Portugal februari 2010

Het nieuwe jaar 2010, zal wat stiller zijn dan 2009 , toch wat deze blog betreft. In tegenstelling tot wat jullie waarschijnlijk van de Billy en zijn crew verwachten, wordt 2010 geen voortzetting van de reis van 2009. Ik heb namelijk besloten mijn boot naar Belgie terug te (laten) brengen, niet over zee, doch wel over land. Een vervoerfirma komt Billy, zowat half maart ophalen om hem enkele dagen later terug van het koude Noordzeewater te laten proeven.
Voor velen onder jullie zal dit wellicht als een verrassing overkomen, maar niet treuren, nieuwe avonturen zijn over enige tijd ongetwijfeld terug in de maak.
24 februari vlieg ik dus met Ryan Air terug naar Povoa de Varzim. Ik heb een afspraak met Mr Isaac, om de Billy te ontmasten en heb verder 5 dagen uitgetrokken om de boot klaar te maken voor transport.
Met nogal wat vertraging, kom ik zowat tegen 9 uur 's avonds op de boot toe. Een ladder is vlug georganiseerd en tot mijn grote opluchting is alles droog aan boord. Buiten giet het en het weerbericht ziet er niet rooskleurig uit. Veel honger heb ik niet meer, ik rol mijn slaapzak uit en onder het zenuwachtige getik en geratel van loshangende vallen op de boten rondom mij, val ik nogal vlug in slaap.
25 februari; aanvankelijk nog regen maar al gauw komt een zonnetje piepen. Ik demonteer de giek, organiseer alle vallen. De mast staat klaar om gedemonteerd te worden en maak een begin met het afschuren van de romp. Verder komt ook het roer aan de beurt. Een paar liter zweet later, ligt alle antifouling in alle kleurkes van de afgelopen lagen/jaren op de grond... ; verdomme dat gaat niet echt vlug en makkelijk ondanks een gloednieuw afkrab-tooltje . Een stuk in de namiddag staat het blad toch volledig blank. Hmm... er zit een barstje in ter hoogte van de roeras. Met de elektrische vijl wordt een grote V naad geschuurd. Zo'n 5 cm breed en ruim een cm diep. Er wordt wat epoxy aangemaakt en een hoop glasmatjes gesneden en het terug opvullen begint. Een plastic zak wordt eroverheen gespannen voor de vorm, met wat tape en nog een extra grote zak daar nog eens overheen, een lampje van 25 Watt in de zak en een rol plaklint verder wordt alles stevig ingepakt tegen weer en wind. Warm en droog is het binnenin, het uitharden kan beginnen.
Verder de romp wat schuren, met masker op tegen het kwalijke antifouling stof, en tegen de avond kan een blauwe smurf eindelijk een doucheke pakken. Boodschappen zijn reeds deze morgen gedaan en de kip, salade, wat brood en een half flesje rode wijn worden aangesproken. Lekker.
De volgende morgen is het aanvankelijk nog droog. Ik wil de schroef demonteren , maar de eindbout houdt er na een halve toer mee op. Volledig vast. Hmm ! Ik probeer nog een en ander maar besluit toch nog maar eens de hulp in te roepen van Mr Isaac. Het eindigt er in dat de bout uitgeboord wordt. Een nieuwe wordt even later met een grijns aangeboden. Op die man kun je een huis bouwen. Alles terug OK. De Saildrive krijgt een nieuwe laag epoxyprimer. In de namiddag begint het terug te regenen, en nog niet zo'n klein beetje. Damned ! Ik verbijt mijn ongeduld en drink een rummeke... of twee... mmm, misschien ws er ook nog wel een derde ...
's Anderendaags storm, in de vroege morgen ga ik zoals vele Portugezen ontbijten in de nabije tearoom/bakkerij tegen de democratische prijs van zo'n 1,4 Euro. Twee lekkere koeken en een grote koffie met melk.
De wind trekt aan, tegen de middag waait het zeker 10 Bft. Overal over het terrein lopen mannen rond met lijnen, boten worden extra vastgemaakt. De masten van de scheepjes in het water liggen soms raar horizontaal, met elke windvlaag wat meer. De wind huilt, schreeuwt; vallen klapperen, tingelenals razend tegen masten. Hier en daar knalt een voorzeilzeil, scheurt plots middendoor, in een mum van tijd volledig kapot. De Billy staat als een paal, met de neus in de razende wind. Ik maak de giek met het grootzeil die in het gangboord ligt voor alle zekerheid toch maar met een lijntje extra vast. Het is moeilijk je staande te houden op het dek. De wind rukt aan mijn zeilpak. Mijn haar staat clownesk omhoog. Er zit niet veel anders op dan de storm uit te zitten. Tegen de avond is de wind al wat geluwd. Nachts valt hij bijna helemaal weg. Ik weet dan nog niet dat een groot aantal huizen in Porto onder water staan en dat diezelfde storm in Frankrijk het leven kost aan zeker 40 mensen, gewoon in hun huis verdronken door het wassende water na een dijkbreuk ten gevolge van het opgestuwde water.
Ik ga in een restaurantje iets eten. Op Portugese wijze wordt je tafeltje volgezet mat allerhande zaken waar je niet om gevraagd hebt. Brood, Mosselen, alijven, worstjes. Als je ze niet wil, raak ze dan niet aan. De kelner haalt ze met een uitgestreken gezicht even later terug weg. Wat een mop.
Geen sprake van de mast vandaag af te nemen uiteraard. De kans is verkeken. Ik vraag Mr Isaac dit te doen na mijn vertrek, als de windgoden wat uitgeraasd zijn. We spreken een prijs af.
De laatste dag alweer in Portugal. Nog wat afspraken worden gemaakt met de werf, met madame Marie van het sekretariaat, de sleutels en papieren van de Billy worden achtergelaten voor de chauffeur. Alles is klaar. Het regent alweer. Ik kan niks doen en voedt mijn ongeduld met gebaal.
Maandag vlieg ik terug naar Belgie, niet helemaal tevreden met het uitgevoerde werk, maar allez, alles is geregeld en ik hoop er het beste van.

Jean

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo Captai, ge kunt altet nog is nor antwaarpen zeilen en veroem, das toch oek plesaant,
Groeten
Marc

Jean Dekeyser zei

das zeker menneke, das zeker ! Ge kunt ng altijd meevaren....

VERTREKKERS-NEDERLAND zei

Beste (Ex) Vertrekker,

We zijn/komen dit jaar weer terug in Nederland. Thuis zijn is heel tweeslachtig. We zijn blij onze dierbaren weer om ons heen te hebben maar wat missen we de warmte, de vrijheid, de zee en nog zo ontelbaar veel mooie dingen van onze reis.

Om zo’n reis wat prettiger af te ronden leek het ons leuk om de Ex Vertrekkers nog eens bij elkaar te krijgen. Een soort reunie in oktober, ergens in het midden van het land. Dan kunnen we onze reis nog eens herbeleven en oude contacten weer opfrissen.

Als programma idee( naar keuze bij te wonen );
’s Morgens - Bijpraten bij de koffie
’s Middag - Lezing van een inspirerende zeiler o.i.d.
’s Avonds – Napraten bij diner en/of borrel

Als dit je wat lijkt stuur dan z.s.m., onverplicht, je e-mail-adres naar shishco@live.nl
omdat de weblogs e.d. in de komende tijd van internet zullen verdwijnen en we jullie dan niet meer terug zullen kunnen vinden.

We houden je op de hoogte van de vorderingen en hopen op een grote opkomst.

S T U U R J E M A I L A D R E S naar shishco@live.nl

Zeilgroet
Frans van Janny
SHISHCO
06-51-501059