een indrukwekkend bouwsel. Steeds spannend om met een zeilboot onder te varen. Ondanks dat de hoogte ruimschoots voldoet om een bootje als Billy door te laten, knijp ik toch één oog dicht als we er onderdoor gaan. Het autoverkeer over de brug maakt een immens lawaai en al van ver hoorbaar. Ook treinen denderen langs het onderste verdiep over de Taag.

In de Marina krijgen we een first class behandeling. Een marinero in motorboot wacht ons op en begeleidt ons naar een ligplaats. Daar staat weer iemand anders klaar om je lijntjes aan te nemen. Amaai, voor mij hoeft zoiets nu ook weer niet maar 't is in de prijs inbegrepen wellicht. Ik lig op het einde van de Marina, Exeo, bij de grotere boten in het begin. Heeft veel met de waterdiepte te maken blijkbaar want het hele complex is aan het verzanden met een ongelooflijke snelheid, volgens een Portugees die net zijn boot gekocht heeft en er ook op woont hebben ze hier drie maand geleden gebaggerd !  Ik kan dit moeilijk geloven want de halve marina komt bij laag water gewoon droog te staan.

Naast Exeo ligt een mooie klassieke boot. Ik denk er serieus over na een bod te doen...

We nemen bus 728 naar het centrum. Ondanks dat het zondag is rijdt er toch om de 20 minuten eentje. We worden netjes aan de voet van één van de zeven heuvels afgezet en kunnen onze speurtocht beginnen. Puffen want het is warm. Omhoog naar een kasteel, terug omlaag, een rit met een soort kabeltrammetje om je de volgende heuvel op te helpen. Toch 7 euro/persoon, das mooi meegenomen, er zijn weinig touristen en alle winkeltjes zijn leeg. Zonde voor die mensen. Wel een leuke buurt en de zichten zijn subliem.

We gaan iets eten in een echt Portugees restaurant. Het is wat donker binnen en we aarzelen even. Een dame die dicht bij de ingang zit, doet teken dat we moeten binnenkomen, het lekker is. De uitbaters zijn ongelooflijk vriendelijk. Een keuze wordt gemaakt, het eten wordt al vlug opgediend en is ongelooflijk lekker. Dessert en koffie volgt, een aanrader hier.

S'anderendaags doen we de tweede helft. We rijden met de bus door tot aan de "Tour de Belem"  waar we de "echte" Pasteis de Nata kopen enal direct op straat opsmikkelen... lekker,  echt waar, de beste.

Vandaar gaat het, wat  had je gedacht, terug bergop langs kleine straatjes, alles aangelegd met de echte kasseien zoals je die enkel nog in Vlaanderen en Portugal kunt vinden. De Smedestraat in Brugge werd trouwens heraangelegd door Portugese kasseileggers.... ja wie kan dit nog?

We drinken een pint op een terrasje, bossa nova met Stan Getz en Astrud Gilberto klinkt niet slecht in deze omgeving. Er zijn, behalve de taal, wel meerdere gezamenlijke punten met Brazilie te vinden hier.

Moegelopen keren we tegen zessen terug naar de boot. Ik wordt uitgenodigd om bij  mijn Portugese buurman, Nuno,die zijn boot, een 26 voeter enkele maanden geleden kocht en er ook op woont, een Vinho Verde te komen drinken.   Ik zeg nooit neen tegen dergelijke uitnodigingen uiteraard. Leuke avond terug. Goed geslapen

De volgende dag, tegen 1400h vertrekken we met het getij. Tegen wind. In het beginzijn onze boorden nog wat scherp, maar als de stroming steeds meer toeneemt, kunnen we heerlijk zeilen. Ik heb één reefje in mijn grootzei en het duurt tot een paar mijl vóór Cascais tot de wind afneemt en het er uit mag.

Caroline is ondertussen ook toegekomen in Cascais, ik ga nog even goeiedag zeggen en naar goede Belgische gewoonte een pint (een Leffe begot) drinken bij haar aan boord. Ze heeft zich gisteren het pleuris gezeuld naar den Aldi, 40 minuten ver en veel te veel meegebracht.. nooit shoppen als je honger hebt.....

Exeo vertrekt de volgende dag al naar Sines. Ik blijf hier nog een dag of twee. Op mijn laatste dag komt ook de Deense boot die we al in Figuera da Foz en wss nog enkele havens tegenkwamen, toe op de ankerplaats. We worden prompt uitgenodigd op het aperitief, ik omdat ik assistentie via de radio zou verleend hebben toen ze op zee een visnet in hun schroef kregen, en een ietwat rare koers begonnen te varen op AIS, Caroline, gewoon omdat ze sympathiek is... hahaha... het wordt terug een leuke avond bij Mikhael en Anne. Michael en ik zouden een gitaaroptreden geven, maar door de vele biertjes en  wijntjes,.... volledig vergeten....