7 tot 10 augustus, Figuera da Foz marina, Coimbra

 Figuera da Foz, mooie naam,  wat iets zou betekenen als "bevallige vijgenboom, althans als je het Google vertaalprogramma mag geloven. Ik was er 45 jaar geleden, na een lange rit doorheen Frankrijk, Spanje en Portugal met mijn lief en mijn deux cheveaux. Met beiden is het na verloop van tijd niets geworden, het verblijf in Figuera da Foz was trouwens ook niet geslaagd. Ik herinner mij een klein vissersdorpje met camping waar toen al  een voetbalgekte heerste.... iedereen zat er naar zijn Tv te staren, een tv met een antenne die door de huisvader van dienst in alle richtingen gedraaid werd om een scherp , toen al kleuren? Beeld te krijgen. Een beeld dat op het spannendste moment uiteraard plots wegfloepte, wat bij de aanwezigen op gescheld uitmonde (of dacht ik dat maar en had ik toen al moeite met de Portugese tongval) we zijn er niet lang gebleven....

Bij het naderen van de stad uit zee doet niks meer denken aan het vissersdorp van weleer. Hoge buildings, een enorme stad met een dicht bij de marina liggend oud stadsgedeelte.  Dit zal het dan geweest zijn?  Ik herken niks..

Ik heb telefonisch contact met de Marina en ze vragen ons aan het Fuelponton te komen liggen om in te schrijven. De marinero van dienst die duidelijk niks van boten afweet en trouwens de security man is, neemt mijn voorste landvast aan en trekt mijn neus tegen de steiger met een enthousiasme...? Nou, ik ben blij dat mijn vingers er niet tussen zitten. Als ik hem vraag wat te lossen en ook mijn achterste landvast aan te nemen, kijkt hij de andere richting uit.... tsjaa... ik geraak toch op de steiger en doe het zelf, verleg mijn boot wat naar voor zodat ook de Exeo er nog bij kan.

Inschrijven op het bureau, fotokopie van alles, zoals overal hier en ook in Spanje... wat een administratie, en wat doen ze er allemaal mee? Het duurt dus wel even... Pierre vraagt of hij kan tanken, en dat zal een kwartiertje duren want hiervoor komt iemand anders.  150 liter, en das maar een halve tank... brr, ben ik toch blij met mijn Billy. Tankje van 40 liter en dat met een verbruik onder de liter per uur, geraak ik toch ook ergens zonder de bank geweld aan te doen.

We krijgen een plaatsje aan de bezoekerssteiger,  samen met nog een paar Fransen, één Engelse boot en ook een Deen.  Om van het ponton af te geraken naar de douches, doe je best een paar wandelschoenen aan. Eerst helemaal naar het einde  van de steiger, en dan terug naar het Marina office. Wel meer dan een kilometer volgens mij. Er wordt hier voor onze gezondheid gezorgd. De douches zijn wel netjes en nieuw.

Aan de overkant van de marina ligt een grote overdekte Mercado waar je vooral vis, groenten, vlees en brood kunt kopen. Ook schoenen. Ik koop een paar mooie flipflops ter vervanging voor mijn volledig door het zeewater verwoeste Birckenstocks en loop al na een 100 tal meter mijn eerste blaar op. Mnjaa! Goed bezig Dekeyser !

Pierre en Eveline malen hun kilometertjes af, ik ga op het dichtbijgelegen terras, met zicht op de boot, een Portugese Sagres drinken en schrijf wat aan deze blog... ik zat toen al , net als nu nog trouwens (28 augustus ) een paar weken achter.

Volgende dag, bezoek aan Coimbra met de trein. Universiteitsstad, grootste nog bestaande oudste bibliotheek van Europa, historisch centrum.... we gaan er voor en staan stipt op tijd in het station. 8 euro voor een ticket, mondmasker aan en weg zijn we,voor een uurtje met vele haltes, doorheen enorme rijstvelden, blijkbaar is deze streek er bekend voor. Een goed klimaat en water genoeg uit de rivier.

De universiteitsstad is zeker het bezoeken waard, maar eerst hebben we een hongertje. Ontbijt met koffie en een gebakje zoals alle Portugezen hier s morgens doen. Njam!

De site van  de universiteit ligt natuurlijk weer hoog op de heuvel. Het is hier warm dus bibi doet weer een zweetje.  De faculteit biologie doet me aan het Afrikaans museum in Tervuren denken met allerhande opgezette dieren. Wetenschappen gaat dan weer over de Maagdenburgse halve bollen - waar ik als jonge student rare ideeen over had,  de bibliotheeksite is zeker indrukwekkend en zou gediend hebben als decor voor één van de Harry Potter films.

Wat nog het meest opvalt is de pijnlijke afwezigheid van toeristen.... Covid 19...  aiai, hoe gaat dit aflopen? Mijn naamgenoot staat hier ook... een of andere koning uit de rijke geschiedenis van de ontdekkingsreizen  .?  João D III heet het heerschap.... er is wel enige gelijkenis? Nee?

Over de middag lekker eten in een door de gids van Eveline aangeraden herberg. Je zou er zonder die gids nooit binnengaan, maar het zit er vol Portugezen en het moet gezegd, het is er zalig, ik eet er voor het eerst sinds lang Frietjes met een steak... wel,  geen halve kilo maar toch daaromtrent.

Nog wat rondlopen, een lekker ijsje en terug naar het station. Een leuke dag, morgen naar Sao Martinho do Porto.... Wuk?