Bibi is weeral vroeg wakker, 05:30h... pffft....nog even mijn vuilnis in de afvalcontainer droppen, een vlugge douche, wat muesly, banaantje, een laatste kiwi, melk. Even overweeg ik nog alvast wat boterhammen te smeren voor als 't echt ruw wordt, maar ik geloof er niet in. Ik ben ongeduldig zoals steeds en vertrek.
Als ik buitenkom staat er een lekker westenwindje, eerst een aarzelende 3, wat verder in zee toch een 4. Mijn preventief rifje in het grootzeil vliegt er na enige tijd toch uit als de wind terug wat afneemt. De fok op de boom gezet, want het is plat voor het laken. (wind achter)
Ik nestel me in wat kussens, zet een muziekje op en stuur nog vlug een berichtje naar het thuisfront dat ik er aan kom.
De white cliffs of Ramsgate verdwijnen geleidelijk uit het zicht en tegen dat we aan de eerste traffic lane komen is het maar een dun lijntje meer. De zichtbaarheid is een pak beter dan op de heenreis.
Nog een paar mijltjes verder geeft ook Spotify er de brui aan met een laatste song van Lauren Henderson, Sabor a Mi, waar we in de academie met ons Songwriter Combo wel een paar uurtjes mee bezig geweest zijn. Mooi toeval..... bestaat niet
Aan de Falls (een smalle rotsbank onder water, waar de diepte plots verminderd van 30 naar 6 m) wordt het nog even wat spannend als door een samenloop van tij en verminderde diepte, de zeegang ineens erg onrustig wordt. Grote golven uit alle richtingen.... 5 minuten later zijn we erover en de windvaan kan weer rustig verder sturen.
De kleur van het water varieert van een intens turkoois naar een diepblauw daar waar de enkele wolk zijn schaduw werpt.
Plots zijn ze er. Ik zie uit mijn ooghoek plots een vin naast de boot opduiken. Jaaaaaah ! Dolfijnen. Ik spurt naar beneden en met mijn gsm kan ik ze mooi filmen. De zee staat nog steeds wat knobbelig en ik heb al geen vaste hand 😂.... sorry voor de beeldkwaliteit dus. T zijn wel echt grote dolfijnen. Echte flippers!
Na wat spielerei met de Billy zijn ze even vlug weer weg. Spijtig. T zijn mooie dieren die door hun aanwezigheid en dartel gedrag iedereen blij maken. Bovendien heb je echt het idee dat ze je komen bekijken en contact zoeken.
Verder gaan we. De ebstroom, die tot nu in ons nadeel was, draait rond elf uur en onze SOG (SPEED OVER ground) stijgt vanaf nu aanzienlijk. Voor alle duidelijkheid en de niet zeilers onder ons: de zee is geen stilstaande bokaal water. Hier in onze omgeving krijgen we te maken met een ongeveer 6 uren durende cyclus van eb en vloed, veroorzaakt door de aantrekkingskracht van de maan en ook een beetje de zon op het wateroppervlak. Hierdoor ontstaan vloedstromingen die het water van de Noordzee en aan onze kust het ene moment richting Nederland (NE) duwen, zes uur later gaat het terug richting Frankrijk (SW), en dit aan snelheden op de plaats waar de Billy momenteel vaart van soms wel 2 knopen (3.7km/h) in de omgeving van Jersey, st malo etc. kan dit soms wel oplopen tot 10 knopen (18km/h)
T gaat vlug nu. Helaas zullen we de laatste uren voor onze aankomst te Zeebrugge nog een paar uurtjes tegen stroom moeten. (Slechte timing schipper!)
De wind neemt af en valt bijna weg. 6 Bft? Ai ai... De motor moet het weer redden om toch voortgang te maken want van ronddobberen met knallende zeilen door de zeegang, "nou daar wordt je niet vrolijk van" .
Je hoort dat ik gisteren een uurtje met een Hollandse collega solo zeiler gepraat heb 😂. Met een biertje van hem, eentje van mij, waren we het eens over de Nederlandse, de Belgische en de internationale politiek. Mooi toch? Geeraart doet het op zijn 74 nog steeds Solo, elk jaar een 6 tal weken op zijn boot, zijn vrouw en zijn broer haakten één na één af, die blijven nu liever thuis maar Geraard geniet er nog steeds van op zijn eigen rustige manier. Paar dagjes in Oostende, een poos in Duinkerke, enkele overnachtingen in Ramsgate, ... Ik teken om dit op mijn 74 ook nog te doen..... De Billy rukt even aan zijn landvasten. Hij is het er mee eens. 😂 .... denk ik.
K zou t geloven. Hij wordt goed onderhouden. Ieder jaar iets, vorig jaar nieuwe kussens overal, dit jaar nieuwe verstaging (staalkabels die de mast rechtop houden ... liefst 😂)... Zo moet het als je nog lang wil genieten van je boot en het vooral veilig wil houden. Onderhoud!
Aan de A1 Boei liggen wel 30 schepen voor anker, te wachten op een loods om ze de Schelde (??) binnen te loodsen. Ik wijk wat uit om de Tss (traffic separation sheme, een soort autostrade op zee waarin de grote schepen varen) op een correcte wijze te kruisen (onder een hoek van 90 graden bij voorkeur).
De zichtbaarheid is goed, ik zie de hoge toren van Oostende al liggen, de wind is terug, uit SW nu... tiens, hij ging toch naar N draaien? De motor kan terug uit. Rust.
Ik kook een paar eitjes en eet die op met een boterham.
Ting ting, mijn gsm komt terug tot leven. Midden op zee heb je uiteraard geen verbinding. Ik bel eens naar huis en kijk eens wat de verschillende media ons te vertellen hebben.....
Zoals voorspeld draait de stroom en zakt onze snelheid over de grond weer drastisch 3,5 a 4 tegen 6 a 7 een paar uur terug.
Het duurt nog tot na negenen voor ik Zeebrugge binnenloop. Moe.!
Hieronder mijn gevolgde track...
Tot een volgende keer.
Grtjs van de kapitein 😀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten