Week 6 ria de Muros en ria de Arousa

Week 6;  ongelooflijk hoe vlug de tijd passeert. Het lijkt alsof het pas gisteren was dat ik zeebrugge verliet.
Ik lig voor anker voor het mooie stadje Muros. Op de ankerplaats liggen 2 boten. Exeo met Eveline en Pierre en uiteraard de Billy.






We  roeien naar de kant en verdwijnen in de smalle straatjes waar een aangenaam koele atmosfeer heerst. Veel mooie huizen hier zijn te koop. Het uitstalraam van de plaatselijke Immo toont ons dat je hier al een mooi huisje kunt kopen vanaf  50000 euro, op het platteland weliswaar. In het stadje zelf is het wel een stuk duurder.
In de namiddag gaan we ankerop naar het 2 mijl verdere strandje aan de noordkant van de ria.  Twee mijl!  We komen in ons tempo.....
Met de motorboot van Exeo (annexe in het Frans) verkennen we de omgeving. Een inhammetje nodigt uit om in te varen. Je waant je achtereenvolgens in Griekenland, de Carib,  Frankrijk. Glashelder water. Google Maps leidt ons naar een klein supermarktje waar we wat bier, cola, brood, sossiese (van die straffe chorizzo) enz in onze rugzak proppen.
Even later terug bij de boot. Ik doe nog een halfslachtige poging te zwemmen maar volgens mij hebben ze ijsblokjes in het water gestort. Niet te doen, zo koud.
De volgende dag gaan we naar een tweede baaitje een eindje verder. Het plan was naar een riviertje te varen die ons tot in het stadje Noia zou brengen maar een opstekende Noordooster brengt ons van onze plannen af.  Tegen een 30 knopen wind valt niet te vechten, vooral met het 9 pk diezeltje van de Billy wordt al gauw de handdoek in de ring geworpen. We vallen af en gaan een ander baaitje binnen. Terug ankeren uiteraard.
Ook mooi hier. De dag passeert weer even vlug als gisteren. De harde Noordoostenwind lijkt tegen de morgen toch wat geluwd.  Pierre en Evelien willen naar de volgende Ria. Ik ga terug naar de Marina in Muros. Ik wil wel een doucheke en verwacht mijn kompaan  solozeilster Caroline morgen in Muros.



De Marina zelf is ok, de douches en toiletten echter zijn in slechte staat. De Marinero excuseert zich ten voeten uit maar met een havenfee van 26 euro heeft hij volgens mij geen enkel excuus. Soit, ik tank een jerrycan benzine voor mijn buitenboordmotortje, schrijf wat aan de blog en als tegen 2100h Caroline arriveert ga ik nog even goedendag zeggen.
s' morgens vervoegt Billy zijn maatje Hiawatha op de ankerplaats. Met klein billy'tje gaan we naar het strand en ook nog iets eten in één van de talrijke restaurantjes in de nauwe straatjes. Pigmentes de Padron, mesjes met véél look en ook nog een bordje gegrilde gambas.



In de namiddag varen we uit naar het riviertje naar Noya, met de rustige wind lukt dit nu wel.  Zwemmen lukt mij nog steeds niet. Te koud. Caroline, met jeugdige overmoed lukt het wel alhoewel ze toch met een bibberend lipje de zwemtrap op komt......
Op 24 juli vertrekken we naar de volgende Ria, de ria de Aroussa, wat een mooie naam.  Eenmaal buiten de ria de Muros neemt de wind toe tot een stevige 20 knopen achterlijk. Ik heb één reefje in het grootzeil en de fok uitgeboomd. De twee boten, met ongeveer gelijke lengte doch toch een ietwat ander zeilplan,  blijven zeer dicht bij elkaar. Leuk, we kunnen van beide kanten wat mooie foto's en filmpjes maken.


De wind neemt nog een stuk toe, de boom wordt weggenomen en ik probeer de fok vol te houden door toch een beetje op te sturen wat beurtelings gijpen inhoudt. Eén keer loopt het mis en komt het grootzeil toch met een stevige klap de andere kant op. Ik zit blijkbaar in de weg en krijg de grootschoot met zoveel kracht tegen mijn schouder en nek dat ik toch even groggy ben. Het zal mij anderhalve week koppijn en nekpijn kosten... aiai



We lopen de ria binnen  en nu gaat het aan de wind, ik steek nog maar een reefje bij en we gaan voor anker voor het strandje van Cabo Cruz.




 In de Marina ligt Exeo, een van onze Franse buddy boaten. We brengen s avonds een bezoekje aan onze vrienden. Het wordt weeral een gezellige avond.

Geen opmerkingen: